Ρατσιστής ή απλώς βλάκας;

Μέρα που είναι ας θυμηθούμε το πιο σκληρό πρωτοσέλιδο της (πάλαι ποτέ...) ιστορικής Sportime

Είναι εξαιρετικά άβολη έως ανυπόφορη η θέση ενός ανθρώπου που από τη μία στιγμή στην άλλη έχει βρεθεί στο μάτι του (διεθνούς) κυκλώνα και εύχεται να χαρακτηριστεί απ’ όλο τον κόσμο «ανόητος» προκειμένου να μην σταμπαριστεί ως ρατσιστής.

Το «πήγαινε να τσεκάρεις ποιος είναι αυτός ο “negru”, δεν είναι δυνατόν να συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο», που απηύθυνε ο Σεμπαστιάν Κολτέσκου στον διαιτητή Οβιντιού Χάτεγκαν ενδεχομένως να ξεσήκωσε περισσότερο σάλο απ’ όσο αιτιολογούν οι πραγματικές προθέσεις του τέταρτου ρέφερι, ωστόσο επειδή η UEFA δεν αρκεί μόνο να είναι τίμια, αλλά πρέπει και να φαίνεται τέτοια, στο τέλος της μέρας συνέβη αυτό που έπρεπε να συμβεί.

Δεν είχε εδώ που τα λέμε και άλλη επιλογή από τη στιγμή που η ίδια η Παρί Σεν Ζερμέν συντάχθηκε αυθωρεί με τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας της Μπασακσεχίρ, συναινώντας στη μετάθεση (και όχι αξιώνοντας την υπέρ της κατακύρωση) του αγώνα.

«Αν ο τέταρτος διαιτητής είπε κάτι τέτοιο, πρέπει να φύγει από το γήπεδο», είπε στον Χάτεγκαν ο Κίλιαν Εμπαμπέ, με τον Νεϊμάρ να προσθέτει ότι «δεν γίνεται να συνεχιστεί ο αγώνας με αυτόν τον τύπο εδώ». Αμφότεροι πήραν, προς μεγάλη τους τιμή, θέση και δημόσια μέσω των προσωπικών λογαριασμών τους στο Twitter. «Πείτε όχι στον ρατσισμό. Πιερ Γουεμπό είμαστε μαζί σου», ανάρτησε ο Γάλλος, ενώ ο Βραζιλιάνος ανέβασε μια φωτογραφία με σφιγμένη τη γροθιά μπροστά από το πρόσωπό του, πλαισιωμένη από το εμβληματικό πια «Black Lives Matter».

Η ανακοίνωση της επίσημης Παρί στο twitter ήταν πλήρως εναρμονισμένη με τη θέση των δύο μεγάλων σταρ της. «Οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού τίθεται κόντρα στις αρχές που πρεσβεύει ο οργανισμός Παρί Σεν Ζερμέν, ο πρόεδρος της, τα μέλη και οι παίκτες της», ανέφερε ο σύλλογος, επικροτώντας τη μετάθεση του αγώνα εξαιτίας «ρατσιστικών σχολίων» του τέταρτου διαιτητή.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο γαλλικός Τύπος, με τη L’Equipe να φιλοξενεί συνέντευξη του πρώην διεθνούς Γάλλου χαφ, Ολιβιέρ Ντακούρ, υπέρμαχο της καταπολέμησης του ρατσισμού στο ποδόσφαιρο και δημιουργού του σοκαριστικού ντοκιμαντέρ που δημοσιεύτηκε στο Canal+ στα μέσα Σεπτεμβρίου με τον τίτλο «Je ne suis pas un singe» («Δεν είμαι πίθηκος»). Ο Ντακούρ, ο οποίος υπενθύμισε ότι στο ντοκιμαντέρ αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα είναι πολύ πιο βαθύ απ’ όσο πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, συνεχάρη και τις δύο ομάδες για τη στάση τους, θεωρώντας ότι το βράδυ της Τρίτης συνέβη κάτι πολύ μεγάλο στο «Παρκ ντε Πρενς», χρησιμοποιώντας τις φράσεις «ορόσημο» και «turning point», στη μάχη κατά του ρατσισμού στο ποδόσφαιρο.

Κάποιοι έχουν ήδη ισχυριστεί ότι από τη σπουδή να ξορκίσουμε το ρατσισμό οι αντιδράσεις έφτασαν στο άλλο άκρο, λαμβάνοντας διαστάσεις «ανθρωποφαγίας» για τον Σεμπαστιάν Κολτέσκου.

