Η επιλογή των κορυφαίων παικτών της σεζόν είναι πάντοτε μια ιντριγκαδόρικη συζήτηση.
Όσο συγκαταβατικοί και αντικειμενικοί κι αν είναι αυτοί που την κάνουν, σπανίως συμφωνούν.
Το πρωτάθλημα που τελειώνει όμως στη Super League δεν αφήνει πολλά περιθώρια διαφωνιών.
Ο τρόπος που εξελίχθηκε, η εμφανής ανωτερότητα αυτού που το κατέκτησε και οι (πολύ συγκεκριμένοι) πρωταγωνιστές που ανέδειξε κάνουν σχεδόν… μετρημένα τα κουκιά για την κορυφαία ενδεκάδα.
Με εύλογα έντονο λοιπόν το ερυθρόλευκο στοιχείο και σχηματισμό 4-2-3-1, αυτή αποτελείται από τους εξής:
Τερματοφύλακας: Ζοσέ Σα
Οι Μπάρκας, Διούδης, Πασχαλάκης είναι επίσης αξιόλογοι, αλλά ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού ήταν φέτος μια κλάση πάνω. Χωρίς υπερβολή, ο Σα αποτέλεσε από τους βασικούς λόγους της εξαιρετικής σεζόν των «ερυθρόλευκων». Καθοριστικότατος στα προκριματικά του Champions League, με καλές εμφανίσεις και στους ομίλους, ενώ έγινε και ο γκολκίπερ με τα περισσότερα «clean sheet» στον κόσμο (!), κρατώντας συνολικά 28 φορές ανέπαφη την εστία του.
Δεξί μπακ: Ομάρ Ελαμπντελαουί
Ανώτερος απ’ όλους -όχι μόνο επειδή έκανε πολύ καλή σεζόν, αλλά κι επειδή είχε χαμηλό ανταγωνισμό στη συγκεκριμένη θέση. Την ώρα που οι Μάτος, Μπακάκης, Γιόχανσον είχαν (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) μέτρια παρουσία, ο Νορβηγός ήταν κάτι παραπάνω από αξιόπιστος. Ίσως όχι τόσο εντυπωσιακός όσο κάποτε στο επιθετικό κομμάτι, αλλά ουσιαστικός και ώριμος σε βαθμό που να θεωρείται αναντικατάστατος στον Ολυμπιακό.
Στόπερ: Μπαρτ Σένκεφελντ
Ίσως η μεγαλύτερη αποκάλυψη του φετινού πρωταθλήματος. Όταν τον αποκτούσε το περασμένο καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός πίστευε σ’ εκείνον, όμως η απόδοσή του πιθανότατα εξέπληξε ευχάριστα και το ίδιο το «τριφύλλι». Δυνατός σωματικά, αλλά και ικανός ταυτόχρονα με την μπάλα στα πόδια, ενώ έχει επαφή και με τα δίχτυα. Έκανε κάποια μεγάλα ματς και η επιβλητική παρουσία του (ειδικά σε ντέρμπι) τον έβαλε αμέσως στις καρδιές των οπαδών.
Στόπερ: Ρούμπεν Σεμέδο
Εδώ κι αν μιλάμε για επιβλητική παρουσία. Μπορεί ν’ αδικεί ενίοτε τον εαυτό του (υποπίπτοντας σε επιπόλαια λάθη ή άγαρμπα μαρκαρίσματα) ωστόσο η αλήθεια είναι πως αν δεν είχε αυτές τις ατέλειες και κάποιες ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του που του κόστισαν στο παρελθόν, αμυντικός του επιπέδου του δεν θα έπαιζε ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Υπήρχαν φορές που σου έδινε την εντύπωση ότι δεν κόβει τους αντιπάλους μονάχα με τάκλιν, αλλά… τρομάζοντάς τους.
Αριστερό μπακ: Κώστας Τσιμίκας
Τα πήρε όλα κι έφυγε. Ή μπορεί να φύγει τελοσπάντων, αφού ήδη εδώ και καιρό ακούγονται σειρήνες από ομάδες των κορυφαίων πρωταθλημάτων για χάρη του. Και πώς να μη συμβαίνει αυτό όταν ο Τσιμίκας δεν έδειξε απλά βελτιωμένος σε βαθμό σχεδόν… αφύσικο, αλλά έμοιαζε ενίοτε να μην έχει αντίπαλο. Με σπάνια επιθετικά χαρίσματα για μπακ, χωρίς να υστερεί στα αμυντικά του καθήκοντα, φωνάζει ότι είναι έτοιμος για (ακόμα πιο) μεγάλα πράγματα.
