Ρώμη, 28 Οκτωβρίου 1979. Κάτω από τον γκρίζο ουρανό, στην Via Dronero 13, στα βορειοδυτικά προάστια της Ρώμης, μια οικογένεια σηκώνεται. Είναι Κυριακή, για τον αρχηγό, Βιντσέντζο Παπαρέλι, η μοναδική μέρα της εβδομάδας που δεν δουλεύει.
Είναι μεγάλη μέρα γενικότερα, αφού η ομάδα του, Λάτσιο, παίζει με την Ρόμα στο derby della Capitale για την 7η αγωνιστική της Serie A. O Βιντσέντζο ξυπνά τη γυναίκα του, Βάντα, όπως και τα δύο παιδιά τους, τον Μάρκο, 13 ετών, και τον Γκαμπριέλε, 8.
Στην ίδια πολυκατοικία, μένει η αδερφή του, Λουτσιάνα, όπως και ο αδερφός του, Αντζελο, του οποίου η γυναίκα είναι έγκυος. Ο Αντζελο έχει εισιτήριο διαρκείας, όμως αποφασίζει να μην πάει στο γήπεδο για να καθίσει με τη σύζυγο. Έτσι, το δίνει στον αδερφό του. Το εισιτήριο που προέκυψε και ο ήλιος που έσκασε, κάνουν τον Βιντσέντζο και την Βάντα να πάνε στο derby.
Ο Βιντσέντζο αγοράζει ένα εισιτήριο για τη γυναίκα του και μαζί μπαίνουν στο Olimpico. Αρχικά επιλέγουν να καθίσουν χαμηλά στην Curva Nord, όμως αφού τα ξύλινα καθίσματα είναι ακόμα νωπά από την πρωινή υγρασία, αποφασίζουν να ανέβουν πιο πάνω, εκεί όπου υπάρχει και μάρμαρο. Τελικά βρίσκουν δύο θέσεις στη θύρα 57. «Η έξοδος είναι κοντά και μπορείς να φύγεις γρήγορα» λέει η Βάντα.
Η ώρα έχει φτάσει 13.15. Ο Βιντσέντζο τρώει ένα σάντουιτς τη στιγμή που στις εξέδρες αρχίζει να επικρατεί ένταση. Οι τιφόζι της Λάτσιο προκαλούν σηκώνοντας ένα πανό και εκείνοι της Ρόμα αντιδρούν. Από την Curva Nord εκτοξεύονται ναυτικές φωτοβολίδες.
Η πρώτη, φεύγει έξω από το Olimpico. Δυστυχώς, όχι και η δεύτερη. Εκείνη, διαγράφει μια χαμηλή πτήση και καρφώνεται στο αριστερό μάτι του Παπαρέλι. Η Βάντα ακούει το «σφύριγμα», όμως αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί όταν γυρίζει να κοιτάξει τον άντρα της.
Απεγνωσμένη, με τον σύζυγό της στο έδαφος γύρω από μια λίμνη αίματος, προσπαθεί να βγάλει από το μάτι του τη φωτοβολίδα, σε μια κίνηση που της κοστίζει ένα σοβαρό έγκαυμα στο χέρι. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να του δώσει κίνητρο για να κρατηθεί: «Μην πεθάνεις Βιτσέντσο. Σε παρακαλώ, μην πεθάνεις. Έχουμε δύο παιδιά». Οι νοσοκόμες μεταφέρουν τον 33χρονο στην κοντινή κλινική, Santo Spirito, όμως μισή ώρα αργότερα, χάνει τη μάχη για τη ζωή.
Η νεκροψία, είναι συγκλονιστική. «Η φωτοβολίδα τρύπησε το αριστερό μάτι, έκοψε τις αρτηρίες και τραυμάτισε τον εγκέφαλο. Δεν ήταν σαν τραύμα πολέμου, ήταν πολύ χειρότερο». Όλοι οι επικεφαλής των αθλητικών αρχών, σπεύδουν στο νοσοκομείο, ενώ την ίδια στιγμή, η είδηση έχει μπει σε κάθε σπίτι μέσω του ραδιοφώνου της RAI. Το ίδιο και στο γήπεδο, όπου οι οπαδοί της Λάτσιο μαθαίνουν ότι ένας δικός τους είναι νεκρός.
