Δεν χρειάζεται να είναι κανείς κράμα Ομπράντοβιτς και Πόποβιτς για να το δει, ούτε να φοράει τον επαγγελματικό μανδύα του καλύτερου αναλυτή στα χρονικά της αναλύσεως- όχι. Το πράγμα, όπως και να το κάνουμε, βγάζει όσα μπασκετικά μάτια βρεθούν στο δρόμο του: τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο Ολυμπιακός έχουν τα… θεματάκια τους στη θέση «5», με τη ρακέτα τους ν’ απέχει πόρρω από το να θεωρηθεί ναρκοπέδιο.
Η ανάγκη για έναν ψηλό είναι σχεδόν αδήριτη για τους «αιώνιους», οι οποίοι όσο βαριά φανέλα και να έχουν στην Ευρωλίγκα (που την έχουν), όση εμπειρία και να διαθέτουν (που την διαθέτουν) και όση εντυπωσιακή αύρα ν’ ακολουθεί το κάθε βήμα τους στο παρκέ (που το ακολουθεί- μιλάμε για 9 ευρωπαϊκά αθροιστικά, άλλωστε), δεν μπορούν να καλύψουν το κενό στο ζωγραφιστό.
Το εύλογο ερώτημα είναι ποιος είναι ο παίκτης που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά είτε στη μία είτε στην άλλη ομάδα, χωρίς να χρειαστεί οι δύο σύλλογοι να πουλήσουν μέρος του ΟΑΚΑ ή του ΣΕΦ προκειμένου να τον ντύσουν στο πράσινα ή στα ερυθρόλευκα.
Η απάντηση θα μπορούσε να είναι πολύ πιο κοντά (γεωγραφικά μιλώντας) απ’ ό,τι πιστεύει ο καθένας και θα είχε την εξής λεκτική μορφή: Φιλίπ Πετρούσεφ. Η εύλογη απορία- για όσους δεν είναι… Τόλης Κοτζιάς, δηλαδή, ή δεν ασχολούνται μανιωδώς με την πορτοκαλί θεά- είναι «ποιος στο καλό είναι αυτός ο Πετρούσεφ;». Δεκτόν.
Ο 20χρονος ψηλός αγωνίζεται με τη φανέλα της Μέγκα (την ομάδα που αντιμετώπισε σε φιλικό παιχνίδι πριν από λίγες ημέρες στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός, δηλαδή) στο πρωτάθλημα της Σερβίας και έχει ως χόμπι του το ν’ αφήνει άπαντες με το στόμα ανοιχτό.
Με ύψος 2.11 και βάρος κάτι λιγότερο από 110 κιλά, παίζει εύκολα και στο «4» και στο «5», με την πλαστικότητα των κινήσεών του να ξεχωρίζει. Δεδομένου ότι μιλάμε για Σερβάκι, είναι αυτονόητο πως γνωρίζει τα βασικά του μπάσκετ άριστα, όμως ο Πετρούσεφ είναι πολύ περισσότερα από ένας «απλά καλός» ψηλός.
Το παλικάρι έχει τρομερό footwork (ειδικά με πλάτη στο καλάθι), η μηχανική στο σουτ του πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάριο και σουτάρει εκπληκτικά καλά για 5άρι από μέση και μακρινή απόσταση (ναι, ναι, τα «στάζει» ακόμα κι από το τρίποντο), στήνει πάρα πολύ καλά σκριν και ρολάρει εξίσου καλά, έχει σπουδαίο timing όταν πηδάει για μπλοκ, πρόκειται για πολύ άνω του μέτριου ριμπάουντερ, συμπαθητικό αμυντικό, διαθέτει σπάνια αντίληψη του παιχνιδιού και είναι και ικανοποιητικός πασέρ.
Κι αν ολ’ αυτά μοιάζουν με την περιγραφή του Άντονι Ντέιβις και θέλει κανείς σώνει και ντε να βρει κάποιο ψεγάδι στο παιχνίδι του, θα μπορούσαμε να πούμε πως από άποψη δύναμης δεν είναι ακριβώς και ο Ηρακλής, ενώ παρά το γεγονός πως έχει ιδεατό κορμί για σύγχρονο μπάσκετ, δεν είναι και η επιτομή της αθλητικότητας.
