Ήταν 2015 όταν ο Παναθηναϊκός είχε το τελευταίο του… κανονικό πεντάρι. Ήταν το 2014 όταν είχε το τελευταίο του κυριαρχικό πεντάρι. Στην πρώτη περίπτωση ήταν ο Μπατίστα που είχε επιθετικές ικανότητες, κορμί, δύναμη και δεν ήταν κακός αμυντικά.
Επιθετικές ικανότητες είχε και ο Ραντούλιτσα, αλλά αμυντικά ήταν με τα κέφια του. Όσο για το 2014, υπήρχαν ο Λάσμε με τον Γκιστ. Από τότε 5άρι που να μπορεί να προσφέρει αυτά που πρέπει, δεν έχει εμφανιστεί. Ούτε ο Μπουρούσης μπόρεσε, ούτε ο Πέιν, ούτε όλοι όσοι πέρασαν. Μόνο ο Σίνγκλετον όσο έπαιζε ως πέντε, αλλά εκείνος ήταν μπαλαντέρ.
Είμαστε στο 2019 και ο Παπαγιάννης δείχνει να μην μπορεί να σηκώσει μόνος του το βάρος. Μπορεί σε 2-3 χρόνια να είναι άλλος. Αυτή τη στιγμή πάντως δυσκολεύεται με κάθε βασικό σέντερ στην Ευρωλίγκα. Και φαντάζει απίθανο να ανέβει ένα επίπεδο στον Παναθηναϊκό- τουλάχιστον στο εγγύς αγωνιστικό μέλλον που τον έχει ανάγκη η ομάδα.
Από την αρχή της χρονιάς όλοι μιλάμε για το πεντάρι, για τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, για το ότι πέρα από το alley hoop, δεν υπάρχει τίποτα στα πεντάρια. Ο Ίαν βρίσκεται στη δύση της καριέρας του, ο Ουάιλι δεν έχει την εμπιστοσύνη κι επομένως οι πράσινοι έχουν μείνει με 2 παίχτες: Μήτογλου και Τόμας. Αυτοί είναι οι ψηλοί του.
Γίνεται αντιληπτό πως η ομάδα χρειάζεται γκαρντ, χρειάζεται δεύτερο τριάρι, χρειάζεται τεσσάρι για να μοιράζεται με τον Τόμας και χρειάζεται σαφώς κι ένα πεντάρι, ώστε να υπάρχει μια τετράδα με Μήτογλου, Ουάιλι και τελευταίο τον Παπαγιάννη.
Ας εστιάσουμε λοιπόν στο πεντάρι. Ας συμφωνήσουμε ότι βασικό σέντερ αυτή την εποχή, στα λεφτά που διαθέτει ο Παναθηναϊκός και που να μπορεί να πάρει μπρος άμεσα στην Ευρωλίγκα, δεν υπάρχει. Μπορούμε να αποφασίσουμε όλοι μέσα μας ότι το πρόβλημα στα σέντερ δεν πρόκειται να λυθεί και φέτος. Μπορεί να λυθεί όμως του χρόνου. Κι η ομάδα πρέπει να κινηθεί και να αποφασίσει να διαθέσει ένα ποσό κοντά στα 700-800 χιλιάρικα για τον βασικό της σέντερ.
Ποιος μπορεί να είναι αυτός; Από αυτά που έχουμε δει φέτος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, υπάρχουν τέσσερις λύσεις με τη μία να είναι η πιο κραυγαλέα.
Tonye Jekiri
Όλοι έλεγαν στην αρχή της χρονιάς ότι η Βιλερμπάν είναι η χειρότερη ομάδα της Ευρωλίγκας. Η χειρότερη ομάδα είναι στο 8-8, στην 8η θέση, απέχει μια θέση από την εξάδα κι έχει έδρα καλύτερη κι από το ΟΑΚΑ. Ο κυριότερος πυλώνας αυτής της πορείας είναι ο Νιγηριανός Jekiri που είναι κυρίαρχος ψηλός σε κάθε ματς.
Είναι ψηλός που έχει το double double με πόντους και ριμπάουντ σχεδόν σε κάθε ματς, έχει ιδανικά νούμερα για πρώτο πεντάρι (9.6 πόντους και 8.7 ριμπάουντ) και σίγουρα δεν παίρνει πάνω από 500 χιλιάρικα στη Βιλερμπάν. Δεδομένου ότι το καλοκαίρι ίσως απλωθούν εκατομμύρια στα πόδια του, θα πρέπει ο Παναθηναϊκός να πάει στα 8 κατοστάρικα, ενδεχομένως και στο εκατομμύριο για να τον κλείσει και να τον δελεάσει με το ότι είναι η μόνη ομάδα που μπορεί να του προσφέρει πολύ χρόνο συμμετοχής.
