Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του τελικού του Champions League του 2018 ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που δεν είχε κάνει και καμιά φοβερή εμφάνιση στο 3-1 επί της Λίβερπουλ, βρίσκει τον τρόπο να στρέψει για άλλη μια φορά τους προβολείς πάνω του. Αφού πρώτα αποθεώνει τον… εαυτό του για την (αδιαμφισβήτητη) συνεισφορά του στην κατάκτηση του τίτλου (15 γκολ είχε πετύχει εκείνη την σεζόν) ουσιαστικά ανακοινώνει την δεδομένη πρόθεσή του να αποχωρήσει από την Ρεάλ Μαδρίτης, εκπλήσσοντας τους πάντες, μεταξύ των οποίων και τους διοικούντες την «βασίλισσα», που στην πραγματικότητα βρέθηκαν προ τετελεσμένων γεγονότων.
Μέχρι εκείνη την στιγμή δύσκολα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι θα υπήρχε παίκτης που θα φερόταν τόσο εγωιστικά ή και θα ξεπερνούσε τον Πορτογάλο. Ορισμένοι, μάλιστα, τον έβαζαν στην ίδια κατηγορία με τον Νεϊμάρ, που κίνησε γη και ουρανό προκειμένου να περάσει το δικό του και να φύγει από την Μπαρτσελόνα. Απέναντι σε αυτά τα δύο… κακομαθημένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης έβαζε μάλιστα τότε τον Λιονέλ Μέσι, προβάλλοντάς τον ως πρότυπο «πιστού» ποδοσφαιριστή σε έναν σύλλογο, προεξοφλώντας ότι λόγω χαρακτήρα ο Αργεντινός δεν θα συμπεριφερόταν ποτέ με αντίστοιχη αχαριστία απέναντι στην ομάδα που τον στήριξε, με την συγκεκριμένη σχέση ωστόσο να λειτουργεί αμφίδρομα, αφού χωρίς αμφισβήτηση και οι «μπλαουγκράνα» βγήκαν πάρα μα πάρα πολύ κερδισμένοι από αυτή την σχέση.
Ακριβώς δύο χρόνια μετά και οι τελευταίες αντίστοιχες ψευδαισθήσεις πήγαν περίπατο, με τον Μέσι να εμφανίζει ένα πρόσωπο απροσδόκητα σκληρό, κυνικό και ακραίως επαγγελματικό, πολύ μακριά από την εικόνα του «καλού παιδιού», που με πολύ κόπο ο ίδιος και οι image makers του είχαν οικοδομήσει.
Προφανώς και από την μακροχρόνια σχέση Μπαρτσελόνα και Μέσι κερδισμένοι βγήκαν και οι δύο. Και σίγουρα υπήρξαν περίοδοι που οι «μπλαουγκράνα» στήριξαν τον Αργεντινό σε δύσκολες περιόδους του (συνήθως μετά από μια παταγώδη αποτυχία με την εθνική), αλλά και άλλες που ο τύπος με την φανέλα με το «10», κράτησε την ομάδα βάζοντας τον εαυτό του ως ασπίδα στη διοίκηση και τις αλλοπρόσαλλες επιλογές της τόσο σε θέματα στελέχωσης σε έμψυχο δυναμικό όσο και στην τεχνική ηγεσία.
Τώρα όμως που αυτή η σχέση φτάνει στο τέλος της, οι δύο πλευρές καταλήγουν σε ένα διαζύγιο που δεν είναι ούτε συναινετικό ούτε πολιτισμένο και σε καμία περίπτωση δεν τιμά τον Μέσι η στάση του. Φυσικά και δεν θα περίμενε κανείς να δεχτεί ο Αργεντινός να φύγει από τους Καταλανούς μόνο στην περίπτωση που θα βρισκόταν ομάδα που θα έδινε τα 700 εκατομμύρια της ρήτρας του. Αλλά, από την άλλη, ήταν αδιανόητο μέχρι πριν μερικές μέρες να φανταστεί κάποιος ότι ο Αργεντινός θα έφτανε στα άκρα και θα διεκδικούσε την απόλυτη ελευθερία του και την δυνατότητα να αποχωρήσει από την Μπαρτσελόνα με προορισμό έναν άμεσα ανταγωνιστικό σύλλογο στην Ευρώπη, δίχως το παραμικρό αντάλλαγμα για την ομάδα της οποίας την φανέλα φόρεσε από παιδί. Δίχως την παραμικρή αποζημίωση για τους «μπλαουγκράνα» με τους οποίους ήταν συνυφασμένη σε ποσοστό 100% ολόκληρη η επαγγελματική διαδρομή του.
Το σημείο στο οποίο θα πρέπει ενδεχομένως να εστιάσει κανείς περισσότερο είναι το γεγονός ότι ενώ αγωνιστικά ίσως μια αποχώρηση του Μέσι θα μπορούσε να αποδειχθεί και ευεργετική για την Μπαρτσελόνα, ο ίδιος ο Αργεντινός κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να την εμποδίσει λειτουργώντας σχεδόν εκδικητικά απέναντι στην παλιά και μεγάλη του αγάπη. Η Μπαρτσελόνα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα χρήματα ή και τα έμψυχα ανταλλάγματα που να προέκυπταν από ένα deal στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της ομάδας, ειδικότερα τώρα που η κατάσταση που προέκυψε με τον κορωνοϊό έχει αλλάξει κατά πολύ τα οικονομικά δεδομένα.
Οι Καταλανοί, όπως και όλα τα κλαμπ του κόσμου, έχουν υποστεί ζημίες και γνωρίζουν ήδη πως τα έσοδά τους θα είναι επίσης μειωμένα και τη νέα σεζόν. Αυτή την ήδη δυσμενή κατάσταση έρχεται να κάνει ακόμη πιο πνιγερή η αποχώρηση του Μέσι. Φεύγοντας ο Αργεντινός δεν θα πάρει μόνο τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ποδοσφαιρικής ζωής στην Βαρκελώνη αλλά και τεράστιες χορηγικές συμφωνίες τις οποίες οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα είχαν υπογράψει εξαιτίας της παρουσίας του Λίο στον σύλλογο.
Είναι σαφές ότι όλες αυτές οι διαφημιστικές καμπάνιες είναι πλέον στον αέρα και ότι όταν (και αν οι δύο πλευρές καθίσουν ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων) οι μπλαουγκράνα θα διαπιστώσουν και έμπρακτα το μέγεθος και την έκταση της οικονομικής καταστροφής που έρχεται και απειλεί ευθέως από την πρώτη μέρα το (έτσι κι αλλιώς δύσκολο) έργο που αναλαμβάνει ο Ρόναλντ Κούμαν.
Όσο κι αν λέμε ότι ζούμε σε μια εποχή ακραίου επαγγελματισμού, η στάση του Μέσι δεν είναι δυνατόν να περάσει ως άλλο ένα αντίστοιχο παράδειγμα. Κι όσο κι αν είναι καλό στον αθλητισμό να αποφεύγονται βαρύγδουπες εκφράσεις και ακραίοι χαρακτηρισμοί, μια… αχαριστία την διαπιστώνει κανείς. Αχαριστία μεγέθους ανάλογου του ποδοσφαιρικού μεγαλείου του Αργεντινού που με μια κίνηση απειλεί να τινάξει στον αέρα την παρακαταθήκη του στην πρωτεύουσα της Καταλονίας.