Είχαν όλες τις προδιαγραφές.
Έδωσαν επανειλημμένως τα διαπιστευτήριά τους, πετυχαίνοντας γκολ με το τσουβάλι.
Έγιναν ήρωες στις ομάδες τους και έμοιαζαν πανέτοιμοι για το βήμα παραπάνω.
Για κάποιον λόγο όμως (ξεχωριστό σε κάθε περίπτωση) δεν μπόρεσαν ποτέ να το κάνουν στην Ελλάδα.
Είναι μερακλίδικοι επιθετικοί της Α’ Εθνικής, που πάντοτε θα έχουμε την απορία γιατί δεν πήραν μεταγραφή σε κάποιον από τους θεωρητικά «μεγάλους».
Και είναι οι εξής:
Αμαέκι Ότιτζι
Αδικημένος (που δεν έπαιξε σε μεγαλύτερη ομάδα) και αδικοχαμένος (για τον τρόπο που έφυγε πρόωρα από τη ζωή). Όσο καιρό ασχολούταν και με την μπάλα εκτός από το να μπλέκει με τα ναρκωτικά ο Νιγηριανός επιθετικός ήταν άπιαστος. Πραγματικός μπελάς για κάθε αμυντικό. Με φοβερά φυσικά προσόντα, εξαιρετική τεχνική και άψογα τελειώματα, έκανε πάταγο στην Παναχαϊκή (την ομάδα που τον έφερε στην Ελλάδα), αλλά και στον Ιωνικό: Καταγράφοντας συνολικά 63 τεμάχια και πολλές εντυπωσιακές ενέργειες στα γήπεδα της χώρας μας.
Ρόναλντ Γκόμεζ
Από τους πιο επιβλητικούς επιθετικούς που έχουν περάσει ποτέ από το ελληνικό πρωτάθλημα. Ταύρος σε σωματική δύναμη και χωρίς να υστερεί σε τεχνική κατάρτιση (το αντίθετο), ο Κοσταρικανός υπήρξε μια από τις πολλές ανακαλύψεις του Έγκεν Γκέραρντ στον ΟΦΗ. Με σήμα-κατατεθέν του λοιπόν τις ρουκέτες που εξαπέλυε με το αριστερό πόδι, πρόλαβε να κολλήσει 43 γκολ με τη φανέλα των Κρητικών (κάποια ιδιαιτέρως εντυπωσιακά) και να τους οδηγήσει σε μεγάλες νίκες, ακόμα και επί των «μεγάλων».
Γκρεγκ Μπρούστερ
Τι κι αν φαινόταν… παλιομοδίτικος και βγαλμένος από περασμένες εποχές του ποδοσφαίρου; Έκανε παπάδες μέσα στην περιοχή! Κλασικός φορ βρετανικού τύπου (νταγλαράς, δυνατός, με έφεση στο ψηλό παιχνίδι και σε αυτό με την πλάτη) έγινε το σημείο αναφοράς της εξαιρετικής ομάδας του Ιωνικού εκείνα τα χρόνια. Και παίρνοντας αμπάριζα τη συντριπτική πλειοψηφία των προσωπικών του αντιπάλων (είτε με τη δύναμη, είτε με την τεχνική του), έγινε ίνδαλμα στη Νίκαια με τα 49 συνολικά γκολ του.
Ρολάντ Ζαΐμι
Όσο δεν σου γέμιζε το μάτι, τόσο αποδεικνυόταν στην περίπτωσή του το «μικρός, αλλά θαυματουργός». Εμβληματική φυσιογνωμία της Προοδευτικής, την ώρα που οι σκληροτράχηλοι συμπαίκτες του δίδασκαν τι θα πει εξοντωτική (αν χρειαζόταν) άμυνα, έπαιρνε πάνω του την επίθεση. Με ταχύτητα λοιπόν, ικανότητα να φεύγει στην πλάτη των στόπερ και εξαιρετικές τοποθετήσεις μέσα στην περιοχή, θύμιζε κάτι από Ντέμη Νικολαΐδη. Και μέτρησε 32 τίμια γκολάκια σε μια ομάδα που δεν την έλεγες ακριβώς… παραγωγική.
Πάτρικ Ογκουνσότο
Με το πέρασμα των χρόνων τον λατρέψαμε για τον φοβερό χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα ελληνικά του. Πριν γίνει όμως ατραξιόν που έφτασε μέχρι και το Survivor, ο Νιγηριανός επιθετικός δεν… επιβίωνε απλώς στην Α’ Εθνική. Έκανε θραύση! Γιατί ήταν ταχύς. Διέθετε εξαιρετικό άλμα. Είχε (στα πρώτα χρόνια τουλάχιστον με τον Εργοτέλη) φοβερή επαφή με τα δίχτυα. Και τη μεταγραφή που δεν μπόρεσε να κάνει σε κάποια από τις δικές μας μεγάλες ομάδες την έκανε στο Βέλγιο (όπου επίσης πρόλαβε με τη Βέστερλο να γράψει 20 γκολάκια).