Οι Ιταλοί χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη φράση για να καταδείξουν τον ανυπέρβλητο βαθμό δυσκολίας κόντρα στους untouchable τενίστες, δηλαδή τον Νόβακ Τζόκοβιτς και τον Ράφα Ναδάλ (στο χώμα). «Μπορείς να τους νικήσεις όλους, αλλά δεν μπορείς να νικήσεις τον τοίχο…».
Ο Ράφα Ναδάλ είχε ρεκόρ 105-2 στο Παρίσι και ξεκίνησε με 5-0 games στο πρώτο σετ κόντρα στον Νόβακ Τζόκοβιτς. Ωστόσο με μία από τις κορυφαίες εμφανίσεις της καριέρας του ο Σέρβος αποκαθήλωσε τον «βασιλιά» της χωμάτινης επιφάνειας, κερδίζοντας τα 22 από τα 34 επόμενα gameς, τα 6 τελευταία εκ των οποίων στη σειρά, πετυχαίνοντας αυτό που στην αρχή του αγώνα έμοιαζε ακατόρθωτο: να βγει «ατσαλάκωτος» σωματικά και κυρίως πνευματικά από έναν αγώνα με τον Ναδάλ στο «Philippe Chatrier», όντας πίσω με 5-0. Όσο περνούσε η ώρα τόσο ανέβαινε η απόδοση του, για να κορυφωθεί στο τελευταίο σετ, στο οποίο υπέπεσε σε μόλις 5 αβίαστα λάθη. Οι μυημένοι στο σπορ γνωρίζουν τι σημαίνει 5 αβίαστα σε ένα σετ απέναντι στον «εξωγήινο» σε αυτή την επιφάνεια Ισπανό.
Ο Νόλε αναζητά σήμερα, στον 29ο τελικό Γκραν Σλαμ της καριέρας του, τον 19ο major τίτλο για να φτάσει στο -1 από τους Φέντερερ και Ναδάλ και να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για το προσπέρασμα. Θέλει να γίνει ο πρώτος στην εποχή των Open που θα έχει κατακτήσει και τους τέσσερις Γκραν Σλαμ τίτλους τουλάχιστον από δύο φορές. Κατέχει ήδη το ρεκόρ των περισσότερων εβδομάδων στο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης (324) και έχει πανηγυρίσει συνολικά 83 ATP τίτλους. Αλλά το επίτευγμα που έχει εκτοξεύσει περισσότερο από κάθε άλλο την αυτοπεποίθηση του ενόψει του σημερινού τελικού είναι ότι ευθύνεται πλέον για τις 2 από τις 3 ήττες που έχει υποστεί ο Ναδάλ στο «Ρολάν Γκαρός».
Τι μπορεί να αντιπαρατάξει αγωνιστικά ο Τσιτσιπάς απέναντι στον πιο πλήρη τενίστα όλων των εποχών; Σίγουρα όχι την… εμπειρία, πιθανόν όμως την άγνοια κινδύνου. Υπόδειγμα του είναι ο Σταν Βαβρίνκα, ο μοναδικός τενίστας που έχει 100% επιτυχία (2/2) σε τελικούς Σλαμ κόντρα στον Νόλε. Το ερώτημα είναι αν το καλύτερο παιχνίδι του Στέφανου μπορεί να «αγγίξει» το επίπεδο του Σταν στον τελικό του Παρισιού το 2015 και σε αυτόν στη Νέα Υόρκη το 2016. Ο Τζόκοβιτς είχε καλή απόδοση προ εξαετίας στο «Chatrier». Είχε αποκλείσει και τότε τον Ναδάλ στο δρόμο για τον τελικό. Απλώς όμως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα απέναντι στον αφιονισμένο Ελβετό και στο εξωπραγματικό backhand του, που τον εκτελούσε από κάθε πιθανό και απίθανο σημείο.