Χαφ: Γιόζιπ Μίσιτς
Στάθηκε κάτι παραπάνω από άτυχος στον τρόπο με τον οποίο αναγκάστηκε να τελειώσει τη σεζόν. Το σοβαρό πρόβλημα που του προέκυψε και τον έθεσε εκτός δράσης επηρέασε τον ΠΑΟΚ και αγωνιστικά και ψυχολογικά. Διότι εκτός από αγαπητή παρουσία, ήταν αναμφίβολα ο κορυφαίος παίκτης του «δικεφάλου του Βορρά» σε μια σεζόν που λίγοι διασώθηκαν: Με πλήθος ασίστ και καθοριστικά γκολ, εκτός των άλλων, που κρατούσαν ζωντανή την ομάδα όσο ήταν παρών.
Χαφ: Πέτρος Μάνταλος
Η χρονιά ήταν γεμάτη σκαμπανεβάσματα για την ΑΕΚ, αλλά ο ίδιος υπήρξε κάτι παραπάνω από σταθερός. Χωρίς υπερβολή, κατέγραψε την πιο ποιοτική (και σίγουρα πιο μεστή) σεζόν του με τα κιτρινόμαυρα. Παίζοντας είτε ως αριστερό εξτρέμ, είτε ως επιτελικός, είτε στα χαφ (με ιδιαίτερη επιτυχία στα πλέι-οφ) ήταν βαρόμετρο της «Ένωσης». Κι αν είχαν μείνει κάποιοι ν’ αμφισβητούν την ποιότητά του, απάντησε για χάρη του το… double-double σε γκολ και ασίστ (11-13).
Αριστερό εξτρέμ: Μάρκο Λιβάγια
Δεν είναι η κανονική του θέση, αλλά ότι κατάφερε σε αυτήν να κάνει τα όργια που κάνει φέτος επιβεβαιώνει ακόμα περισσότερο την κλάση του. Με τον Μάσιμο Καρέρα να τον διαχειρίζεται άψογα και να τον μετατρέπει σε ακραίο, ο Κροάτης… ανταπέδωσε με μια φανταστική επίδοση: 15 γκολ και 12 ασίστ, νούμερα τα οποία (μαζί με την επιδραστική παρουσία του στο παιχνίδι της ΑΕΚ) τον ανέδειξαν MVP του πρωταθλήματος στη σχετική ψηφοφορία της Super League.
Δεξί εξτρέμ: Γιάννης Φετφατζίδης
Μια πραγματική ποδοσφαιρική αναγέννηση. Από ‘κει που δεν υπολογιζόταν στον Ολυμπιακό και έμοιαζε να τον έχει στοιχειώσει η απίστευτη ευκαιρία που είχε χάσει στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, πήγε στον Άρη και έγινε… εξωγήινος. Βρίσκοντας την εμπιστοσύνη που πάντοτε έδειχνε ότι χρειάζεται για ν’ αποδώσει καλύτερα, ο «Φέτφα» υπήρξε καταλυτικός για την καλή σεζόν των «κίτρινων» και… εφιαλτικός για πλήθος προσωπικών αντιπάλων που «γλέντησε» φέτος.
Επιτελικός μέσος: Ματιέ Βαλμπουενά
Αυτό που λέμε… μικρός, αλλά θαυματουργός. Μπορεί στο ξεκίνημα της σεζόν να υπήρχαν επιφυλάξεις (όχι για την αξία, αλλά για την ηλικία του) ωστόσο ο Γάλλος αποδείχθηκε βιονικός. Συνδυάζοντας την υψηλή τεχνική του κατάρτιση με την τεράστια εμπειρία του σε υψηλό επίπεδο, δεν δυσκολεύτηκε να κάνει τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα και… ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του, μοιράζοντας συνολικά 11 πάσες που έγιναν γκολ (ενώ σκόραρε και ο ίδιος 6 φορές).
Επιθετικός: Γιουσέφ Ελ Αραμπί
Οι αριθμοί του έδειχναν ότι είναι ικανός σκόρερ και πριν έρθει στην Ελλάδα. Κανείς δεν φανταζόταν όμως ότι θα εξελιχθεί σε τέτοιο… πολυβόλο (σαν αυτό που προσποιείται ότι κρατάει όταν πανηγυρίζει τα γκολ του). Σμπαραλιάζοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των αμυνών που βρήκε απέναντί του (εντός κι εκτός συνόρων) έγραψε συνολικά 27 «τεμάχια» στη σεζόν και αναγνωρίστηκε δικαίως ως ένας από τους αποτελεσματικότερους σέντερ-φορ που είχε ποτέ ο Ολυμπιακός.