Landry Nnoko
Αυτός είναι η πιο φθηνή περίπτωση και θα μπορούσε να έρθει και με 500 χιλιάρικα. Στο ματς στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Παπαγιάννη ήταν όαση κι έκανε εκπληκτικό παιχνίδι. Είναι ένα καλό πεντάρι και μια επιλογή που θα την κάνει μια ομάδα με τη λογική που είχε φέτος ο ΠΑΟ. Να μην ξοδέψει δηλαδή πολλά για ψηλό, αλλά να τα δώσει όλα για γκαρντ. Κι ήταν σωστή σκέψη. Ποιος ψηλός κάνει θραύση φέτος στην Ευρωλίγκα; Κανείς.
Ο Λάρκιν, ο Τζέιμς, ο Ουίλμπεκιν, ο Σβεντ, ο Σέρχι και γενικώς οι γκαρντ είναι που κάνουν τη θραύση. Άρα αν οι πράσινοι θέλουν πάλι να δώσουν περισσότερα στα γκαρντ, ο Nnoko είναι επιλογή-λουκούμι, γιατί έχει και μια καλή τεχνική κατάρτιση γι΄αυτή την οικονομική κλίμακα.
Kevin Seraphin
Από το καλοκαίρι τον ζητάνε οι φίλαθλοι, αλλά είναι και μια επιλογή με ρίσκο. Στη Μπαρτσελόνα πέρσι δεν έδειξε να εκμεταλλεύεται πλήρως τα δυνατά του στοιχεία. Ο τραυματισμός και ο παροπλισμός του φέτος είναι τα στοιχεία που ευνοούν τον Παναθηναϊκό ως προς το κασέ του ώστε να πέσει αρκετά κάτω από το εκατομμύριο, κι ας έχει ως διαπραγματευτικό χαρτί το παρελθόν στο NBA.
Mathias Lesort
Παίχτης χτιστός που έχει μια καλή χρονιά με τον Ερυθρό πριν δύο σεζόν, αλλά φέτος στη Μπάγερν ερχόμενος πίσω από τον Μονρό δεν έχει δείξει πολλά. Η δύναμη του σωματικά, η αντοχή του και διάφορα άλλα στοιχεία, δείχνουν ότι θα μπορούσε να γίνει ιδανικός, αν είχε και καλύτερα γκαρντ απ΄αυτά που είναι τώρα στους πράσινους, με εξαίρεση σαφώς τον Καλάθη. Το κασέ του δύσκολα πάει πάνω από τα 700 χιλιάρικα.
Thomas Robinson
Ο συγκεκριμένος είναι με αστερίσκο. Τον κοιτάζει η Μακάμπι και φαίνεται μάλιστα διατεθειμένη να τον πάρει. Είναι ακριβός παίχτης ο Ρόμπινσον. Όχι πολύ πάνω από το εκατομμύριο, αλλά είναι. Γι΄αυτό και δεν αφορά την τετράδα. Είναι όμως μια ξεκάθαρη επιλογή αν ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού αποφάσισε να κάνει ξανά μια από τις πολλές οικονομικές υπερβάσεις του.
Για το τέλος, ένα γενικότερο σχόλιο. Οι τρανταχτές ελλείψεις σε μια ομάδα, κάνουν κι άλλες θέσεις να φαίνονται προβληματικές. Αν ο Παναθηναϊκός είχε δηλαδή ένα πεντάρι σαν τον Μιλουτίνοφ, μπορεί να μη φαινόταν καθόλου πρόβλημα στα γκαρντ ή στο τριάρι, γιατί θα έδινε διαφορετικό χώρο και αίσθηση σε κάποιους συμπαίκτες που ενδεχομένως να έδιναν κάποια πράγματα περισσότερα.
Δεν θα «μεταμορφωνόταν» ο Τζόνσον από τη μια στιγμή στην άλλη- όχι . Αλλά θα είχε μια παραπάνω προσφορά. Κι εξυπακούεται πως οι παραπάνω ψηλοί δεν είναι ψηλοί που θα αποδώσουν το ίδιο σε κάθε ομάδα. Με εξαίρεση τον Jekiri, δεν πιστεύουμε ότι οι άλλοι 3+1 ταιριάζουν παντού. Γι΄αυτό χρειάζεται και σωστή στελέχωση ώστε να αναδειχθεί η θετική τους πλευρά.
Υ.Γ. Δεδομένης της τραγικής κατάστασης της φετινής Μπασκόνια, ίσως ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να αναθεωρήσει για ένα από τα βαριά του συμβόλαια και να αποφάσιζε να το προσφέρει στον Σενγκέλια του χρόνου.