Ίσως βιαστήκαμε να ενθουσιαστούμε μαζί τους.
Ίσως μας «ξεγέλασαν» με κάποιο πρόσκαιρο φορμάρισμά τους.
Ίσως απλά δεν μπορούσαν να διαχειριστούν το βάρος των προσδοκιών που δημιούργησαν.
Όπως και να ‘χει, είναι παγκόσμιο ποδοσφαιρικό φαινόμενο και όχι μονάχα ελληνικό οι παίκτες-φωτοβολίδες.
Αυτοί που κάνουν μια τρομερή σεζόν, προκαλούν διθυράμβους γύρω από τ’ όνομά τους, αλλά εντέλει αποδεικνύουν ότι έγινε… υπερβολική φασαρία για πάρτη τους.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις που πέρασαν και από τα δικά μας γήπεδα, όπως οι εξής:
Λούις Ντιόγκο
Στην πρώτη του σεζόν ανάγκασε τους οπαδούς του Ολυμπιακού να παραμιλάνε. Τα κατορθώματά του σε Ελλάδα και Ευρώπη τους έκαναν -χωρίς υπερβολή- να πιστεύουν ότι βρήκαν τον νέο Τζιοβάνι. Όχι πολύ άδικα, αν σκεφτείς ότι κατέγραψε συνολικά 11 ασίστ και 16 γκολ (κάποια εκ των οποίων μάλιστα ξεχείλιζαν βραζιλιάνικη φινέτσα). Δυστυχώς όμως για τον ίδιο και την εξέδρα, τα μαγικά του αποδείχθηκαν πρόσκαιρα. Είχαν ημερομηνία λήξης. Και δεν μπόρεσε να τα επαναλάβει σε καμία από τις επόμενες χρονιές μέχρι να φύγει.
Χάρης Μαυρίας
Για χρόνια θεωρούταν ένα από τα πιο ελπιδοφόρα πρότζεκτ των ακαδημιών του Παναθηναϊκού. Και όντως, μετά το ξεπέταγμά του σε ηλικία 18 χρονών, την επόμενη κιόλας σεζόν δημιούργησε ελπίδες πως θα γίνει το επόμενο λαμπερό προϊόν της Παιανίας. Ας όψονται τα 5 γκολ συν 4 ασίστ που έγραψε, μα κυρίως η φοβερή εμφάνισή του σ’ ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όπου έκανε «άλογο» τον Χολέμπας. Ένα «προσεχώς» μιας διαφαινόμενα μεγάλης καριέρας, η οποία εντέλει δεν είχε ποτέ τη συνέχεια που όλοι περίμεναν.
Πάουλο Αντριόλι
Αναμφίβολα μεγάλη παιχτάρα. Μερακλίδικο δεκάρι μιας άλλης εποχής. Μόνο που τα όργια που (επιβεβαιωμένα) μπορούσε να κάνει δυστυχώς δεν τα χαρήκαμε για πολύ. Τουλάχιστον όχι τόσο, όσο φαινόταν ότι μπορεί να διαρκέσουν τη δεύτερη σεζόν του στον Ιωνικό: Τότε που πρόλαβε μέχρι τον Γενάρη να σκοράρει 11 φορές (τις περισσότερες με εντυπωσιακό τρόπο) και ανάγκασε τον Δημήτρη Κοντομηνά να «ξηλωθεί» για να τον πάρει στον Άρη. Έχοντας μεν κι εκεί κάποιες καλές εμφανίσεις, αλλά όχι τον ρόλο του ηγέτη που αναμενόταν.
Χάρης Παππάς
Ήταν μικρός, αλλά (φαινόταν) θαυματουργός. Φορώντας τη φανέλα του Απόλλωνα Καλαμαριάς έκανε πλάκα στους προσωπικούς του αντιπάλους και θραύση στο πρωτάθλημα της σεζόν 2005-06. Τόσο μεγάλη που τράβηξε το ενδιαφέρον όλων των «μεγάλων» και του έδωσε εντέλει μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Πέρα όμως από τη μνημειώδη ταχύτητά του, δεν μπόρεσε ούτε στους Πειραιώτες, ούτε αργότερα στην ΑΕΚ να κάνει τους… παππάδες που φαινόταν ότι μπορεί ως παίκτης μικρότερης ομάδας.