Δεν είναι αυθαίρετο ένα τέτοιο συμπέρασμα, δεδομένου ότι η φράση «negru» δεν έχει όντως προσβλητικό χαρακτήρα στη μητρική γλώσσα του (σημαίνει απλώς «μαύρος»), έλα όμως που τον «άδειασε» ακόμα και η επίσημη ρουμάνικη Αρχή Κατά των Διακρίσεων. «Πρόκειται για ρατσισμό χωρίς καμία δυνατότητα διαφορετικής ερμηνείας. Θα μπορούσε να υποδείξει τον Γουεμπό με τη χρήση τόσων άλλων χαρακτηριστικών και αγνοώντας το χρώμα του», ανέφερε ο πρόεδρος της.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο Κολτέσκου είναι όντως ρατσιστής – «αν ο πάγκος της Μπασακσεχίρ ήταν γεμάτος μαύρους, δεν θα είχε υποδείξει αντίστοιχα στον διαιτητή «εκείνον τον λευκό (;)», είναι μία από τις απορίες που έχουν χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για τον Ρουμάνο – σίγουρα όμως ήταν ο λάθος άνθρωπος στη λάθος θέση. Σε επίπεδο αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ και με την ιδιότητα ενός διαιτητή της UEFA, οφείλεις τουλάχιστον να είσαι political correct. Ειδάλλως ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί ό,τι του αφήνεις να εννοηθεί.

Ξέχωρα απ’ ότι αν σε ενδιαφέρει να είσαι καλός στη δουλειά σου, πρέπει να γνωρίζεις ότι ο assistant coach της Μπασακσεχίρ είναι ο διάσημος στο χώρο (σου) Πιερ Γουεμπό, πρώην διεθνής φορ με την Εθνική Καμερούν, με δύο Παγκόσμια Κύπελλα και ισάριθμα Κύπελλα Εθνών Αφρικής στην πλάτη του. Που σημαίνει ότι το απλούστερο ήταν απλώς να τον γνωρίζει και να τον αναφέρει με το όνομα του στον διαιτητή. Υπήρχαν βέβαια και πολλοί άλλοι τρόποι απ’ το «εκείνος ο μαύρος» για να τον υποδείξει. Όπως και η δυνατότητα να το πάρει την επόμενη στιγμή πάνω του, να επικαλεστεί «παρεξήγηση» και να απολογηθεί, προσπαθώντας να σβήσει τη φωτιά που άναψε. Αντίθετα, είδαμε έναν άνθρωπο, στερούμενο προσωπικότητας, που τα είχε χαμένα και αυτοπεριορίστηκε εκτός κάδρου, περιμένοντας από τον Οβιντιού Χάτεγκαν να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Στην πραγματικότητα, η ανεύθυνη και φυγόπονη στάση του ήταν αυτή που έριξε λάδι στη φωτιά.

Την επομένη του διασυρμού της Εθνικής Ελλάδας από την Αργεντινή στο Μουντιάλ του 1994, η (πάλαι ποτέ…) ιστορική «Sportime» αναρωτήθηκε στο πρωτοσέλιδο της αν ο Άλκετας Παναγούλιας είναι «Άσχετος ή βλαξ». Μετά και το 4-0 από τη Βουλγαρία, το πόρισμα ήταν… «Και άσχετος και βλαξ».

Το ότι ο Σεμπαστιάν Κολτέσκου δεν έχει ακόμα τοποθετηθεί δημόσια, μπαίνοντας έστω στον κόπο να αποδώσει σε παρεξήγηση την όλη ιστορία (η δήλωση του στη ρουμάνικη ιστοσελίδα «Prosport» είναι πολύ κατώτερη των περιστάσεων), αφήνει υπόνοιες ότι η απάντηση στο ερώτημα «ρατσιστής ή βλάξ» είναι διπλά επιβαρυντική…

ΥΓ: Η Παρί μπορεί να μην έχει ψηλώσει ιδιαίτερα αγωνιστικά σε διεθνές επίπεδο – μόλις πέρσι έπαιξε τον πρώτο τελικό της στην υποβαθμισμένη εκδοχή της διοργάνωσης, ύστερα από τόσες αποτυχημένες απόπειρες πρόκρισης ακόμα και στους «8» – στα μάτια μου όμως ψήλωσε περισσότερο τη βραδιά της 8ης Δεκεμβρίου απ’ ότι θα το έκανε ποζάροντας με το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ. Το ίδιο ισχύει για τον (τελικά όχι μόνο φρουφρού και αρώματα) Νεϊμάρ.