Μαζί σας. Αν ο κόσμος ψήφιζε για τον MVP της χθεσινής βραδιάς θα αναδεικνυόταν με ποσοστό που θα άγγιζε το 90% ο εκπληκτικός Γιαννούλης. Η επέλαση του στη φάση του δεύτερου γκολ και ο καλπασμός του που αφήνει τρεις παίκτες της Μπενφίκα 3 μέτρα πίσω είναι η επιβεβαίωση αυτού που έχουν καταλάβει άπαντες. Ότι ο Γιαννούλης έχει πλέον αλλάξει επίπεδο και είναι ένα σύγχρονος, ολοκληρωμένος μπακ-χαφ απ’ τους καλύτερους της Ευρώπης.
Να μας συμπαθάτε όμως εμάς, αλλά δεν θα σταθούμε στον Γιαννούλη. Ούτε στον Τσούμπα Άκπομ που έδειξε ότι ένας σπουδαίος επιθετικός μπορεί να είναι χρήσιμος για την ομάδα του ακόμα και τις περιόδους που δεν βρίσκει δίχτυα. Ούτε καν στον Βαρέλα ο οποίος ώρες ώρες σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται παντού γιατί έχει κλωνοποιηθεί και παίζουν 3 Βαρέλα στην αμύνα.
Όλοι αυτοί ήταν οι πρωταγωνιστές της χθεσινής, ονειρώδους βραδιάς του ΠΑΟΚ, όμως ο υπογράφων ξεχωρίζει έναν άλλο παίκτη που όμοιό του έχει να δει χρόνια. Τον Χρήστο Τζόλη.
Ο μικρός κακώς χαρακτηρίζεται ακόμα «ταλέντο». Ο Τζόλης είναι έτοιμος παίκτης που κάνει μέσα στο γήπεδο πράγματα που δεν θα τα ‘κανε ούτε φτασμένος 30άρης.
Η ποιότητα των χτυπημάτων του, ο τρόπος που υποδέχεται την μπάλα θυμίζει Σωτήρη Νίνη όταν είχε πρωτοβγεί και παραμίλαγε μαζί του όλη η Ελλάδα. Όχι δεν έχει καμία σχέση το στιλ παιχνιδιού των δυο παικτών, όμως αν έβλεπες τον Νίνη του τότε και τον Τζόλη του σήμερα για 3 λεπτά θα καταλάβαινες ότι είναι μια κλάση πάνω απ’ τους υπόλοιπους.
Ο μικρός του ΠΑΟΚ δείχνει ότι πολύ σύντομα θα είναι και με τη βούλα το πιο ακριβό περιουσιακό στοιχείο του Δικεφάλου. Δεν χρειάζεσαι να είσαι ειδικός του ποδοσφαίρου για να καταλάβεις ότι παίκτης με τα δικά του χαρακτηριστικά είχε χρόνια να βγει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Τζόλης δεν είναι σφαίρα, όμως τα κάνει όλα γρήγορα (και σωστά). Δεν είναι κλασικός παίκτης γραμμής κι όμως μια χαρά ξεκινάει τις εφορμήσεις του απ’ την γραμμή. Πασάρει, σουτάρει, σκοράρει και διάολε είναι ακόμα 18. Φανταστείτε τι έχουμε να δούμε από αυτόν, όταν πάρει παιχνίδια στα πόδια του και βρει αυτοματισμούς με τους συμπαίκτες του.
Ο Τζόλης ασφαλώς χρωστάει πολλά στον Φερέιρα που τον εμπιστεύτηκε με κλειστά μάτια, όμως και ο Πορτογάλος χρωστάει πολλά στον μικρό. Ο Τζόλης είναι ο τέλειος παίκτης για το σύστημα που εφαρμόζει φέτος ο προπονητής του ΠΑΟΚ. Σε αυτό το 3-4-3 οι πιο σημαντικοί παίκτες οι οποίοι καθορίζουν εν πολλοίς και την επιτυχία του συστήματος είναι οι δυο πίσω από τον φουνταριστό.
Για να βγει το συγκεκριμένο σχήμα θες σε αυτές τις θέσεις παίκτες-πολυεργαλεία που να μπορούν να γίνουν χαφ για να μη χάσει η ομάδα σε δημιουργία, αλλά και που να έχουν επιθετικές αρετές για να έρχονται σε δεύτερο χρόνο και να γίνονται στήριγμα στον επιθετικό.
Ε, αυτός ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος για τον μικρό. Έχει την ποιότητα να φτιάξει παιχνίδι και να τροφοδοτήσει τους συμπαίκτες του, αλλά και την κλάση να τελειώσει φάσεις και να χωθεί ως δεύτερος κυνηγός δίπλα στον Άκπομ.
Κι όταν μπει με το καλό στην ενδεκάδα και ο Ζίβκοβιτς (ένας Ποντένσε με καλύτερα τελειώματα) τότε η τριπλέτα μπροστά με Τζόλη και Άκπομ θα είναι έτοιμη για μεγάλα πράγματα.
Πιο σημαντικό και απ’ την πρόκριση του ΠΑΟΚ ήταν το γεγονός ότι χθες τον χάρηκε και τον υποστήριζε η πλειονότητα των Ελλήνων οπαδών. Και ένας απ’ τους λόγους που οι ουδέτεροι τον χειροκρότησαν ήταν και ο Χρήστος Τζόλης. Είχαμε χρόνια να δούμε τόσο ποιοτικό Έλληνα παίκτη! Είχαμε χρόνια να δούμε ένα τόσο ελπιδοφόρο πρότζεκτ…