Ο «αγώνας» ενός πατέρα να κάνει το παιδί του ίδια ομάδα μ’ αυτόν είναι ιερός.
Όσο κι αν γκρινιάζουν οι μανάδες (που αργότερα θα το κάνουν και στο παιδί με την κλασική ερώτηση «η ομάδα θα σου δώσει να φας;») η προσπάθεια να προσηλυτιστεί ποδοσφαιρικά ένας γιος είναι αδιάκοπη.
Περιλαμβάνει καθημερινή πλύση εγκεφάλου και δεν σηκώνει δήθεν… δημοκρατίες του τύπου «να τ’ αφήσουμε το παιδί να επιλέξει μόνο του».
Γιατί τότε υπάρχει ο εφιαλτικός κίνδυνος να επιλέξει τον αιώνιο αντίπαλο. Ή να οδηγηθείς μια μέρα στην κατάσταση που οδηγήθηκε ο Έντουαρντ Τέρι…
Ο πατέρας του περιβόητου Τζον Τέρι δεν θα μπορούσε ποτέ να διεκδικήσει το βραβείο του γονιού της χρονιάς.
Είχε αρκετά μπλεξίματα ο ίδιος, ενώ και το γεγονός ότι ο κανακάρης του έμεινε στην ιστορία (πέρα από τη μεγάλη καριέρα του στην Τσέλσι) επειδή τα έφτιαξε με τη σύντροφο του συμπαίκτη και καλύτερού του φίλου, Γουέιν Μπριτζ, προκαλεί εύλογες ενστάσεις για τις… ηθικές αξίες που εμφύσησε στον γιο του.
Άλλος όμως ήταν ο μεγάλος του καημός:
Ότι ο Τζον, όχι μόνο δεν αγωνίστηκε στην ομάδα που υποστήριζε ο ίδιος, αλλά έγινε θρύλος σε μια από τις μεγάλες αντιπάλους της.
Παρόλο λοιπόν που ξεκίνησε στις ακαδημίες της Γουέστ Χαμ, δεν έμελε ποτέ να παίξει επαγγελματικά στην αγαπημένη του πατέρα του.
«Είχα προτάσεις από Άρσεναλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι. Ο πατέρας μου όμως δεν ήθελε ποτέ να παίξω εκεί.
Για να καταλάβετε, τη μέρα που πήγα να υπογράψω το πρώτο μου συμβόλαιο (σ.σ. σε ηλικία 14 ετών), αρνήθηκε να έρθει μαζί μου.
“Δεν θα υπογράψεις εδώ, πρέπει να πάμε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ”, μου είπε. Κι εγώ του απάντησα: “Θα το κάνω ακόμα κι αν δεν έρθεις μαζί μου, θα πάω μόνος μου”.
Έπρεπε όμως να έρθει ένας γονιός, οπότε είπε ότι θα έρθει η μητέρα μου. Τότε τα έβαλε με εκείνη: “Όχι, δεν θα πας”. Τελικά ήρθε εκείνη και ο πατέρας μου τρελάθηκε εκείνο το βράδυ», έχει εξιστορήσει χαρακτηριστικά.
Πέρα όμως από την καλύτερη προοπτική που έβλεπε για τον γιο του στην (κραταιή τότε) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πιθανότατα υπήρχε κι άλλος λόγος για την επιμονή του Έντουαρντ Τέρι:
Να μη τον δει ποτέ με τη φανέλα των «μπλε». Κι αυτό επιβεβαιώθηκε περίτρανα λίγα χρόνια αργότερα.
Τότε που ο Τζον ήταν πια καταξιωμένος. Αρχηγός στην Τσέλσι και την εθνική Αγγλίας.
Αλλά και σταθερά μισητός στις τάξεις των οπαδών της Γουέστ Χαμ…
Έχοντας ανοίξει λοιπόν μια μίνι «βεντέτα» μαζί τους, όταν σκόραρε στο παιχνίδι για την Boxing Day του 2014 είπε να τους πικάρει.
Ήταν εκείνος όμως εντέλει που πήρε τη μεγαλύτερη… κρυάδα, έχοντας αποκαλύψει έπειτα από χρόνια:
«Όλη μου η οικογένεια είναι οπαδοί της Γουέστ Χαμ. Κάποτε σκόραρα ένα γκολ εναντίον της.
Και όταν πήγα να πανηγυρίσω μπροστά στους οπαδούς της, είδα τον… θείο και τον πατέρα μου ανάμεσά τους να ουρλιάζουν και να με βρίζουν»!
