Πριν καλά-καλά κλείσει τα 18 χρόνια του, ο Μπόγιαν Κρκιτς ή απλά Μπόγιαν, γιος ενός πρώην Σέρβου ποδοσφαιριστή που μετέπειτα μετακόμισε στην Ισπανία και εργάστηκε ως σκάουτερ στην Μπαρτσελόνα, είχε όλον τον κόσμο στα πόδια του. Και μπορεί τόσο ο ίδιος όσο και ο υπόλοιπος πλανήτης να πίστεψε ότι είχε δει μόνο στην αρχή μιας σπουδαίας καριέρας, αλλά στην πραγματικότητα εκείνος ο πιτσιρικάς βρισκόταν ήδη στο απόγειο της δόξας και της καριέρας του. Μετά άρχισε ο κατήφορος…
Ίσως μεγαλύτερη ατυχία του ήταν οι ομοιότητες και κατά συνέπεια οι συγκρίσεις με τον Λιονέλ Μέσι. Γιατί όταν μέτρο σου είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου και για πολλούς όλων των εποχών, τότε είσαι χαμένος από χέρι.
Ο Μπόγιαν ήταν κι εκείνος παιδί της περίφημης Μασία, στην οποία εντάχθηκε σε ηλικίας μόλις 9 ετών. Μόλις τρία χρόνια μικρότερος του Αργεντινού (γεννημένος τον Αύγουστο του ’90, ενώ ο Μέσι τον Ιούνιο του ’87) , τον… έβρισκε πάντα μπροστά του. Παρουσιάστηκε ως το next big thing της «μηχανής» παραγωγής ταλέντων της Μπαρτσελόνα και είναι αλήθεια πως στα πρώτα βήματά του κοίταξε στα μάτια το είδωλό του, κατορθώνοντας μάλιστα να του πάρει και πολλά ρεκόρ.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 2007, μόνο 19 μέρες μετά τα 17α γενέθλιά του, ο Μπόγιαν κάνει ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα των «μπαλουγκράνα», μπαίνοντας ως αλλαγή στη θέση του Τζιοβάνι ντος Σάντος, σε ένα ματς κόντρα στην Οσασούνα. Γίνεται έτσι ο νεαρότερος παίκτης στην ιστορία των Καταλανών που αγωνίζεται σε παιχνίδι της Λα Λίγκα. Ένα ρεκόρ που μέχρι τότε κατείχε ο Μέσι… Μόλις τρία 24ωρα αργότερα παίρνει το βάπτισμα του πυρός και στην Ευρώπη αντικαθιστώντας στο 88ο λεπτό τον Αργεντινό σούπερ σταρ και γράφει ιστορία απέναντι στην Λιόν αφού είναι ο πιο νέος ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα που παίζει σε αγώνα Champions League, όντας 17 ετών και 22 ημερών. Λίγο αργότερα αντικαθιστά τον Ροναλντίνιο και όλοι –μα όλοι- πιστεύουν ότι σύντομα αυτό το παιδί θα γίνει αστέρι αντίστοιχου μεγέθους με αυτά τα ιερά τέρατα του ποδοσφαίρου, στον κατόπι των οποίων βρίσκεται.
Αυτή η αίσθηση γίνεται ακόμη πιο έντονη το αμέσως επόμενο διάστημα. Ο μικροκαμωμένος πιτσιρικάς κινείται με άνεση με την μπάλα στα πόδια, είναι γρήγορος, έχει κοφτή ντρίπλα και άνεση στο σκοράρισμα. Οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση καθώς τον βλέπουν να μεγαλώνει ποδοσφαιρικά μέρα με τη μέρα, παιχνίδι με το παιχνίδι. Πιστεύουν κι εκείνοι πως αυτή τη φορά έχει γίνει το θαύμα και ο κεραυνός έχει χτυπήσει δυο σερί φορές στο ίδιο σημείο… Μετά τον Μέσι, ο Μπόγιαν… Αν είναι δυνατόν!
