Δεν είναι απλό πράγμα να διαχειριστείς την επιτυχία.
Χιλιάδες παραδείγματα (σε όλους τους τομείς της ζωής) μπορούν να επιβεβαιώσουν πόσο εύκολο είναι για κάποιον που πέτυχε κάτι μεγάλο να χάσει το μυαλό του.
Να νομίσει ότι είναι κάτι ανώτερο. Να την ψωνίσει, τελοσπάντων…
Κλασική περίπτωση λοιπόν μιας τέτοιας κατάστασης είναι ένας διάσημος νεαρός ποδοσφαιριστής.
Ένας παίκτης που μόλις έχει κάνει το «μπαμ» στην καριέρα του και όλα τα φώτα είναι πάνω του.
Ένας απαίδευτος πιτσιρικάς που θαμπώνεται από τη δημοσιότητα και νομίζει ότι έπιασε τον παπά απ’ τ’ αρχ…α.
Ακριβώς σ’ αυτή τη φάση λοιπόν βρέθηκε κάποτε ο Πίτερ Κράουτς.
Και ευτυχώς για τον ίδιο, ο θεός έστειλε στον δρόμο του τον πλέον κατάλληλο άνθρωπο για να τον προσγειώσει:
Τον Ρόι Κιν…
«Είμαι 24 χρονών. Έχω μόλις υπογράψει στην ομάδα που έχει ξαναγίνει πρωταθλήτρια Ευρώπης και μου καρφώθηκε στο μυαλό ν’ αγοράσω μια Aston Martin.
Την αγοράζω λοιπόν και κάποια στιγμή οδηγώ κάπου στο Μάντσεστερ: Με τα παράθυρα κατεβασμένα, φορώντας γυαλιά ηλίου, με τον αγκώνα να προεξέχει από την πόρτα, δυο δάχτυλα στο τιμόνι και δυνατή μουσική στο στέρεο.
Δεν είμαι καν βέβαιος ότι μου αρέσει το συγκεκριμένο αμάξι. Μια μικρή φωνή βαθιά μέσα μου λέει συνεχώς ότι η Aston Martin δεν είναι για μένα.
Μια δυνατότερη φωνή όμως συνεχίζει να μου λέει ότι ως παίκτης της εθνικής Αγγλίας και επιθετικός της Λίβερπουλ δεν ισχύουν πια για μένα τα παλιά.
Μεγάλη φωνή: “Πίτερ, δεν έδειχνες ποτέ περισσότερο κουλ”.
Μικρή φωνή: “Πίτερ, είσαι ένας τεράστιος επιδειξίας».
Έτσι ξεκινά να περιγράφει ο ίδιος ο Κράουτς το περιστατικό που (όπως έχει ομολογήσει) του άλλαξε τη ζωή.
Και συνεχίζει ακόμα πιο γλαφυρά:
? “I pulled up alongside Roy…
? …and he looked at me like I was something that was on the bottom of his shoe.”
? @PeterCrouch‘s story about how Roy Keane made him sell his car is so, so good… pic.twitter.com/JApaaGmwUz
— talkSPORT (@talkSPORT) September 11, 2018
«Όπως τριγυρνάω λοιπόν προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου ότι μοιάζω με τον Στιβ ΜακΚουίν ή τον Ντάνιελ Κρεγκ, αγνοώντας τον παλιό Πίτερ που μου έλεγε πως έγινα όλα αυτά που ορκιζόμουν ότι δεν θα γίνω, σταματάω σε ένα φανάρι και δίπλα μου έρχεται ο Ρόι Κιν με το αυτοκίνητό του.
Αυτό είναι, επιτέλους κάποιος που θα καταλάβει τη φάση μου: Φανταστικός παίκτης, πρωταθλητής στην Αγγλία και την Ευρώπη, αρχηγός και καρδιά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην πιο πετυχημένη περίοδο της ιστορίας της».
Όπως εύλογα μπορεί να πιθανολογήσει κανείς γνωρίζοντας την… αλλεργία του Ρόι Κιν σε αντίστοιχες συμπεριφορές, δεν υπήρξε ακριβώς εγκάρδιος με τον νεαρό (τότε) Κράουτς…
«Του κάνω ένα νεύμα. Του κλείνω το μάτι. Μάλλον του έκανα και την κίνηση με τον δείκτη του χεριού και τον ταυτόχρονο ήχο που κάνει το “κλικ” στο ρολόι.
Όλα τους πράγματα που λένε “εγώ κι εσύ, Ρόι, έτσι; Ίδιο παιχνίδι, ίδιο επίπεδο, μαζί σε αυτό. Αντίπαλοι, αλλά φίλοι που απλά δεν έχουν συναντηθεί ξανά. Εντάξει, Ρόι”;
Γυρίζει και με κοιτάζει. Ακόμα και μέσα από τα γυαλιά μου μπορώ να διακρίνω την αηδία στο πρόσωπό του. Είναι σαν να κοιτάζει… σκατό που μόλις έχει αρχίσει να προβάλλει από τον κ…ο του σκύλου του.
Κουνάει το κεφάλι του και γυρίζει ξανά το βλέμμα του μπροστά.
Παγώνω στη στάση που βρισκόμουν. Χαμογελάω αμήχανα και όταν ανάβει το φανάρι και απομακρύνεται χωρίς καν να μου ρίξει δεύτερη ματιά, έχω μείνει εκεί με το χειρόφρενο κουμπωμένο και μια απαίσια συνειδητοποίηση:
“Θεέ μου, έχω γίνει ένας από αυτούς τους μ…ες”.
Πούλησα την Άστον Μάρτιν την επόμενη μέρα. Πήρα 25.000 λίρες και θεώρησα μάλιστα τον εαυτό μου τυχερό.
Χάρη στον Ρόι Κιν. Τον Ρόι που έγινε η χαμένη μου συνείδηση. Τον Ρόι που έγινε ο πνευματικός οδηγός ενός νέου ποδοσφαιριστή.
Αυτή η στιγμή σ’ εκείνο το φανάρι ήταν ό,τι καλύτερο μου συνέβη ποτέ»…
