Όπως συμβαίνει και στη ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο σπανίως η πραγματικότητα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες.
Κάποιες φορές μάλιστα όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται, αλλά προσγειώνει ανώμαλα όποιον ενθουσιάζεται υπερβολικά.
Κι επειδή όταν μιλάμε για υπερβολικό ενθουσιασμό στην μπάλα, μιλάμε συνήθως για μεταγραφές, ποια είναι μεγαλύτερη απογοήτευση από το να μη «βγαίνει» ο παιχταράς που απέκτησε η ομάδα σου;
Να μη βγαίνει ο «παιχταράς» που απέκτησε η ομάδα σου έπειτα από σίριαλ και μάχη με μεγάλο αντίπαλο.
Και η μελαγχολική διαπίστωση ότι… τσάμπα χάρηκες τόσο πολύ, στην οποία οδήγησαν κατά το παρελθόν περιπτώσεις όπως οι εξής:
Ευθύμης Κουλουχέρης
Ως φέρελπις αμυντικός από την Προοδευτική και ένας από τους θεμέλιους λίθους του περίφημου αμυντικού τείχους που σήκωνε μπροστά από την εστία της, έγινε αντικείμενο του πόθου για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Δεν έγινε ποτέ ωστόσο αυτό που περίμεναν οι «ερυθρόλευκοι» μετά τη νίκη τους στο… ντέρμπι της απόκτησής του, καθώς φόρεσε όλες κι όλες 9 φορές τη φανέλα τους στα τρία χρόνια που έμεινε εκεί.
Μάριος Αγαθοκλέους
Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις του «πολύ κακό για το τίποτα». Κάποιες καλές εμφανίσεις και μερικά γκολ με τον Αθηναϊκό τον έκαναν ξαφνικά το «next big thing» του ελληνικού πρωταθλήματος το 1998. Αφού φαγώθηκαν λοιπόν για χάρη του η ΑΕΚ (με ιδιοκτήτρια την ENIC) και ο Άρης (με τον Δημήτρη Κοντομηνά), οι Θεσσαλονικείς που τον απέκτησαν τανταμείφθηκαν με την (όχι ακριβώς εντυπωσιακή) επίδοση των 13 γκολ σε 71 ματς.
Σάββας Πουρσαϊτίδης
Για πάρτη του έγινε χαμός ανάμεσα σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1998. Διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων με τον θρυλικό πρόεδρο της Βέροιας, Βασίλη Τσαμήτρο και πάνω που ο νεαρός έδειχνε να οδεύει στην «Ένωση», οι Πειραιώτες της τον πήραν μέσα από τα χέρια: Χωρίς ποτέ να δικαιολογηθεί όλη αυτή η μανία, αφού δεν υπήρξε ποτέ κάτι παραπάνω από ένας φιλότιμος αναπληρωματικός στους «ερυθρόλευκους».
Γιάννης Οκκάς
Δεν ήταν κακός παίκτης -το αντίθετο. Και στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό προσέφερε αρκετά. Στην ομάδα που κατέληξε όμως έπειτα από ένα εκ των μεγαλύτερων σίριαλ όλων των εποχών πήγε… άκλαυτος. Διότι έγινε μάχη ανάμεσα στους Πειραιώτες και την ΑΕΚ, χρειάστηκε μεσολάβηση του (εξωδιοικητικού τότε) Δημήτρη Μελισσανίδη για να φορέσει ο Κύπριος τα κιτρινόμαυρα και ως… αντι-Ντέμης σημείωσε όλα κι όλα 5 γκολ στο πρωτάθλημα.
Σταύρος Τζιωρτζόπουλος
Ούτε κι αυτός υπήρξε «μυρωδιάς». Δεν ήταν παίκτης της πυρκαγιάς ή «παλτό» για τον χειμώνα. Έκανε μάλιστα αξιοπρεπή καριέρα και έπαιξε σε αρκετές ομάδες Α’ Εθνικής. Μόνο που δεν ήταν ή μάλλον δεν έγινε ποτέ αυτό που περίμεναν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, όταν πλακώνονταν το 1998 ποιος θα τον πρωτοπάρει. Και έχοντας επιπλέον τη συγκλονιστική ατυχία να πέσει πάνω σε αριστερή πλευρά με Γεωργάτο-Τζόρτζεβιτς, δεν καθιερώθηκε ποτέ στους Πειραιώτες.
