Η ήττα του Ολυμπιακού στο Μιλάνο προορίζεται να αποτελέσει τη χαριστική βολή στην προσπάθεια για πρόκριση στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας.
Οι ερυθρόλευκοι απέχουν πλέον μία νίκη από την 8η Εφές (που τον έχει νικήσει με +5 στο Φάληρο), ομοίως και από την 9η Φενερμπαχτσέ, που παίζει το καλύτερο μπάσκετ τον τελευταίο καιρό και με εφτά διαδοχικές νίκες καλπάζει για να «κλωτσήσει» κάποια ομάδα εκτός οχτάδας.
Μετά την αυτοκαταστροφική ήττα στο Κάουνας, το παιχνίδι με την Αρμάνι ήταν must win. Ο Ολυμπιακός το έπαιξε στα όρια επιστρέφοντας δις και ο λόγος που το έχασε ήταν ένας και μοναδικός. Αν ο Κέβιν Πάντερ, στην κατάσταση που ήταν το βράδυ της Τρίτης, φορούσε τη λευκή και όχι την κόκκινη φανέλα, θα είχε έρθει διαδικαστικά το διπλό. Ο παίκτης που μετά από μόλις 11 συμμετοχές κρίθηκε αποτυχημένος και έφυγε κακήν – κακώς από τον Πειραιά, έκανε εμφάνιση MVP αγωνιστικής, έχοντας 27 πόντους με 4/4 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 7/8 βολές και 5 ασίστ.
Ο 27χρονος Αμερικανός γκαρντ είναι φέτος ο πρώτος σκόρερ στην ομάδα αστέρων του Έτορε Μεσίνα (και έκτος στη διοργάνωση), με 14,9π. κατά μ.ό. και κυρίως εξαιρετικά ποσοστά: 53,9% στο δίποντο, 41,3% στο τρίποντο.
Στην περίπτωση του Ολυμπιακός απλώς το… τερμάτισε. Διότι δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος παίκτης που έφυγε ως ανεπαρκής από τους τρεις πρωταθλητές Ευρώπης, χωρίς να πάρει δεύτερη ευκαιρία (κάποιοι φίλοι μάλιστα του Ολυμπιακού στα social media αναρωτιούνται πώς θα ήταν η ομάδα σήμερα αν αντί για τον Πάντερ είχε φύγει ο Βασίλης Σπανούλης…). Για την ακρίβεια, μπορεί να σχηματιστεί μια πολύ ποιοτική πεντάδα «κομμένων», που με το κατάλληλο supporting cast χτυπούσε μέχρι και Final Four! Απλώς σημειώνουμε, με ψιλ,ά γράμματα ότι αυτή η πεντάδα θα έχει τρία γκαρντ (το ένα πάντως είναι το πιο ψηλό της διοργάνωσης).
Ντάνιελ Χάκετ
O σοβαρός τραυματισμός του Ντάνιελ Χάκετ (και του Ματ Λοτζέσκι) στέρησαν από τον Ολυμπιακό επιλογές στον τελικό της Κωνσταντινούπολης με τη Φενέρ και σε αυτούς του ελληνικού πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό το 2017. Με τόσους τραυματισμούς που είχαν δει τα μάτια τους (και είχε… πληρώσει η τσέπη τους), οι αδελφοί Αγγελόπουλοι φοβήθηκαν ότι θα ήταν ρίσκο η επέκταση της συνεργασίας με τον Ιταλοαμερικανό γκαρντ μετά το τέλος της χρονιάς. Αυτή τη φορά είχαν κάνει λάθος. Μετά από μία σεζόν στην Μπάμπεργκ (2017-18), κατά την οποία ανέκτησε τα πατήματά του, ο Χάκετ πήρε προαγωγή στο ανώτερο επίπεδο και τα τελευταία 2,5 χρόνια κουμαντάρει με αλλήλους τις τύχες της ΤΣΣΚΑ.
Αναδείχτηκε μαζί της πρωταθλητής Ευρώπης το ’19 και φέτος πραγματοποιεί την καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Σε μια ομάδα με Τζέιμς, Κλάιμπερν, Χίλιαρντ, Σενγκέλια και Μιλουτινόφ, αυτός σκοράρει 9,9π. κατά μ.ό. (και φυσικά παίζει τη γνωστή άμυνά του), έχοντας 48% στα σουτ τριών πόντων!
Ουέιντ Μπόλντγουιν
Ένας παίκτης που δίχασε όσο λίγοι τα τελευταία χρόνια τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Από «λίγος» έως χαρισματικός και από «απροσάρμοστος έως τα «κάνει όλα και συμφέρει» ήταν μέσες – άκρες το κοντράστ σχολίων για τον Ουέιντ Μπόλντγουιν. Ο Αντρέα Τρινκιέρι συντάχθηκε αναφανδόν με τους υποστηρικτές του 25χρονου Αμερικανού. Και όχι μόνο του έδωσε φανέλα βασικού στην Μπάγερν, αλλά τον έχρισε και ηγέτη της.
