Λίγα πράγματα στον κόσμο είναι τόσο… ρευστά και ανανεώσιμα όσο η Εθνική Ελλάδας ποδοσφαίρου, υπό την ηγεσία του Τζον Φαν’τ Σχιπ.
Ο Ολλανδός έχει εδραιώσει μια παραδοξότητα στον μικρόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για πρώτη φορά στα χρονικά, όταν ο μέσος Έλληνας φίλαθλος ενημερώνεται για τις κλήσεις της Εθνικής Ομάδας, μιμείται ενίοτε το… «Who is Giourkas» που ξεστόμισε κάποτε για τον ανερχόμενο τότε μπακ του Παναθηναϊκού ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Ένα μέρος του ποδοσφαιρικού κοινού στην Ελλάδα μαθαίνει την… ύπαρξη κάποιων παικτών μέσω των επιλογών του ομοσπονδιακού τεχνικού. Κάποιοι μπορεί και να θυμηθούν ότι αυτό το όνομα το είχαν στα υπόψιν για μεταγραφή στο football manager! Κλασική περίπτωση ο Λάζαρος Ρότα, που συμπεριλήφθηκε στις κλήσεις για τα επερχόμενα ματς του Nations League. Ένας παίκτης που δεν έχει παίξει ούτε λεπτό στην ελληνική Super League και στα 23 χρόνια του έχει ξεπεράσει προ πολλού το ηλικιακό όριο ένταξης στην κατηγορία «μεγάλο ταλέντο».
Ωστόσο, ο αλβανικής καταγωγής δεξιός μπακ, που γεννήθηκε στην Κατερίνη και ξεκίνησε να παίζει μπάλα στις Ακαδημίες του Ηρακλή, είναι η πιο ηχηρή απόδειξη ότι η σκληρή δουλειά και η επιμονή στο στόχο δεν… έβλαψαν ποτέ κανέναν.
Ο Ρότα είχε σταθερή παρουσία στην Κ19 του Ηρακλή και τη σεζόν 2016/17 προήχθη στην Κ20. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς όμως ο Γηραιός διαλύθηκε και ο 20χρονος τότε μπακ έμεινε στον «αέρα». Οι προτάσεις από την Ελλάδα δεν ήταν ικανοποιητικές και το επόμενο βήμα στην καριέρα του απείχε πολύ απ’ αυτό που χαρακτηρίζουμε «άλμα».
Το Γενάρη του ’18 ο Ρότα πήρε μια περίεργη απόφαση με μπόλικο ρίσκο. Υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο του με την άσημη Σλαβόι Τρεμπίσοφ, που πάλευε για την παραμονή της στη Β’ κατηγορία του σλοβάκικου ποδοσφαίρου. Σε μια κωμόπολη 25.000 κατοίκων και ένα σύλλογο που σε 106 χρόνια ιστορίας δεν είχε παίξει ποτέ στη μεγάλη κατηγορία, ο ομογενής αμυντικός έκανε φαινομενικά συμβόλαιο με την αφάνεια.
Αυτό όμως που έμοιαζε με εξαφάνιση από τον ποδοσφαιρικό χάρτη αποδείχτηκε για τον ίδιο εφαλτήριο ταχείας ανέλιξης. Ύστερα από έξι μόνο μήνες στη γενέτειρα του ιστορικού πρώτου πρωθυπουργού της Τσεχοσλοβακίας μετά την πτώση του κομμουνισμού (και πριν την απόσχιση), Μαριάν Τσάλφα, ο Ρότα μεταγράφηκε στη Ζέμπλιν Μιχαλόβιτσε, που έπαιζε στην πρώτη κατηγορία. Καθιερώθηκε άμεσα στο βασικό σχήμα και τον επόμενο ενάμιση χρόνο έπαιξε σε 35 ματς (2 γκολ / 1 ασίστ), με τη Ζέμπλιν να τερματίζει 5η και 6η αντίστοιχα στο πρωτάθλημα.
Η φήμη του είχε ξεπεράσει πια τα σλοβάκικα σύνορα και τον περασμένη Γενάρη μετακόμισε στην Ολλανδία. Υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας 3,5 χρόνων με τη Φορτούνα Σιτάρντ, που φιλοδοξούσε να παραμείνει για δεύτερη σερί σεζόν στην Eredivisie.
«Με την απόκτηση του Λάζαρου προσθέσαμε στο ρόστερ έναν επιθετικό μπακ. Έχει πολύ μεγάλη ικανότητα στο επιθετικό κομμάτι και πολύ καλή φυσική κατάσταση. Ελπίζουμε ότι το ολλανδικό πρωτάθλημα θα αποτελέσει το επόμενο σκαλί στην εξέλιξη του. Έχει την ευχέρεια να παίξει και στις δύο πλευρές, οπότε με την άφιξη του έχουμε έξτρα επιλογές σε τουλάχιστον δύο θέσεις. Ήταν κάτι απαραίτητο μετά τη φυγή του Μίχαελ Πίντο», δήλωνε πριν από οχτώ μήνες ο τεχνικός διευθυντής της Φορτούνα Σιτάρντ, Σόερντ Αρς.
Ο Λάζαρος έκανε ντεμπούτο με τον ολλανδικό σύλλογο στις 7 Φεβρουαρίου και ήταν βασικός και στα επόμενα τέσσερα ματς, έως τη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω της πανδημίας.
Είναι και οι συμπτώσεις που παίζουν το ρόλο τους σε αυτή τη ζωή. Από τη στιγμή που πήγε στην Ολλανδία ήταν δεδομένο ότι θα τεθεί στο «ραντάρ» του Τζον Φαν’τ Σχιπ, ο οποίος δεν είχε παρά να μεταβεί στη χώρα του και να τον παρακολουθήσει διά ζώσης. Διαπίστωσε ότι πρόκειται για έναν εργατικό φουλ μπακ με πολύ καλή σωματοδομή και μυϊκή συναρμογή, που μπορεί να προσφέρει και στις δύο πλευρές του τερέν, διακρινόμενος για τα ανεβάσματά του. Άρα, δεν είναι φυσικά μόνο οι συμπτώσεις…
Μετά τους Χατζηδιάκο, Παυλίδη και Βρουσάι, ο Φαντ’ Σχιπ ανέλαβε να… συστήσει στο ελληνικό κοινό ακόμα έναν εκπρόσωπο του ολλανδικού πρωταθλήματος. Ο Ρότα έφυγε από την Ελλάδα προ τετραετίας για να παίξει μπάλα σε μια κουκίδα του σλοβάκικου χάρτη και επιστρέφει για προετοιμασία με το εθνόσημο στο στήθος (!), σε μια διαδρομή υπεράνω πάσης προσδοκίας.
Το «Who is Lazaros» των Ελλήνων φιλάθλων είναι ο δικός του μεγάλος θρίαμβος. Έως τον επόμενο. Διότι αν κρίνουμε από τα έως τώρα δείγματα γραφής του Ολλανδού προπονητή, μετά τις σχετικές συστάσεις, λίγοι θα αμφιβάλλουν για το ποιόν του νέου πουλέν του…