Είναι, λέει, ξαναζεσταμένο φαγητό.
Είναι, λέει, μια από τα ίδια.
Είναι, λέει, αδιανόητο να φέρεται η ΑΕΚ σαν να μην υπάρχει άλλος προπονητής.
Μάλιστα…
Ό,τι άποψη κι αν έχει κανείς και όποια ένσταση κι αν διατυπώνει για την απόφαση να επιστρέψει ο Μανόλο Χιμένεθ στην «Ένωση» είναι κατανοητή.
Κατανοητή και η οποιουδήποτε τύπου «καζούρα» και οι αναπόφευκτες συνδέσεις με τον Τάκη Λεμονή.
Εκείνο που δεν είναι κατανοητό είναι κάτι άλλο:
Το να προτάσσεται το (όντως ασυνήθιστο) γεγονός πως ο Ανδαλουσιανός θα κάτσει τέταρτη φορά στον πάγκο της ΑΕΚ και όχι το αν τις προηγούμενες φορές απέδειξε ότι όντως αξίζει να βρίσκεται εκεί!
Γιατί όσο κι αν γκρινιάζουν κάποιοι δικοί της φίλοι και όσο κι αν απορούν οι αντίπαλοι, υπάρχει μια αναμφισβήτητη αλήθεια:
Ο Μανόλο Χιμένεθ (σαν πιστή και ιδανική σύζυγος που εκτιμάς την αξία της μόνο αν τη χάσεις) έχει κερδίσει το δικαίωμα να είναι η πρώτη σκέψη της ΑΕΚ όταν έρχεται σε δύσκολη θέση.
Και στην παρούσα φάση φαντάζει ακόμα πιο ενδεδειγμένη λύση στο πρόβλημά της.
Για μια σειρά από λόγους, όπως οι εξής:
-Με αν μη τι άλλο χειρότερο ρόστερ από το σημερινό παρουσίασε την πιο επιτυχημένη ΑΕΚ εδώ και 25 χρόνια. Μια ομάδα με προσωπικότητα (όχι φοβική όπως τώρα), αυτοπεποίθηση (όχι καταθλιπτική όπως τώρα), άρνηση να χάσει (όχι έτοιμη να καταρρεύσει με το πρώτο γκολ όπως τώρα).
-Σε όλες τις προηγούμενες θητείες του πέτυχε πράγματα: Πήρε Κύπελλο με πρόεδρο τον Αδαμίδη, άφησε ομάδα πρωτοπόρο (αν και απλήρωτη) την επόμενη χρονιά, έδωσε έξοδο στο Champions League και πήρε πρωτάθλημα (αν και λογιζόταν τρίτο φαβορί) όταν ξανάρθε. Ακόμα και στην τελευταία παρουσία του, που δεν κατέκτησε τίτλο, οδήγησε την ομάδα στον τελικό, ο οποίος χάθηκε (ξανά) με διαμαρτυρίες για τη διαιτησία.
-Είναι ιδανικός για να βελτιώσει το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας, την άμυνα. Επί των ημερών του ο αντίπαλος «μάτωνε» για να βάλει γκολ, η ΑΕΚ τελείωνε το πρωτάθλημα με μόλις 12 τέρματα παθητικό και έπαιρνε 0-0 από τη Μίλαν στο «Σαν Σίρο» με στόπερ τον Τζανετόπουλο.
-Έχει αποδείξει ότι είναι μάστορας στην ψυχολογία. Και σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό (αν κρίνει κανείς την αναντιστοιχία ρόστερ και αποτελεσμάτων) το πρόβλημα της ΑΕΚ φέτος είναι σε μεγάλο βαθμό και ψυχολογικό.
-Δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, ξέρει καλά την ομάδα και το πρωτάθλημα, είναι αγαπητός στους παίκτες με τους οποίους έχει συνεργαστεί και σε όλα τα στελέχη της ομάδας με τα οποία έχει συναντηθεί στις προηγούμενες θητείες του.
-Ξέρει να παίρνει το μάξιμουμ από τους παίκτες του. Για την ακρίβεια κάνει τους παίκτες του να μοιάζουν καλύτεροι απ’ αυτό που είναι -βασικό στοιχείο για την αξία ενός προπονητή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Μπακάκης, Λαμπρόπουλος, Γκάλο, Γαλανόπουλος.
-Απέδειξε ότι μπορούσε να συνδυάσει και με το παραπάνω Ελλάδα και Ευρώπη. Με λιγότερες επιλογές στο ρόστερ διεκδίκησε (και εντέλει κατέκτησε) πρωτάθλημα, την ώρα που η ομάδα του κατέγραφε ιστορικό αήττητο 14 αγώνων εκτός συνόρων και θα προχωρούσε κι άλλο αν ο Μασούντ δεν έχανε το άχαστο στο Κίεβο.
-Έχει μεταδοτικότητα και ξέρει να μεταφέρει το πάθος του στην ομάδα. Ίσως το παρακάνει στις αντιδράσεις του και θα ‘πρεπε να είναι ψυχραιμότερος, αλλά έστω κι έτσι καταφέρνει να κρατάει «στην τσίτα» τους παίκτες του την ώρα του αγώνα.
-Συνεργάζεται άψογα με τα μεγάλα ονόματα και ξέρει να βρίσκει τα κουμπιά τους. Έβγαλε τον καλύτερο εαυτό του Βράνιες (έστω κι αν χρειάστηκε να παίξει μπουνιές μαζί του), ξανάβαλε τον Αραούχο στον ίσιο δρόμο, έκανε τον Λιβάγια να παίζει και για πάρτη του, «ανέστησε» τον Χριστοδουλόπουλο.
-Είναι τακτικά ευέλικτος, μπορεί να διαχειρίζεται αναποδιές, ξέρει να μακιγιάρει τα ελαττώματα της ομάδας. Πήρε πρωτάθλημα με Μάνταλο-Γιόχανσον να χάνουν τη σεζόν, λάνσαρε το 3-5-2 σε δύσκολα ματς, έκανε (όταν χρειάστηκε) τον Μπακάκη αριστερό στόπερ και τον Έλντερ Λόπες αριστερό χαφ.
-Ταιριάζει ως ιδιοσυγκρασία με την ΑΕΚ. Είναι συναισθηματικός, εκδηλωτικός, δραματικός πολλές φορές. Ξέρει τις ιδιαιτερότητες του συλλόγου, δείχνει πάντοτε ν’ απολαμβάνει ότι βρίσκεται σε αυτόν, γνωρίζει τι πρέπει να πει για να εμπνεύσει και να «φτιάξει» τον κόσμο.