Στις 20 Οκτωβρίου 2007 ξεκινά για πρώτη φορά βασικός, σε εκτός έδρας ματς με την Βιγιαρεάλ και ανταποδίδει την εμπιστοσύνη που του δείχνει ο τότε προπονητής της ομάδας, Φρανκ Ράικαρντ με ένα γκολ. Έτσι, σε ηλικία 17 ετών και 53 ημερών καταρρίπτει ακόμη ένα ρεκόρ γενόμενος ο πιο νέος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας στο πρωτάθλημα και την πρωταπριλιά του 2008 κατορθώνει να βρει δίχτυα κόντρα στην Σάλκε (μοναδικός σκόρερ του ματς και μάλιστα σημαντικού καθώς ήταν το πρώτο για την προημιτελική φάση) και –φυσικά- βάζει το όνομά του σε ακόμη ένα ρεκόρ αφού είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής (όχι μόνο της Μπαρτσελονα, αλλά γενικότερα στο Champions League) που σκοράρει ενώ έχε γεννηθεί μετά το 1990! Στο τέλος εκείνης της σεζόν έχει σκοράρει 10 φορές για το πρωτάθλημα. Ναι, σωστά υποθέσατε. Αυτή η επίδοση ήταν ακόμη ένα ρεκόρ, που απλά αυτή την φορά το είχε πάρει από τον Ραούλ, ως ο πρωτοεφανιζόμενος με τα περισσότερα γκολ στην Primera Division.
Ο ερχομός του Πεπ Γκουαρδιόλα, σε συνδυασμό με την πληθώρα επιθετικών λύσεων στους «μπλαουγκράνα» περιορίζει τις συμμετοχές του την επόμενη διετία. Συντηρεί τον «μύθο» του με κάποιες σποραδικές εμφανίσεις κατά την διάρκεια της σεζόν (και κυρίως προς το τέλος) αλλά και μέσω των επιτευγμάτων του με τις μικρές εθνικές ομάδες. Γίνεται πρωταθλητής Ευρώπης με την ομάδα Κ-17 και Κ-21 και το 2010 κάποιοι ποντάρουν πως έχει φτάσει η ώρα για το ξεπέταγμά του. Ο «πολύς» Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς αποχωρεί από την Μπαρτσελόνα και ο Μπόγιαν παίρνει την βαριά φανέλα με το νούμερο 9. Ίσως είναι ένα σημάδι… ένας προάγγελος για την επιτυχία που θα ερχόταν, ίσως να σκεφτόταν κανείς.
Όμως η σεζόν είναι απογοητευτική, με μόλις 6 γκολ σε 27 ματς και στο τέλος της χρονιάς ο Μπόγιαν θα αποτελέσει παρελθόν παίρνοντας μεταγραφή για την Ρόμα. Ουσιαστικά τότε ξεκινά ο κατήφορος και ο δρόμος για την ποδοσφαιρική ανυπαρξία. Με τους «τζιαλορόσι» αδυνατεί να κάνει την διαφορά (6 γκολ σε 33 ματς) και την επόμενη σεζόν παραχωρείται δανεικός στη Μίλαν, όπου τα πράγματα κυλούν ακόμη πιο άσχημα. Μετά από ένα εξάμηνο, διαλυμένος ψυχολογικά και αδυνατώντας να διαχειριστεί την πίεση, επιστρέφει στην Βαρκελώνη (βάσει μιας ειδικής ρήτρας που είχε μπει στην παραχώρησή του). Και πάλι όμως είναι φανερό πως ο Μπόγιαν δεν είναι πια ο ίδιος, ενώ ούτε ο νέος δανεισμός του στον Άγιαξ θα τον βοηθήσει να ανακάμψει.
Για λίγο έστω γη της επαγγελίας αποδείχτηκε η Στόουκ. Η ομάδα στην οποία έμεινε τουλάχιστον για κάμποσο καιρό. Εκεί, όμως τον χτύπησε η ατυχία. Ένας σοβαρός τραυματισμός του τσακίζει τα φτερά και τελικά η καριέρα του χτυπά νέο all time low, ακολουθώντας την πορεία της ομάδας μέχρι τον υποβιβασμό της στην Championship. Πρωτάθλημα στο οποίο κατορθώνει να σκοράρει όλη κι όλη μία φορά. Επίδοση που επαναλαμβάνει και την σεζόν 2016-2017 (δανεικός στην Μάιντς), ενώ την επόμενη πιάνει το απόλυτο ναδίρ όταν το κοντέρ γράφει ένα ολοστρόγγυλο μηδέν στα στατιστικά του με την φανέλα της Αλαβές.
Στα 29 του πια, 12 χρόνια μετά το αδιανόητο ξεκίνημά του, ο Μπόγιαν βρίσκεται στο MLS. Στην Μόντρεαλ Ίμπακτ… Γεγονός που σε κάνει να αναρωτιέσαι δύο πράγματα. Τι πήγε τόσο στραβά στην τόσο υποσχόμενη καριέρα του και αν υπάρχει πιο κάτω από αυτό…