Από μικρός του άρεσαν όλα τα αθλήματα. Εντάξει, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση «ποιος είναι ο κορυφαίος στο αεροβόλο τυφέκιο», όμως γουστάρει από τένις μέχρι σέρφινγκ. Ευτυχώς για την Ελλάς Βερόνα, διάλεξε το ποδόσφαιρο. Και μπορεί φέτος στους Gialloblu ο Τζιοβάνι Σιμεόνε να είναι το πρώτο όνομα καθώς έχει «σκοτώσει» σχεδόν όλους τους μεγάλους και μετρά 12 τεμάχια στο Campionato, όμως είναι η ιστορία του Αντονίν Μπαράκ που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Το ποδόσφαιρο ήταν τελικά η επιλογή, όμως τον δρόμο για αυτό που κάνει σήμερα δεν τον πήρε αμέσως. Στην ηλικία των 4 ετών ήταν… τερματοφύλακας, όλα άλλαξαν όταν διαπίστωσε τι μπορεί να κάνει με το αριστερό του πόδι.
Σήμερα, αυτό το διαπιστώνουν οι αντίπαλοι γκολκίπερ, όπως ο Αντρέα Κονσίλι της Σασουόλο, ο οποίος στο κυριακάτικο ματς μάζεψε τρεις φορές την μπάλα από τα δίχτυα του από προσπάθειες του 27χρονου Τσέχου. Ο Μπαράκ (ένας μεσοεπιθετικός, δεκαρο-ειδής, που παίζει μπροστά αλλά δεν είναι καθαρόαιμος επιθετικός) ολοκλήρωσε το χατ-τρικ με ένα σκαφτό τελείωμα, το οποίο έκανε να μοιάζει πανεύκολο.
Στην ζωή όμως, τίποτα δεν ήρθε εύκολα για τον άσο από το Πρίμπραμ…
Από όταν ήταν μικρός, ο πατέρας του τον έτρεχε. Και αυτό είναι 100% κυριολεκτικό. Το «είσαι πολύ αργός» ακουγόταν συνέχεια στο σπίτι και ο πιτσιρικάς τότε, ξεκινούσε να κάνει γύρους να βελτιώσει την ταχύτητά του. Το πρόγραμμα δεν σταματούσε εκεί, καθώς ο μπαμπάς τον έβαζε να προπονείται στα τελειώματα και στα σουτ. Τα σοβαρά προβλήματα όμως δεν ήταν αυτά.
Ο Αντονίν αντιμετώπιζε μια όχι και τόσο συνηθισμένη ασθένεια, που τον συνόδευε από τα 17 του και δεν του επέτρεπε να μεγαλώσει με κανονικό ρυθμό. Είχε εκ κατασκευής ένα ελάττωμα στη σπονδυλική στήλη το οποίο του κληροδότησε το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Έπειτα από επισκέψεις σε εξειδικευμένους γιατρούς, αποφασίστηκε ξεκούραση… 9 μηνών και καθημερινές ασκήσεις για να διορθωθεί η δυσλειτουργία του οργανισμού.
Οι δύσκολες καταστάσεις δεν σταμάτησαν εκεί. Ο μικρός ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην Ντούκλα, ομάδα της πόλης του, και η θητεία του εκεί είχε μια ιδιαιτερότητα. Ο πατέρας του, ο άνθρωπος που τον έβαζε να κάνει μικρή προετοιμασία στο σπίτι, ήταν και ο προπονητής του στο club που αγωνιζόταν. Όπως έχει γίνει σαφές, αυτό καλό δεν ήταν και όχι μόνο επειδή ο father του ήταν λάτρης της σκληρής δουλειάς.
Στα αποδυτήρια, λέγονταν διάφορα. Κάποιοι θεωρούσαν ότι ο Αντονίν τυγχάνει ειδικής μεταχείρισης και όταν έφτασε στη μεγάλη ομάδα έπεφτε θύμα bullying. Ένας συγκεκριμένος παίκτης έκανε ό,τι μπορούσε για να μετατρέψει τη ζωή του σε κόλαση. «Με είχε κουράσει πραγματικά, πήγαινα στο σπίτι και έκλαιγα».
Έτσι, η απόφαση για το μεγάλο βήμα ήρθε πολύ εύκολα. Όχι ότι αν περνούσε τέλεια δεν θα έφευγε από το Πρίμπραμ, όμως αποδέχθηκε με χαρά την πρόταση της Σλάβια Πράγας το 2016. Στο club της πρωτεύουσας έδειξε την ποιότητά του κυρίως τη σεζόν 2016-17 και κέρδισε δύο πράγματα. Την κλήση στην Εθνική Τσεχίας και τη μεταγραφή στην Ουντινέζε. «Θέλουμε να βγούμε στο Europa League, είσαι μαζί μας;» τον ρώτησε στο τηλέφωνο ο πρόεδρος, Τζανπάολο Πότσο, πριν δώσει 3 εκατ. ευρώ.
Τον πρώτο χρόνο πήγε εκπληκτικά πετυχαίνοντας 7 γκολ στην Serie A με το club του Φρίουλι, όμως τα επόμενα δύο, όχι. Πρόβλημα στη μέση τον άφησε εκτός για 6 μήνες και έφτασε δανεικός μέχρι και την Λέτσε για να αρχίσει να παίζει και πάλι, αφού ο τότε προπονητής του, Ιγκόρ Τούντορ, δεν τον έβλεπε καν.
Ο Τσέχος παραχωρήθηκε πέρυσι δανεικός στην Βερόνα και αφού στην πρώτη του σεζόν στο Bentegodi έβαλε 7 γκολ, αποτέλεσε τον πιο ακριβό παίκτη στην ιστορία του club καθώς δαπανήθηκαν 11 εκατ. ευρώ για να αποκτηθεί με κανονική μεταγραφή. Φέτος, έπειτα από 18 ματς, έχει ήδη ξεπεράσει την περσινή του επίδοση και με 8 γκολ και 4 ασίστ διανύει επίσημα την κορυφαία σεζόν της καριέρας του. «Πόσο κάνει; Εμείς λέμε πολλά, αυτό θα το αποφασίσει η ομάδα που θέλει να τον πάρει».
Σήμερα, ο Κροάτης τεχνικός δεν βλέπει την 11άδα του χωρίς τον Αντονίν Μπαράκ…