Η μεγαλύτερη αποτυχία του Μουντιάλ έχει ονοματεπώνυμο...

Από το ζενίθ στο ναδίρ σε χρόνο... dt.

«Θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία στον Ρομπέρτο Μαντσίνι, να πάρει την πρόκριση και να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο». Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν στην Ιταλία υπάρχει κάποιος γκαντέμης σε God-mode, όπως έχουμε στην Ελλάδα το επίθετο «Μητσοτάκης», όμως το ποδόσφαιρό τους έχει σίγουρα έναν και όλοι ξέρουν ποιος είναι. «Πάει, τελειώσαμε» πρέπει να είπαν με μια φωνή άπαντες στη γειτονική χώρα μετά την επανεμφάνιση του Τζανπιέρο Βεντούρα.

Ο 73χρονος ήταν ο προπονητής που άφησε την Squadra Azzurra εκτός Mundial [2018] για πρώτη φορά έπειτα από 58 χρόνια και από το 2017 είχε εξαφανιστεί. Ήταν βασικά ό,τι πιο σωστό έχει κάνει, αφού επόμενη κίνηση ήταν το comeback του τη μέρα που η Ιταλία έπαιζε στο Μπέλφαστ την πρόκριση στο Κατάρ. Τότε διάλεξε να πει addio στους πάγκους και να «ευχηθεί» στην ομάδα. Σε εμάς στο Menhouse, αρκεί ο Τζανπιέρο για να εξηγήσουμε τι πήγε στραβά, όμως θα κάνουμε μια προσπάθεια να παραθέσουμε μερικούς ακόμα λόγους για την αποτυχία της πρωταθλήτριας Ευρώπης.

Προφανώς, Ζορζίνιο. Η Ελβετία ήταν ξεκάθαρα η ομάδα που η Ιταλία έπρεπε να βάλει από κάτω για να τσεκάρει το Νο1 του group και σε αμφότερα τα ματς ο Ζορζίνιο έχασε τη μεγαλύτερη των ευκαιριών. Στο πρώτο, εκτός έδρας, ο μέσος της Τσέλσι έστησε την μπάλα στα 11 βήματα στο 53’ αλλά είδε τον Ζόμερ να πέφτει σωστά και να βάζει stop στην κακή του εκτέλεση. «Ήδη σκέφτομαι το επόμενο πέναλτι» ήταν η ατάκα του playmaker και από ένα καπρίτσιο της μοίρας, αυτό ήρθε πάλι κόντρα στην Ελβετία, αυτή τη φορά στο 90’. Ο 30χρονος αν το έβαζε έστελνε την Ιταλία στο Mundial, όμως – παρότι απαρνήθηκε την trademark εκτέλεση με το αλματάκι – έστειλε την μπάλα πάνω από τα δοκάρια και έβαλε την ομάδα του σε μεγάλους μπελάδες.

Μπορεί τα δύο χαμένα πέναλτι να είναι προφανής λόγος να στηρίξεις μια αποτυχία, αφού είναι αντικειμενικά πρόκειται για κάζο, όμως στην πορεία της στον όμιλο, η ομάδα του Μαντσίνι έχασε κι άλλες ευκαιρίες. Κυριολεκτικά, αλλά και για βαθμούς, για νίκες. Όπως εντός έδρας με την Βουλγαρία, η οποία ισοφάρισε με μία φάση, σε ένα ματς που ο Κιέζα είχε τρελό χαμένο τετ-α-τετ, κάτι που συνέβη και στον Μπεράρντι στο 0-0 στην Ελβετία. Τέτοιες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν οι φάσεις του Ντι Λορέντζο στο ματς με την Βόρειο Ιρλανδία, όμως το πρόβλημα βρίσκεται ξεκάθαρα μπροστά στην αντίπαλη εστία, αφού η άμυνα ήταν σούπερ, επιτρέποντας μόλις δύο γκολ σε 8 ματς.

Μια απλή βόλτα στα social να έχει κάνει κάποιος, θα έχει δει post που αναφέρονται στο τεράστιο πρόβλημα στον επιθετικό. Από τους φορ των ομάδων που βρίσκονται στο πάνω μισό της Serie A, μόνο ο Ιμόμπιλε είναι Ιταλός, ενώ την έτερη λύση του Μαντσίνι, αποτελεί ο Αντρέα Μπελότι, που εδώ και χρόνια έχει εγκλωβιστεί στην απόλυτη μετριότητα της Τορίνο. Το χειρότερο από αυτό για την Ιταλία, ήταν ότι στα τελευταία ματς ο Μαντσίνι δεν είχε καν τον Ιμόμπιλε στη διάθεσή του και έπαιξε αναγκαστικά με το ‘κοντό σχήμα’ με Κιέζα, Ινσίνιε, Μπεράρντι. Το τελευταίο διάστημα ο Τσίρο δεν ήταν η μοναδική απουσία.

Ο «Μάντσιο» ήταν αναγκασμένος να προετοιμάσει τα δύο τελευταία ματς του ομίλου με Ελβετία και Βόρειο Ιρλανδία επίσης χωρίς τους τραυματίες, Μάρκο Βεράτι, Λορέντζο Πελεγκρίνι, Τζόρτζιο Κιελίνι, αλλά και τον Νικολό Τζανιόλο. Ο σταρ της Παρί Σεν Ζερμέν αποτελεί σταθερή αξία στο κέντρο, εκείνος της Ρόμα είναι ο πιο φορμαρισμένος Ιταλός μέσος αυτή τη στιγμή, ενώ o βράχος της άμυνας της Γιουβέντους έδειξε στο πρόσφατο Euro πόσα μπορεί να προσφέρει στα κρίσιμα παιχνίδια. Εκτός είχαν τεθεί επίσης οι φορμαρισμένοι αμυντικοί, Μπαστόνι [Ιντερ] και Καλάμπρια [Μίλαν], ενώ τεράστιο πλήγμα είναι ο τραυματισμός του υπερηχητικού πλάγιου μπακ, Λεονάρντο Σπινατσόλα.

Γενικά, δεν είναι κάποιο τρελό μυστικό ότι η Ιταλία πάντα βρίσκει τρόπο να κάνει τη ζωή της δύσκολη. Μια ομάδα με μόλις μία ήττα [στα ημιτελικά του Nations League από την Ισπανία] στους 41 τελευταίους αγώνες της, δεν κατάφερε να κλείσει θέση στο Mundial. Και αν κάποιος θέλει να βρει κάτι θετικό για τους Azzurri, μπορεί να πει ότι παίκτες και προπονητές θα τα πουν ξανά τον Μάρτιο, οπότε θα έχουν την ευκαιρία να βγουν από το κλίμα της αποτυχίας. Όμως όταν αυτό συμβεί, θα έχουν πολύ δύσκολο έργο, αφού με το νέο format των μπαράζ, μόλις 3 από τις 12 ομάδες θα πάνε στο Κατάρ.

Αναγκαστικά, θα βασιστούν στην ευχή του Βεντούρα…