Το μυστικό της καλύτερης εκτέλεσης φάουλ που έγινε ποτέ

Πάνω από 23 χρόνια περάσανε κι ακόμα... στρίβει η μπάλα!

Θεός του ποδοσφαίρου είναι αμφίβολο αν υπάρχει.

Κι αν υπάρχει, σίγουρα τον παίρνει ο ύπνος κάποιες φορές.

Αν υπήρχε όμως κόλαση του ποδοσφαίρου, ένα είναι βέβαιο:

Μια από τις χειρότερες θέσεις αμαρτωλού θα ήταν σε τείχος για φάουλ που εκτελούσε ο Ρομπέρτο Κάρλος!

Τη στιγμή που η μπάλα έφευγε από το αριστερό πόδι του Βραζιλιάνου θρύλου ένας μόνο έκανε νοερά τον σταυρό του περισσότερες φορές απ’ αυτούς που στήνονταν απέναντί του:

Ο τερματοφύλακας!

Γιατί ήξερε ότι σε χτύπημα πέναλτι ίσως είχε περισσότερες πιθανότητες…

Πάνε 23 ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Βραζιλιάνος θρύλος -η ζωντανή απόδειξη πώς ένας μπακ μπορεί να γίνει σταρ- ζωγράφισε το πιο ακριβό του ποδοσφαιρικό πορτρέτο.

Το αριστούργημα που τον έκανε «αθάνατο».

Το έργο τέχνης που -χωρίς δόση υπερβολής και βλασφημίας- θα μνημονεύεται πάντα ως η ομορφότερη εκτέλεση φάουλ που έγινε ποτέ.

Το γκολ που προκάλεσε τους νόμους της φυσικής στο φιλικό με τη Γαλλία…

«Πιστεύω ότι ήταν ένα θαύμα, γιατί δεν ξαναείδα ποτέ κάτι τέτοιο. Ο κόσμος με ρωτάει πώς το έκανα. Έκανα πολλή προπόνηση και όλα αυτά τα χρόνια προπόνησης έφεραν αυτό το γκολ», έχει δηλώσει ο ίδιος στην «Equipe».

Και σε μια απόπειρά του να εξηγήσει και στους… κοινούς θνητούς την τεχνική του, είχε αναφέρει:

«Πάντα χτυπάω τα στημένα στη βαλβίδα της μπάλας επειδή είναι το πιο σκληρό σημείο της και παίρνει μεγαλύτερη δύναμη. Πάντα κλωτσούσα από κάτω αριστερά προς τα πάνω δεξιά, που βοηθούσε στο φάλτσο».

Τι άλλο συνέβη όμως εκείνο το βράδυ της 3ης Ιουνίου του 1997 στο «Ζερλάν»;

Πώς προέκυψε το σουτ που κάνει τον χαρακτηρισμό «μπανάνα» να μοιάζει τόσο φτωχός για να περιγράψει την ασύλληπτη καμπύλη που πήρε η μπάλα;

Υπήρχε ένας έξτρα παράγοντας που έπρεπε να λάβει υπόψη του ο Ρομπέρτο Κάρλος. Μια συγκυριακή συνθήκη που χρειαζόταν επίσης να υπολογίσει.

Ένα φυσικό στοιχείο που -όχι μόνο δεν τον εμπόδισε αλλά- τον βοήθησε να πετύχει το… παρανοϊκό «παστέλι» που έγραψε ιστορία!

«Μεταξύ της μπάλας και του Μπαρτέζ υπήρχαν 35 μέτρα απόσταση. Είχε τοποθετήσει το τείχος αρκετά έξω. Στήθηκα μπροστά από την μπάλα, ώστε να θεωρήσει ότι θα τη στείλω από πάνω.

Παρότι είχα αρχίσει να παίρνω φόρα, όταν είδα ότι δεν κινούταν, άλλαξα απόφαση και είπα να τη χτυπήσω με το εξωτερικό», εξιστόρησε ο Κάρλος. Πριν αποκαλύψει εντέλει το… μυστικό που έκανε τη διαφορά:

«Στο στάδιο υπήρχε ένα κενό, μέσα από το οποίο ερχόταν αέρας από τα δεξιά. Το μόνο πράγμα που με ενδιέφερε ήταν να βρω εστία. Τη δύναμη την είχα.

Ήθελα να βάλω σωστά το πόδι μου ώστε να χτυπήσω κατάλληλα την μπάλα. Ήταν το μόνο που σκεφτόμουν.

Όταν κλώτσησα, είδα την μπάλα να πηγαίνει τελείως έξω, αλλά ο αέρας -αυτός ο περιβόητος αέρας- επανέφερε την μπάλα προς την εστία.

Θα θυμάμαι για πάντα τη διαφήμιση πίσω από το τέρμα. Στόχευα στο “a” του “La Poste”, όμως όταν σούταρα η μπάλα έφευγε μίλια μακριά από τον στόχο. Πήγαινε σε διαφορετική διαφημιστική πινακίδα.

Το ball boy βούτηξε για να μην το πετύχει η μπάλα. Έπρεπε να έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε μένα», έχει δηλώσει χαμογελώντας…

Έκτοτε έχουν ειπωθεί πολλά γι’ αυτό το γκολ. Στη διάρκεια αυτών των 23 χρόνων πολλοί επεδίωξαν να το εξηγήσουν.

Μέχρι και αντικείμενο μελέτης έγινε από ομάδα Γάλλων επιστημόνων στο «New Journal of Physics».

Σε αυτή αναλυόταν ότι η τροχιά της μπάλας ήταν σπιράλ και υπήρχε ειδική εξίσωση που την κατέγραφε.

Κατέληγε, δε, στο συμπέρασμα ότι η καμπύλη μεγάλωνε όσο ταξίδευε η μπάλα στον αέρα και αν δεν τη σταματούσαν τα… δίχτυα, θα κατέληγε σαν σχήμα κελύφους από σαλιγκάρι!

Εκτός από τους επιστήμονες όμως το θρυλικό φάουλ του Ρομπέρτο Κάρλος μπήκε στο μικροσκόπιο και των gamers.

Ως μια από τις πιο χαρακτηριστικές φάσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου, θα ήταν αδύνατο να μην μπουν στον πειρασμό να την αναπαραστήσουν ηλεκτρονικά.

Με μόνη διαφορά ότι το εκπληκτικό αποτέλεσμα στο FIFA 20 δεν αφορούσε ένα γκολ απ’ αυτά που «μπαίνουν μόνο στο Playstation», αλλά ένα που είχε μπει και στην… πραγματικότητα!

Εξάλλου ο ίδιος ο Ρομπέρτο Κάρλος έχει φροντίσει ν’ αποδείξει πως το μαγικό εκείνης της βραδιάς δεν έγινε τυχαία.

Πως όποτε θέλει -ακόμα και μετά από τόσα χρόνια- μπορεί να το ξανακάνει…

Κι όποιος δεν το πιστεύει, μπορεί να ρωτήσει τον επίσης μεγάλο Βίτορ Μπαΐα.

Που δέχθηκε να συμμετάσχει στο… remake και το μόνο που πρόλαβε να δει με την άκρη του ματιού του ήταν ένα ίχνος της μπάλας πριν εκείνη βγάλει φλας και στρίψει (ξανά) για τα δίχτυα…