Τόμας Μουργκ κάτι μας θύμισες: 5 αλήτικα δεκάρια της Α’ Εθνικής που ήταν ο ορισμός του «10 του καλού»

Το «10» το καλό, το αλανιάρικο…

Μπορεί ο Τόμας Μουργκ να έπαιξε λίγο στο ντέρμπι με την ΑΕΚ όμως στο διάστημα που αγωνίστηκε έδειξε ότι έχει όλα τα προσόντα για να πάρει έναν απ’ τους πιο ακριβούς τίτλους που μπορεί να δώσει σε έναν παίκτη ο Έλληνας φίλαθλος. Τον τίτλο του αλήτικου δεκαριού, του δέκα του καλού.

Εκατοντάδες παίκτες πέρασαν απ’ το ελληνικό πρωτάθλημα, όμως ελάχιστοι κατάφεραν να κερδίσουν τον συγκεκριμένο τίτλο. Ας θυμηθούμε 5 από αυτούς:

Μίλινκο Πάντιτς

Μεγάλη κλάση, μεγάλη προσωπικότητα! Συνδυάζοντας απόλυτα αγωνιστική αξία και ηγετικά χαρακτηριστικά, λατρεύτηκε σαν θεός στον Πανιώνιο. Έκανε όμως μαγικά (ασύλληπτα γκολ, φοβερές ασίστ, εξαιρετικές εκτελέσεις φάουλ) που ήταν αδύνατο να χωρέσουν στη Νέα Σμύρνη. Αδύνατο να χωρέσουν γενικώς στην Ελλάδα (όπου όλοι οι μεγάλοι τον λιγουρεύονταν). Πήρε λοιπόν μεταγραφή στην Ατλέτικο Μαδρίτης, όπου επιβεβαίωσε την ποδοσφαιρική του μεγαλοφυΐα, οδηγώντας τη στο μοναδικό μέχρι σήμερα νταμπλ της ιστορίας της.

Λουτσιάν Σανμαρτεάν

Ένα από τους μεγαλύτερους καημούς των οπαδών του Παναθηναϊκού. Ίσως η πιο χαρακτηριστική «what if» περίπτωση στη σύγχρονη ιστορία του. Γιατί αν ο Ρουμάνος με την απίστευτη τεχνική κατάρτιση και την αξέχαστη μπαλαδόφατσα δεν είχε τόσο συχνούς τραυματισμούς και τόσο εύθραυστη ψυχολογία, θα μπορούσε χωρίς υπερβολή ν’ αφήσει εποχή. Και όχι να μνημονεύεται μονάχα για κάποιες στιγμές ατόφιας ποδοσφαιρικής μαγείας και την γκολάρα με τον Πανιώνιο που αποδείχθηκε καθοριστική για την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2004.

Τσόρι Ντομίνγκες

Βιρτουόζος και αλανιάρης μαζί! Με πλούσια ποδοσφαιρικά χαρίσματα, αλλά και την ψυχή που ταιριάζει σε Αργεντινό μπαλαδόρο. Παρόλο που στο μυαλό των οπαδών του Ολυμπιακού είχε να συγκριθεί με παιχταράδες που φόρεσαν τη φανέλα με το «10» (όπως οι Τζιοβάνι και Ριβάλντο), δεν δυσκολεύτηκε να τους κάνει να τον ερωτευτούν. Και έχοντας καθοριστική παρουσία εκεί που η μπάλα… έκαιγε (ντέρμπι και ευρωπαϊκά παιχνίδια) κατάφερε να κάνει τους φίλους και αντίπαλων ομάδων να παραδεχθούν την αξία του.

Πατρίσιο Καμπς

Όταν έφτασε στη Θεσσαλονίκη για να φορέσει τη φανέλα του ΠΑΟΚ ήταν ήδη καταξιωμένος. Τέσσερα πρωταθλήματα Αργεντινής και ένα Κόπα Λιμπερταδόρες είχε προλάβει να σηκώσει. Μπορεί λοιπόν να μην οδήγησε και τον «δικέφαλο του Βορρά» σε τίτλους, ούτε να έδειξε μεγάλο μέρος της αναμφισβήτητης κλάσης του, αλλά πρόλαβε να χαρίσει ένα μεγάλο βράδυ στους οπαδούς. Τότε που έκανε σχεδόν μόνος τη μεγάλη ανατροπή επί της Ουντινέζε και με δυο… κεφαλιές (αν και δεκάρι) υπέγραψε ιστορική πρόκριση.

Πάουλο Αντριόλι

Άλλη πάστα παίκτη! Δεκάρι μιας άλλης (υπέροχης και νοσταλγικής) εποχής! Παρόλο που δεν φορούσε τη φανέλα μεγάλης ομάδας, ο μερακλής Βραζιλιάνος κατάφερνε να λάμπει ακόμα και από την ταπεινή Νίκαια. Εκεί όπου έκανε τους οπαδούς του Ιωνικού να παραληρούν με την τεχνική και το απαράμιλλο στιλ του. Γονάτιζε μικρούς και μεγάλους αντιπάλους με τα κατορθώματά του. Και έχοντας ως σήμα-κατατεθέν το… ρουκετοβόλο αριστερό του πόδι, χάρισε κάποιες γκολάρες βγαλμένες από σελίδες κόμικ.