Εφόσον τελικά ολοκληρωθεί το ντιλ του Παναθηναϊκού με τον Άντι Ράουτινς, μην απορήσετε αν αρχίσει το τριφύλλι να τελειώνει αιφνιδιασμούς με τρίποντα από το… κέντρο του γηπέδου.
Η άτυπη δημοσκόπηση μεταξύ των οπαδών του Παναθηναϊκού, η οποία ξεκίνησε την στιγμή που έγινε γνωστό ότι ουσιαστικά ο Καναδός γκαρντ είναι κλεισμένος, έδειξε ο κόσμος μάλλον περίμενε κάτι πιο εντυπωσιακό.
Ο κόσμος, ωστόσο, και οι γνώσεις του για το άθλημα ή τις ανάγκες της ομάδας, δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Ρικ Πιτίνο, που είναι εκείνος που πήρε τις αποφάσεις του αφού πρώτα πέρασε ένα αρκετά μεγάλο διάστημα πριν κάνει τις εισηγήσεις του για το ρόστερ.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί περίμεναν αυτή την ενίσχυση με παίκτη που να παίζει κοντά στη ρακέτα, εκεί δηλαδή που εντοπίζεται η αδυναμία στη θέση του σέντερ, ενώ οι περισσότεροι πόνταραν πως εάν τελικά γινόταν κίνηση για περιφερειακό, αυτός θα είχε διαφορετικού τύπου χαρακτηριστικά από τον 33χρονο γκαρντ, δηλαδή περίμεναν έναν παίκτη που να αγωνίζεται κυρίως στον «άσο», έχοντας στο ρεπερτόριό του την καλή περιφερειακή άμυνα.
Στην ηλικία που βρίσκεται ο Ράουτινς είναι μάλλον απίθανο να μάθει να κάνει κάτι από τα παραπάνω, έχοντας περάσει ολόκληρη την καριέρα του ως ένας κλασικός σουτέρ. Πολύ καλός μεν, εξαιρετικός θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά απλά σουτέρ.
Το ρεπερτόριο του Καναδού στο σουτ είναι πλήρες. Μπορεί να εκτελέσει μετά από σκριν, σε στάση, μετά από ντρίπλα και γενικότερα για να μην λέμε πολλά μπορεί να σουτάρει με κάθε τρόπο από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου κι αν χρειαστεί να αρχίσει να δοκιμάζει από τη σέντρα, από τα αποδυτήρια ή ακόμη και από το… σπίτι του. Κάτι σαν τον Φριντέτ δηλαδή, με αρκετούς από όσους έχουν παρακολουθήσει την καριέρα του στην Ευρώπη να υποστηρίζουν ότι από θέμα μηχανικής και αποτελεσματικότητας ίσως να μιλάμε για killer ανώτερο του Αμερικανού.
Φυσικά, με τέτοια χαρακτηριστικά να τον συντροφεύουν, αναρωτιέται κανείς γιατί στα 33 του ο Ράουτινς δεν έχει κάνει ανάλογη καριέρα, γιατί δεν έχει παίξει σε αυτό που λέμε «μεγάλη ομάδα» και –φυσικά- γιατί έχει μείνει τόσο καιρό άπραγος.
Σε αυτή την ηλικία που έφτασε ο Καναδός ήταν ξεκάθαρος στον μάνατζέρ του, τονίζοντας ότι δεν ενδιαφέρεται να παίξει για οτιδήποτε λιγότερο από καμιά 30αριά χιλιάρικα τον μήνα. Δείχνοντας δηλαδή ότι έχει φτάσει σε μια κρίσιμη καμπή της καριέρας του στην οποία ήθελε να εξαργυρώσει με ένα καλό συμβόλαιο τις δεδομένες αρετές του.
Εφόσον δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο και η συμφωνία ανακοινωθεί, είναι βέβαιο πως ο Ράουτινς δεν θα είναι ο μόνος που θα έχει απαιτήσεις από αυτόν τον… γάμο. Αντίστοιχα υψηλές προσδοκίες από την παρουσία του θα εγείρει και ο Ρικ Πιτίνο, ο οποίος θα ζητήσει από τον Καναδό να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά στην επίθεση, βοηθώντας στα συστήματα, δίνοντας σωστές αποστάσεις και συχνά βοήθεια στην αδύναμη πλευρά ή προσθέτοντας ακόμη έναν πονοκέφαλο στις αντίπαλες άμυνες, ιδιαίτερα όταν η δική του παρουσία συμπίπτει με εκείνη άλλων προικισμένων σουτέρ στην πεντάδα.
Στην πραγματικότητα η απόκτηση ενός τόσο καθαρού σούτινγκ γκαρντ, φέρνει αλλαγές στους ρόλους των υπόλοιπων περιφερειακών, με τον Ταϊρίς Ράις να είναι εκείνος που θα επηρεαστεί άμεσα. Ο Αμερικανός πια θα λογίζεται περισσότερο ως «άσος» και μάλιστα όλα μαρτυρούν ότι θα πηγαίνει σετ με τον Καναδό στο γήπεδο ως μπακ απ του βασικού δίδυμου κοντών που θα είναι οι Καλάθης, Φριντέτ, με τον Παππά να παραμένει στον δικό του «λίγο απ’ όλα» ρόλο.
Παρά το γεγονός ότι δεν είναι και ο καλύτερος αμυντικός του πλανήτη, το ύψος του (1.95) τον βοηθά ώστε να μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικός σε σχέση με τους… κοντούληδες Φριντέτ και Ράις, παρά το γεγονός ότι η αθλητικότητα δεν είναι το… φόρτε του. Το ουσιαστικό ερώτημα στην περίπτωσή του δεν είναι αν μπορεί να βοηθήσει, αλλά το πότε. Κακά τα ψέματα, όσο καλός παίκτης κι αν είναι κάποιος, όταν καλείται να επανέλθει μετά από 8μηνη απουσία και μάλιστα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο που είναι αυτό της Ευρωλίγκας από την οποία ο Ράουτινς δεν έχει εμπειρία, είναι ένα στοίχημα.
Το αν θα βγει ή όχι, θα το δείξει η… ιστορία.