Κάπου εδώ, όμως, σταματάνε τα ελάχιστα αρνητικά. Το παιδί, όπως διαπιστώσαμε και στο φιλικό με το σύνολο του coach Μπαρτζώκα, όπου και τελείωσε το ματς με εκκωφαντικό double-double 20 πόντων και 10 ριμπάουντ, έχει ξεκάθαρα το πακέτο που θέλουν ακόμα και οι κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκα- πόσω μάλλον οι δύο δικές μας.
Βέβαια, για να είμαστε κατά τι πιο ειλικρινείς, οι «αιώνιοι» δεν έχουν και πάρα πολλή τύχη να τον κάνουν δικό τους. Θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να δοκιμάσουν να τον ντύσουν στα χρώματά τους το καλοκαίρι, όταν και αποφάσισε να φύγει από το Γκοζάγκα (λόγω της αβεβαιότητας που επικρατούσε γενικότερα στο NCAA) και να επιστρέψει στην πατρίδα του για μια σεζόν με την Μέγκα.
Α, ναι, σωστά: ο Πετρούσεφ ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός στη δεύτερη σεζόν του στο κολεγιακό πρωτάθλημα, όταν και «έγραφε» με τα Bulldogs 17.5 πόντους, 8 ριμπάουντ και 1.5 ασίστ, φτάνοντας να βραβευτεί ως παίκτης της χρονιάς στην Δυτική Ακτή.
Ο μικρός, για όσους διαθέτουν μνήμη ελέφαντα, είχε καταθέσει τα διαπιστευτήριά του και στο Παγκόσμιο Κ-19 που διεξήχθη στο Ηράκλειο το καλοκαίρι του 2019, όταν και τελείωσε το τουρνουά με 19.3 πόντους, 10.1 ριμπάουντ, 2.6 ασίστ, 1.6 κλεψίματα και 2 μπλοκ/ ματς (αν και η Σερβία τερμάτισε μόλις 7η).
Για να έρθουμε στο σήμερα, ο Πετρούσεφ αγωνιζόμενος στο (όχι ιδιαίτερα ποιοτικό, αλλά σίγουρα σκληρό) πρωτάθλημα της Σερβίας έχει μ.ο. 23+ πόντων και 8 ριμπάουντ, λάμποντας στο πλευρό του Μάρκο Σιμόνοβιτς- του έτερου τεράστιου ταλέντου της Μέγκα που θ’ απασχολήσει πολύ κόσμο το προσεχές καλοκαίρι.
Δεδομένου του γεγονότος πως η Μέγκα έχει ήδη στείλει τους Νίκολα Γιόκιτς και Γκόγκα Μπιτάτζε στο ΝΒΑ (με τον πρώτο να είναι από τους καλύτερους σέντερ στον κόσμο, πια, αν όχι το απόλυτο νο1…) αλλά και της παρουσίας του στο NCAA, ο Πετρούσεφ μοιάζει βέβαιο πως θα καταλήξει στην από εκεί πλευρά του Ατλαντικού και, μάλιστα, λίαν συντόμως. Μπορεί φέτος λίγο πριν το ντραφτ του ΝΒΑ ν’ απέσυρε την συμμετοχή του, όμως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει ξανά.
Υπ’ αυτήν την έννοια, ναι: Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός δεν μπορούν να τον φέρουν στην Ελλάδα. Όμως, αν θέλει κανείς να χορεύει αγκαζέ με τον ρεαλισμό στο μπασκετικό φως και να μην είναι αμετανόητα αιθεροβάμων, τέτοιου είδους παίκτες είναι αυτοί που θα πρέπει να σημειώνουν στο μπλοκάκι τους οι «αιώνιοι» και να μην περιμένουν αστέρια παγκοσμίου μεγέθους.
Έστω κι αν, μεταξύ μας, κανείς εξ αυτών δεν πρόκειται να είναι σαν εκείνον.
Τον απίθανο Φιλίπ Πετρούσεφ…