Ο Τιμ Σέργουντ, ως τεχνικός της Άστον Βίλα, είχε περιγράψει τον Αντάμα Τραορέ ως κάτι «μεταξύ Μέσι και Ρονάλντο», υπονοώντας ότι ο με καταγωγή από το Μάλι Ισπανός ποδοσφαιριστής είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα.
Ωστόσο, ίσως μπερδεμένος και ο ίδιος ο Άγγλος τεχνικός, φάνηκε διστακτικός ως προς τον τρόπο χρησιμοποίησης ενός τέτοιου παίκτη. Ο ακόμη 20χρονος –τότε- Τραορέ «ψαχνόταν» ακόμη στο γήπεδο και την ίδια ώρα οι προπονητές του έκαναν το ίδιο προσπαθώντας να κατανοήσουν τον τρόπο… λειτουργίας αυτής της «μηχανής» που πλέον αποδεικνύεται «δολοφονική» στην Πρέμιερ Λιγκ.
Πλέον στην Γουλβς –και με ενδιάμεση μονοετή στάση στην Μίντλεσμπρο- στα 23 του χρόνια μόλις, ο Τραορέ έχει μεταμορφωθεί. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το σώμα του δεν θυμίζει σε τίποτα τον ντελικάτο, αέρινο ποδοσφαιριστή, που μάθαινε μπάλα στην «Μασία», όπου είχε ενταχθεί από τα 8 του. Τον κοιτάς και υποθέτεις ότι μάλλον είναι κάποιος παίκτης του ράγκμπι που ξέμεινε στην προπόνηση, ίσως να νομίσεις ότι είναι υπάλληλος υπηρεσίας ασφαλείας του γηπέδου, αλλά τέτοιοι συνειρμοί σταματούν ευθύς αμέσως του πετάξεις μια μπάλα στα πόδια, το ελεύθερο να την κάνει ό,τι εκείνος νομίζει και 3-4 αντιπάλους απέναντί του, που συνήθως δεν μπορούν να προβάλουν αντίσταση μεγαλύτερη από εκείνη που θα είχε ένας απλός… κώνος…
https://www.youtube.com/watch?v=bfeEXeBrAho
Παραμονές του ματς της Λίβερπουλ με την Γουλβς, ο Γιούργκεν Κλοπ είπε τα πράγματα με το όνομά τους. «Ήταν πάντα ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής, αλλά δεν είχε βρεθεί ο σωστός τεχνικός στον δρόμο του» τόνισε, αποθεώνοντας τον Νούνο Εσπίριτο Σάντο (κάποτε βοηθός του Φερέιρα στον Παναθηναϊκό), τον άνθρωπο δηληαδή που βρήκε το «κουμπί» του Τραορέ.
Στο μυαλό του Πορτογάλου δεν υπήρξαν ενδοιασμοί για το πού θα πρέπει να αγωνίζεται ένας παίκτης με τα δικά του αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Ούτε χαφ, ούτε δεύτερος επιθετικός, ούτε επιτελικός μέσος. Τουλάχιστον, όχι ακόμα. Όπως είχε συμβεί και στα πρώτα βήματα του Κριστιάνο Ρονάλντο, ο προπονητής του επιμένει: «Θα παίζεις στην γραμμή, μέχρι να αποφασίσω διαφορετικά εγώ».
Εκεί, στον «ασβέστη» της δεξιάς πλευράς, ο Τραορέ θυμίζει κάτι από ταύρο που δοκιμάζει την τύχη του στο… αλπικό σκι. Η ταχύτητα, η εκρηκτική επιτάχυνση, σε συνδυασμό με την ωμή φυσική δύναμη του και την άνεση στο κοντρόλ, τον μετατρέπουν σε ασταμάτητη δύναμη. Ο Σάντο στην περίπτωσή του έπαιξε εξαιρετικά τα χαρτιά του. Ξεκίνησε να του δίνει χρόνο συμμετοχής ως αλλαγή, δίνοντας του την ευκαιρία να βρεθεί απέναντι σε ήδη κουρασμένους αντιπάλους που πλέον δεν είχαν καμία πιθανότητα να σταματήσουν αυτό το «θηρίο», το οποίο με αυτό τον τρόπο έχτιζε αυτοπεποίθηση και δοκίμαζε ολοένα και νέα πράγματα στο παιχνίδι του, προσθέτοντας καινούριες κινήσεις και στοιχεία στην αγωνιστική φαρέτρα του.
Την ίδια ώρα η επιστήμη συνέχιζε το δικό της έργο στο κορμί του Μαλινέζου ποδοσφαιριστή, σε μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση που θυμίζει αρκετά αυτό που συνέβη το πρώτο καλοκαίρι που ο Μπέιλ έκανε το ταξίδι από την Αγγλία στην Ισπανία και την Ρεάλ Μαδρίτης, όταν μέσα σε ένα καλοκαίρι προσέθεσε κάμποσα μυϊκά κιλά, πριν έρθουν οι αλλεπάλληλοι μυϊκοί τραυματισμοί να σταματήσουν την εξέλιξή του.
Ψάχνοντας την δική του εξέλιξη, ο Τραορέ μοιάζει πιθανό να επιχειρήσει ακριβώς το αντίθετο δρομολόγιο από τον Ουαλό, με τον οποίο μοιράζονται πολλά κοινά, με εξαίρεση ίσως την πλευρά δράσης τους. Ήδη η Ρεάλ Μαδρίτης τον έχει στο ραντάρ της και τον παρακολουθεί, γνωρίζοντας πάντως πως κάθε αγωνιστική που περνά αυξάνει και τις αξιώσεις της Γουλβς. Οι «λύκοι» έδωσαν κοντά στα 20 εκατομμύρια για να τον αποκτήσουν, οπότε είναι λογικό (με τρία χρόνια να απομένουν ακόμη στο συμβόλαιό του) ότι θα απαιτήσουν πολλαπλάσιο ποσό για το δικό τους «διαμάντι», το οποίο μπορεί να μην είναι πια το ίδιο ακατέργαστο όσο ήταν στην «Μασία», αλλά παραμένει ακόμη πολύ νέο για να προεξοφλήσει κανείς ότι είδαμε όλη τη λάμψη που μπορεί να χαρίσει.