Σεζόν 1957-58. Η Γιουβέντους ήταν εκείνη που κατέκτησε το πρωτάθλημα, ούσα καταδιωκόμενη μόνο από την Νάπολι. Τα club του Μιλάνο θα τερμάτιζαν κάπου στη μέση της βαθμολογίας, όμως το μεταξύ τους ματς στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής, θα περνούσε στην ιστορία.
Οταν ξεκίνησε το derby della Mandonnina, ο διαιτητής, Κοντσέτο Λο Μπέλο, θα ήταν ικανοποιημένος με το γεγονός ότι δεν υπήρχαν δύσκολες φάσεις και η μέρα στη δουλειά έμοιαζε χαλαρή.
Τα φαινόμενα, όμως, απατούν. Γιατί κατά τη διάρκεια του αγώνα συνέβη κάτι που όχι μόνο δεν υπέπεσε στην αντίληψή του αλλά πέρασε και στην ιστορία του ιστορικού rivalry. Ο ρέφερι δεν θα μπορούσε να φανταστεί τι θα κάνει ο Μπενίτο Λορέντζι.
Ο Λορέντζι είχε αποκτηθεί πριν δέκα χρόνια από την Ιντερ για 12 εκατ. λιρέτες. Και αποδείχθηκε μια καταπληκτική μεταγραφή για τους Nerazzurri, καθώς με το μαχητικό και απρόβλεπτο στιλ του κέρδισε τους τιφόζι. Σε 300 ματς με τη φανέλα τους πέτυχε 138 γκολ, όμως κανένα από αυτά δεν έγινε τόσο διάσημο όσο η ενέργειά του σε εκείνο το ντέρμπι με την Μίλαν.
Ο Λορέντζι είχε αυτό που σήμερα λέμε winning-mentality και η μητέρα του, του είχε δώσει το παρατσούκλι ‘veleno’ που σημαίνει «δηλητήριο». Ένα παρατσούκλι που οι fans των Rossoneri δεν θα ξεχνούσαν ποτέ.
Σε ένα ματς που το θέαμα ήταν ανάλογο των θέσεων που θα τερμάτιζαν οι δύο ομάδες, ο άσος της Ιντερ θα έκανε τη διαφορά. Στο δεύτερο μέρος έπεσε μέσα στην περιοχή της Μίλαν και, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στο ματς, ήταν καθαρό πέναλτι. Η φήμη που τον ακολουθούσε, έκανε τους τιφόζι της Μίλαν να του δώσουν τις «ευχές» τους, όμως δεν είχαν δει τίποτα ακόμα.
Ο αμυντικός, Γκούιντο Βιντσέντζι, μετέτρεψε σε γκολ την εσχάτη των ποινών και η Ιντερ ήταν έτοιμη να ακολουθήσει την τάση της εποχής. Να καθίσει δηλαδή πίσω και να υπερασπιστεί το υπέρ της αποτέλεσμα στα 36 λεπτά που απέμεναν. Όμως τα πράγματα δεν θα πήγαιναν βάσει σχεδίου.
Μόλις τρία λεπτά αργότερα, ο αμυντικών των Nerazzurri, Τζόρτζιο Μπερναρντίνι, ανέτρεψε τον Πέπε Σκιαφίνο και ο Λο Μπέλο έδειξε για δεύτερη φορά την άσπρη βούλα. Επικράτησε ένταση, οι παίκτες της Ιντερ περικύκλωσαν τον διαιτητή και φάνηκε ότι το ματς οδεύει εκτός ελέγχου. Ο ρέφερι επέμεινε στην απόφασή του, οι της Ιντερ δεν σταματούσαν να διαμαρτύρονται, ενώ με όλα αυτά να συμβαίνουν μπροστά στη δική τους Curva, οι οπαδοί των Rossoneri πανηγύριζαν έξαλλα το κερδισμένο πέναλτι.
Την ώρα που οι συμπαίκτες του γκρίνιαζαν στον διαιτητή, ο Λορέντζι δεν συμμετείχε. Είχε πάει να πιεί νερό και να ρουφήξει χυμό από λεμόνια, κάτι που επείχε ρόλο αναψυκτικού. Εκείνη την ώρα, του ήρθε η ιδέα που θα έγραφε ιστορία.
«Περπατούσα με το λεμόνι στο χέρι μου, όταν είδα ότι ο Κουκιαρόνι κοιτούσε τον διαιτητή στα δεξιά του» δήλωσε αργότερα. «Χωρίς να το σκεφτώ, πήρα το λεμόνι και το έβαλα κάτω από την μπάλα. Εκείνη τη στιγμή, ήταν απίστευτο πόσο δυνατά φώναξαν οι οπαδοί της Μίλαν. ‘Το λεμόνι, το λεμόνι’. Ο Κουκιαρόνι εκτέλεσε το πέναλτι και έστειλε την μπάλα περίπου έξι μέτρα άουτ. Όταν ο αγώνας τελείωσε 1-0 υπέρ μας, χρειάστηκε να τρέξω προς τα αποδυτήρια αφού πολλοί οπαδοί ήθελαν να πηδήξουν στον αγωνιστικό χώρο και να με κυνηγήσουν».
Όπως προκύπτει από ανθρώπους που εκείνη την ημέρα βρίσκονταν στο γήπεδο, οι ιαχές ‘veleno, veleno’ κάλυπταν τα πάντα και την ώρα που οι πανηγυρισμοί συνεχίζονταν, ο Λορέντζι κλότσησε μακριά το λεμόνι.
Το φινάλε της απίστευτης ιστορίας, γράφτηκε σε ένα εξομολογητήριο. Εκεί που ο Λορέντζι παραδέχθηκε την αμαρτία του σε έναν ιερέα και εκείνος τον συγχώρησε. Ο ιερέας, ήταν και αυτός Ιντερίστα…