Η επιλογή έχει αποδειχτεί για την ώρα διάνα. Με ρεκόρ 13-9 η Μπάγερν είναι σε θέση ισχύος για την πρόκριση στα πλέι-οφ και ο Μπόλντγουιν από τους πιο επιδραστικούς παίκτες στη διοργάνωση, με 13,6π., 3,8ασ. και 2,8ριμπ. Το double-double (15π., 11ασ.) στο διπλό με την Εφές και η απίθανη παράσταση που έδωσε κατά τη συντριβή της Μπάρτσα στο Μόναχο (29π., 7ασ.) δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το ότι πρόκειται πράγματι για χαρισματικό παίκτη, αν γίνει με την περίπτωση του η κατάλληλη διαχείριση.
Ζακ ΛεΝτέι
Κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμη για ποιον λόγο ο Ζακ ΛεΝτέι κρίθηκε λίγος για τον Ολυμπιακό μετά την εξαιρετική σεζόν που έκανε με την κόκκινη φανέλα τη σεζόν 2018-19. Η Ζαλγκίρις, που επίσης δεν είχε… καταλάβει, τον προσέλκυσε στο Κάουνας και ο ΛεΝτέι έκανε εκεί το επόμενο step up, αναδεικνυόμενος σε ένα από τα καλύτερα «4αρια» της διοργάνωσης. Είχε πέρσι 11,8π. και 4,7ριμπ. με 51,6% στα δίποντα και 43,3% στα τρίποντα! Ο Έτορε Μεσίνα δεν χρειάστηκε να δει περισσότερα. Έκρινε ότι του έκανε για την πανάκριβη ομάδα που έχτισε στο Μιλάνο και ο ΛεΝτέι ουδόλως έχει περιοριστεί σε ρόλο κομπάρσου εκεί. Έχει δίπλα του «Τσάτσο», Ντιλέινι, Ντατόμε και Χάινς, αλλά δεν είναι λίγες οι βραδιές που πρωταγωνιστεί. Έχει 10,3π. και 4,8ριμπ. κατά μέσο όρο, ενώ είναι ο τέταρτος πιο εύστοχος παίκτης της διοργάνωσης στα τρίποντα με 53,85% (21/39)! «Μπόνους», το εντυπωσιακό 90,2% στις βολές.
Όγκουστιν Ρούμπιτ
Αν τον δούμε του χρόνου μέλος κάποιας πλειάδας αστέρων, μην απορήσετε. Η αλληλουχία γεγονότων ενδεικτική: για λόγους που δεν έγιναν ποτέ σαφείς, έφυγε από τον Ολυμπιακό και πήγε στη… Ζαλγκίρις. Άλλο ένα παράδοξο με την περίπτωση του Όγκουστιν Ρούμπιτ είναι το ότι έπαιζε μόνο 15 λεπτά κατά μέσο όρο στους ερυθρόλευκους παρότι στη μεγάλη πλειονότητα των αγώνων ήταν θετικότατος, τελειώνοντας τη σεζόν με το εντυπωσιακό 61,5% στα δίποντα και το εκπληκτικό 50% στα τρίποντα! Ψηλός με τέτοιο σουτ και ποικιλία εκδήλωσης επιθέσεων είναι δυσεύρετος, κάτι που αποδεικνύει και φέτος, όντας ξανά παίκτης – οικονομία με 57% και μια χαρά νούμερα για τα μόλις 17 λεπτά που βρίσκεται στο παρκέ (8,5π., 3,8ριμπ.).
Στο εκτός έδρας ματς της Τετάρτης με τη Βαλένθια δε (27/01) που έπαιξε ένα 25λεπτο, ήταν ο MVP του αγώνα, με 17π. από 4/5 δίποντα και 3/4 τρίποντα!
Κοντολογίς, το πιο παράδοξο μάλλον απ’ όλα είναι ότι από τον Πειραιά έφυγε για να κάνει χώρο στον Λίβιο Ζαν-Σαρλ…
ΥΓ: Αν προσθέσουμε σε αυτή την πεντάδα (Χάκετ, Πάντερ, Μπόλντγουιν, ΛεΝτέι, Ρούμπιτ) και άλλους δύο κομμένους από τον Ολυμπιακό (Στρέλνιεκς, Τίμα), καθώς και τέσσερις πρώην που αποχώρησαν οικειοθελώς (Μιλουτίνοφ, Ντάνστον, Χάντερ, Χάινς), είναι ξεκάθαρο ότι φτιάχνουμε ένα ρόστερ που δεν θα μπορούσε να στοχεύει σε κάτι πιο… ταπεινό από το τρόπαιο!