Ο Έλληνας πρωταθλητής δεν διαθέτει τέτοιο backhand, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Για να σταθεί στο κορτ ως ίσος προς ίσο θα πρέπει πρωτίστως να είναι πνευματικά ογκόλιθος. Όπως ήταν πριν από λίγους μήνες στη Μελβούρνη με τον Ναδάλ, πετυχαίνοντας αυτή την αδιανόητη ανατροπή. Θα πρέπει να φτάσει ξανά σε αυτή την τενιστική «νιρβάνα» – έτσι είχε αποκαλέσει το ασύλληπτο παιχνίδι του μετά τα δύο πρώτα σετ – βρίσκοντας από παντού γήπεδο και εξαντλώντας στα ράλι τον αντίπαλό του. Κοντολογίς θα πρέπει να εξελιχθεί σε ένας δεύτερος «τοίχος» προϊόντος του χρόνου. Να παίξει με τις γραμμές, όπως κάνει ο αντίπαλός του, φυσικά να σερβίρει πολύ καλά και μέσω της ανθεκτικότητας του να σπείρει αμφιβολία στην απέναντι πλευρά του κορτ.
Η σταθερότητα στο backhand – διότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό θα δοκιμάζει ξανά και ξανά ο Νόλε – είναι το μίνιμουμ προαπαιτούμενο για να σταθεί ανταγωνιστικά απέναντι στο «θηρίο». Χρειάζονται αρκετά τέτοια για να παίξει με το μυαλό του Σέρβου και ει δυνατόν να το χαλάσει, όπως έκανε ο Λορέντσο Μουζέτι στα δύο πρώτα σετ της μεταξύ τους αναμέτρησης. Τα πρόβλημα είναι ότι τα Σλαμ ολοκληρώνονται στα τρία νικηφόρα και στο best of five ο Τζόκερ θυμίζει μια μηχανή που όσο και να μπουκώνει, με νομοτελειακή ακρίβεια στην τελική ευθεία θα μαρσάρει.
Αυτή τη νομοτέλεια θέλει να διαταράξει ο Στέφανος – το εγχείρημα είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ότι πιθανώς φαίνεται σε κάποιους που λόγω των επιτυχιών του και μόνο έχουν ξεκινήσει να βλέπουν τένις. Στον περσινό ημιτελικό τους κατάφερε να επιστρέψει από το 0-2, χάνοντας τελικά στο 5ο σετ, ενώ στο πρόσφατο ραντεβού τους στη Ρώμη ηττήθηκε στο όριο με ανατροπή. Μετά το νικηφόρο 6-4 ήταν μπροστά με μπρέικ και στα δύο επόμενα σετ, αλλά σε αυτή την τελική ευθεία που λέγαμε ο Τζόκοβιτς ξεδίπλωσε ξανά τις… γεωμετρικές ικανότητές του, επιστρέφοντας τα πάντα σε βάθος δυσβάσταχτο για τον αντίπαλο.
Το ότι ήταν άκρως ανταγωνιστικός στα δύο τελευταία παιχνίδια τους στο χώμα, δεν σημαίνει ότι θα είναι και σήμερα. Είπαμε, μιλάμε για τελικό. Για μία ακόμα ημέρα του Σέρβου στη δουλειά και για τη μεγαλύτερη στη ζωή του Στέφανου, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό στη δυσκολία διαχείρισης.
Είναι αμφίβολο αν τη συγκεκριμένη στιγμή, μετά τον εμφατικό αποκλεισμό του Ναδάλ, το επίπεδο του Τζόκερ είναι προσεγγίσιμο, αλλά αν κάποιος (πέραν των άλλων δύο του big three) μπορεί να δώσει καταφατική απάντηση σε έναν τελικό Σλαμ, είναι αυτός που χρειάστηκε μόλις δύο παιχνίδια για να νικήσει τον Ισπανό γίγαντα στο χώμα (Μαδρίτη), όταν ο Ρότζερ Φέντερερ έφτασε πρώτα στο 0-5 και ο Τζόκοβιτς στο 0-8…
Κόντρα σε οποιονδήποτε άλλο παίκτη θα προεξοφλούσαμε έναν υγιεινό περίπατο του Νόλε στον 125ο τελικό του Ρολάν Γκαρός. Απέναντι σε αυτό το χαρισματικό πνευματικά παιδί δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος για το αν και με ποια ένταση θα σε χτυπήσει η… νιρβάνα.