Ο μόνος τίτλος που δεν άξιζε: Ο μοναδικός παίκτης που σταμάτησε τον Τζορνταν σε τελικούς

Έξι συμμετοχές σε τελικούς, έξι κατακτήσεις τροπαίων, ισάριθμα βραβεία MVP τελικών.

Η σφραγίδα ανωτερότητας του Μάικλ Τζόρνταν απέναντι σε οποιονδήποτε άλλο… κοινό θνητό έπαιξε μπάσκετ είναι αυτή ακριβώς η συγκομιδή και η παροιμοιώδης νοοτροπία νικητή, που του «στέρησε» μόνο ένα πρωτάθλημα στις εφτά τελευταίες σεζόν του στο NBA (η μία που το έχασε ήταν η λειψή το ‘94/‘95 που επέστρεψε το Μάρτιο).

Καμία σειρά τελικών δεν πήγε σε 7^ο παιχνίδι και η πιο δύσκολη επικράτηση ήταν μάλλον αυτή επί των Φίνιξ Σανς το 1993, οπότε ο MJ χρειάστηκε να κάνει απίθανα πράγματα (41 πόντοι μ.ο. με 51% εντός πεδιάς, 8,5 ριμπ., 6,3 ασ., 1,7 κλ.) για να υπερκεράσει τον σεληνιασμένο και MVP εκείνης της σεζόν Τσαρλς Μπάρκλεϊ (27,3π., 13 ριμπ., 5,5 ασ.) και να φτάσει το Σικάγο στο πρώτο θρι-πιτ.

Αυτή ήταν αναμφίβολα η καλύτερη σειρά του Τζόρνταν σε τελικούς και μία από τις κορυφαίες ever. Υπάρχει όμως και κάποια που μετά βίας άξιζε το βραβείο του MVP. Και δεν αναδείχθηκε όσο θα έπρεπε στο 8^ο επεισόδιο του Last Dance, προς… σεβασμό στον Μάικλ, που μάλλον από αμηχανία ξεκαρδίστηκε στα γέλια βλέποντας τον Γκάρι Πέιτον να δηλώνει on air ότι είχε βρει τον τρόπο να τον περιορίσει στους τελικούς του 1996.

«Το “γάντι”… Δεν είχα πρόβλημα με το “γάντι”. Δεν είχα πρόβλημα με τον Γκάρι Πέιτον. Είχα πολλά άλλα πράγματα στο κεφάλι μου», αρκέστηκε να πει ο Τζόρνταν αφότου σταμάτησε τα γέλια, εννοώντας το θάνατο του πατέρα του, από τον οποίο συμπληρωνόταν εκείνες τις ημέρες ένας χρόνος. Είναι πράγματι έτσι; Ή ο εγωισμός του ήταν αυτός που τον εμπόδισε να αποδώσει στον κορυφαίο αμυντικό εκείνης της σεζόν το credit που του άξιζε ως αυτός που τον ανάγκασε να πραγματοποιήσει μακράν τη χειρότερη σειρά τελικών της καριέρας του;

O μέσος όρος καριέρας του Air σε τελικούς NBA ήταν 33,4 πόντοι με 48,7% εντός πεδιάς. Στα τρία πρώτα παιχνίδια του ’96 με τους Σιάτλ Σουπερσόνικς είχε 31 πόντους με ποσοστό ευστοχίας 46% και 5 ασίστ κατά μέσο όρο. Αφού το Σιάτλ τα έχασε όλα και βρέθηκε στο 0-3, ο Γκάρι Πέιτον έπεισε τον προπονητή του, Τζορτζ Καρλ, να αναλάβει εκείνος το μαρκάρισμα του Τζόρνταν, όπως κι έγινε. Στα τρία επόμενα ματς (το Σιάτλ πήρε τα δύο πρώτα) οι μέσοι όροι του σούπεσταρ των Μπουλς ήταν 23,7π. με 36,7% εντός πεδιάς και 3,3 ασίστ! Από τα 116 παιχνίδια που έχει δώσει ο Μάικλ στο πλαίσιο των πλέι-οφ, το 4^ο και το 6^ο εκείνων των τελικών είναι το 2^ο και 3^ο χειρότερά του σε ποσοστά ευστοχίας. Στο 4^ο (οι Μπουλς ηττήθηκαν με -21) είχε 6/21, μόλις 2 ασίστ και 4 λάθη, ενώ στο 6^ο, που οι Μπουλς έκαναν το 4-2, είχε 6/22, με 7 ασίστ, αλλά και 5 λάθη. Σαφώς καλύτερος ήταν στο 5^ο ματς (11/26 εντός πεδιάς και 26 πόντοι), έχοντας όμως και σε αυτό περισσότερα λάθη (2) από ασίστ (1).