Η κατάσταση στο Olimpico είναι πλέον δύσκολη να την ελέγξεις. Πολύ κόσμος έχει φύγει, όμως παραμένουν 50.000 θεατές. Οι της Λάτσιο δεν θέλουν να γίνει το ματς και ο αρχηγός, Γουίλσον, είναι ο μοναδικός που φτάνει στους εξαγριωμένους τιφόζι για να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Την ίδια στιγμή οι Carabinieri χρειάζεται να σταματήσουν τους Laziali που κατευθύνονται στην πλευρά των οπαδών της Ρόμα. Τελικά, ο διαιτητής, Πιέτρο Ντ’ Ελία, έπειτα από συμβουλές των αρμόδιων της Δημόσιας Τάξης, της Αστυνομίας και των αρχηγών των ομάδων, αποφασίζει ότι το derby θα διεξαχθεί.
Το ματς τελείωσε 1-1 και μερικές μέρες αργότερα, στην κηδεία του βρέθηκαν χιλιάδες κόσμου. Ολόκληρη η Λάτσιο ήταν εκεί, όχι όμως και της Ρόμα, η οποία είχε αγώνα Κυπέλλου και έστειλε την ομάδα νέων. Οι αντιδράσεις θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα, με την Αστυνομία να χρειάζεται να σταματήσει επιθέσεις των οπαδών της Λάτσιο προς τα κεντρικά της Ρόμα.
Έπειτα από 150 προσαγωγές και ανακρίσεις και με τη βοήθεια του Εισαγγελέα της Ρώμης, η ταυτότητα του δράση γίνεται γνωστή. Είναι ο Τζιοβάνι Φιορίλο, συχνά αποκαλούμενος και ως «γύφτος». Ένας 18χρονος οπαδός της Ρόμα που έχει εγκαταλείψει το σχολείο, έχει καταδικαστεί δύο φορές για ληστεία και είναι χρήστης ηρωίνης. Για τους επόμενους 14 μήνες κανένας δεν βλέπει τον Φιορίλο στην Ιταλία, αφού καταφέρνει να διαφύγει στην Ελβετία.
Σχεδόν κάθε μέρα όμως, κάποιος ακούει τη φωνή του. Αυτός είναι Αντζελο Παπαρέλι, ο αδερφός του θύματος, τον οποίο ο δράστης παίρνει συστηματικά τηλέφωνο απολογούμενος για ό,τι συνέβη και επαναλαμβάνοντας ότι δεν ήθελε να κάνει κακό σε κανέναν. Το 1987 το Ανώτατο Δικαστήριο του επέβαλλε ποινή φυλάκισης 6 ετών και 10 μηνών, ενώ μαζί του καταδικάστηκαν οι δύο συνεργοί, Ενρίκο Μαρτσιόνι και Μάρκο Αντζελίνι.
Έχοντας πάρει πλέον τη συγχώρεση της οικογένειας, στις 24 Μαρτίου του 1993, γράφεται το τέλος της ιστορίας. Ο 33χρονος πλέον, Φιορίλο, αφήνει την τελευταία του πνοή, πιθανότατα από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
Τραγική ειρωνία, στην ίδια ηλικία με τον άνθρωπο του οποίου αφαίρεσε τη ζωή. Εκείνο που είναι πάντως ασυγχώρητο, είναι ότι από τους οπαδούς της Ρόμα ακόμα και στις μέρες μας βεβηλώνεται η μνήμη του με πανό και συνθήματα.
Στις 29 Οκτωβρίου του 2001, 22 χρόνια μετά το τραγικό περιστατικό, τιμητική πλακέτα τοποθετήθηκε στο Olimpico στην πλευρά της Curva Sud για τον Παπαρέλι. Ο Βιντσέντζο δεν ήταν ο πρώτος που σκοτώθηκε σε γήπεδο στην Ιταλία. Εκείνος ήταν ο Τζουζέπε Πλαϊτάνο, οπαδός της Σαλερνιτάνα, που το 1963 χτυπήθηκε από πυρά αστυνομικού – απάντηση στην είσοδο των τιφόζι στον αγωνιστικό χώρο.
Ηταν ο πρώτος που έχασε τη ζωή του από τα χέρια άλλου οπαδού. Και δυστυχώς, όχι ο τελευταίος…