Από την ενασχόληση του Μάκη Ψωμιάδη με τα διοικητικά της ΑΕΚ υπάρχει άπειρο υλικό.
Οι θητείες του σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ (αν και όχι ακριβώς μακροχρόνιες) έχουν γεννήσει αμέτρητες ιστορίες.
Κάποιες εξ αυτών αληθινές, κάποιες εξ αυτών -όπως πάντοτε συμβαίνει με ανθρώπους του δικού του εκτοπίσματος- στα όρια του μύθου.
Και μια που, χάρη στη δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας, όχι μόνο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, αλλά έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη.
Η προαναγγελία της μεταγραφής του Άρβιντας Σαμπόνις!
Επιβεβαιώνοντας από τότε αυτό που διαπιστώσαμε έπειτα και στην ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο (ότι ήταν δηλαδή μερακλής στις επιλογές παικτών) ο «Big Mac» είχε ήδη φτιάξει μια εξαιρετική βάση στην «Ένωση».
Είχε κάνει το «μπαμ» με τον Νάσο Γαλακτερό, είχε φέρει από το ΝΒΑ τον φοβερό Ντάνι Βρέινς (με τον οποίο προέκυψαν έπειτα άλλου τύπου ιστορίες), είχε μαζέψει ταλέντα της εποχής όπως οι Κουντουράκης και Λανές, ενώ είχε προπονητή τον σπουδαίο Κρέζιμιρ Τσόσιτς.
Με λίγα λόγια υπήρχε η… τούρτα και ο Μάκαρος έψαχνε το κερασάκι. Ένα κερασάκι που αν τελικά το κατάφερνε, θα γλύκαινε μέχρι λιποθυμίας τους οπαδούς της ΑΕΚ.
Στις 17 Ιανουαρίου του 1989 λοιπόν οι «κιτρινόμαυροι» πετυχαίνουν κάτι μάλλον απρόσμενο στο Κύπελλο Κόρατς:
Χρησιμοποιώντας ως έδρα το ΣΕΦ (που έμεινε μισοάδειο) σοκάρουν τη Ζαλγκίρις Κάουνας και την καθαρίζουν με το εντυπωσιακό 109-95.
Όσο μεγάλη κι αν ήταν όμως η νίκη (ο Ψωμιάδης με τη γνωστή του μετριοπάθεια την κατονόμασε αργότερα ως τη μεγαλύτερη στην ιστορία του συλλόγου) άλλο είχε περισσότερο ενδιαφέρον.
Διότι δεν είχε τόσο σημασία που ο απίθανος Βρέινς είχε σκοράρει 38 πόντους, χαρακτηρίζοντας μάλιστα τον Σαμπόνις «κακό ηθοποιό».
Εκείνο που όλοι ήθελαν να μάθουν ήταν αν και πόση βάση είχαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της ίδιας ημέρας που μιλούσαν για πρόταση της ΑΕΚ στη Ζαλγκίρις και προσφορά 100 εκατομμυρίων στον ίδιο τον Λιθουανό παιχταρά.
Και αυτό ακριβώς κλήθηκε ν’ απαντήσει ο Μάκαρος μπροστά από το ιστορικό μικρόφωνο-ματσούκι του Χάρη Αλευρόπουλου…
Όντως λοιπόν υπήρξε κουβέντα «με τον πρόεδρο και τον ομοσπονδιακό πρόεδρο του μπάσκετ της Λιθουανίας».
Όντως σ’ εκείνη τη φάση ο Σαμπόνις δεν μπορούσε να πάει στην Αμερική και τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (που είχαν τα δικαιώματά του στο ΝΒΑ), αφού σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορούσε να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης.
Και όντως ο Ψωμιάδης επιχείρησε να κάνει το κόλπο-γκρόσο με τον «μεγάλο μπασκετμπολίστα του… μπάσκετ».
Ανεξάρτητα όμως από το αν όντως το πλησίασε ή στο όλο στόρι υπήρχε και μια μεγάλη δόση «σάλτσας», σημασία έχει ότι μεγάλη μεταγραφή δεν έγινε.
Το ίδιο καλοκαίρι το «θαύμα της φύσης» μετακινήθηκε στην ισπανική Βαγιαδολίδ δρομολογώντας τη μεγάλη καριέρα του σε Ρεάλ και Μπλέιζερς.
Και άφησε για πάντα το ερωτηματικό τι θα γινόταν αν ο Μάκαρος είχε λίγη παραπάνω τύχη (απ’ αυτή που ούτως ή άλλως διευκρίνισε ότι έχει) και κατάφερνε να ντύσει τον Σαμπόνις στα κιτρινόμαυρα…