Μια δεύτερη… ανακρίβεια του Τζόρνταν στο «Last Dance» ήταν ότι το σνομπάρισμά του από τον προπονητή του Σιάτλ σε εστιατόριο του Σικάγο την παραμονή του πρώτου τελικού ήταν το έξτρα κίνητρο που χρειαζόταν για να κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα μετά την επιστροφή του.

«Αλήθεια; Έτσι θες να παίξουμε; Οκ., μια χαρά. Αυτό ήταν ό,τι χρειαζόμουν για να γίνει προσωπικό», είπε στην κάμερα του ESPN ο Τζόρνταν, εννοώντας πως η στάση του Καρλ τον ώθησε να παίξει ακόμα καλύτερα και να «σκοτώσει» τους Σόνικς.

Κάτι βέβαια που δεν συνέβη ποτέ και ουσιαστικά το ανέδειξε (πέρασε στα ψιλά…) ο Τζορτζ Καρλ σε tweet – αντίδραση μετά την προβολή των τελευταίων δύο επεισοδίων του Last Dance. «Το έκαναν να φαίνεται ότι αυτό το γεγονός χρησιμοποιήθηκε ως καύσιμο από τον Τζόρνταν – αυτό είναι λάθος. Αυτό που μας “σκότωσε” ήταν η άμυνα των Μπουλς», ανέφερε απόλυτα δικαιολογημένα ο Καρλ, καθώς το Σιάτλ δεν πέρασε σε κανένα παιχνίδι από αυτά που έχασε τους 90 πόντους και στο τελευταίο ηττήθηκε με 87-75.

I told my team to avoid Michael during the 96 Finals. We reasoned he would find a way to exploit communication as motivation. I ignored Michael at dinner to honor the directive. #TheLastDance makes it seem like Michael used that to fuel him- that’s false. The Bulls D killed us!

— George Karl (@CoachKarl22) May 12, 2020

Ο Τζόρνταν δεν ήταν καν ο καλύτερος παίκτης εκείνης της σειράς τελικών και αυτός ήταν ο λόγος που δεν αναδείχθηκε παμψηφεί MVP. Μόνο μία φορά στην ιστορία των τελικών του NBA, ο MVP δεν ήταν από την πλευρά των νικητών και ίσως αυτή θα έπρεπε να είναι η δεύτερη! Ο Σον Κεμπ είχε στα έξι ματς 23,3 πόντους με 55,1%, 10 ριμπάουντ, 2,2 ασίστ, 2 μπλοκς και 1,3 κλεψ.! Πήρε τρεις ψήφους στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του MVP, έναντι έξι του Τζόρνταν και δύο του Ντένις Ρόντμαν, που ήταν πραγματικά καταλυτικός για τους Μπουλς. Το «σκουλήκι» είχε 7,5 πόντους, 14,7 ριμπ., και 2,5 ασίστ, ενώ ήταν ο κορυφαίος στο Game 6, με 19 ριμπάουντ (11 εκ των οποίων επιθετικά), 9 πόντους, 5 ασίστ, τρία κλεψίματα και ένα μπλοκ!

Ο λόγος που ο Πέιτον δεν μάρκαρε τον Τζόρνταν στα τρία πρώτα παιχνίδια ήταν η απουσία του αρχηγού Νέιτ ΜακΜίλαν, που ανάγκασε τον Τζορτζ Καρλ να προστατέψει από τη φθορά τον Πέιτον ώστε να αφοσιωθεί πλήρως στο δημιουργικό και εκτελεστικό ρόλο του.

Ο ΜακΜίλαν επέστρεψε στο 4^ο ματς και από τις 10 περιόδους που βρέθηκε συνολικά στο παρκέ, στα τρία τελευταία παιχνίδια, το Σιάτλ κέρδισε τις 9! Ήταν παρών και όταν οι Μπουλς υπέστησαν τη μία από τις 10 ήττες τους εκείνη τη χρονιά στη regular season, με 97-92 στο Σιάτλ. Προσωπικός αντίπαλος του Τζόρνταν ήταν και τότε ο Πέιτον σε ένα matchup που κυριάρχησε απόλυτα ο σταρ των γηπεδούχων. Το «γάντι» είχε 26 πόντους με 11/16 και 11 ασίστ, ενώ ο MJ 22 πόντους με 6/23 και 4 ασίστ.

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση. Τέσσερα ματς μέσα στην ίδια σεζόν είναι πολλά για να αποδοθεί το φαινόμενο στην τύχη και στα… άλλα πράγματα που υπάρχουν στο κεφάλι.