Στην κατηγορία των παντοτινών φίλων της οικογένειας του ελληνικού ποδοσφαίρου –και μάλιστα σε περίοπτη θέση- ανήκει ο Πέρσι Ολιβάρες. Ένας παίκτης που αγωνίστηκε για μια 4ετία στα μέρη μας, έπαιξε σπουδαία μπάλα και κυρίως αγαπήθηκε από όλους. Ακόμη κι από αυτούς που δεν… άντεχαν να τον βλέπουν κι έμαθαν να ζουν με την τρέλα που κουβαλούσε ο Περουβιανός στις προπονήσεις.
Έφτασε στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 1997. Για τα δεδομένα εκείνου του δικεφάλου του βορρά, της προ Ιβάν Σαββίδη εποχής, ήταν μια πολύ μεγάλη μεταγραφή και ίσως ως τέτοια θα παρουσιαζόταν και σήμερα. Άλλωστε, δεν ήταν και κανένας… χθεσινός. Βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας της χώρας του, με παρουσίες σε Κόπα Αμέρικα και μία κατάκτηση του Κόπα CONMEBOL (αντίστοιχο του Κυπέλλου UEFA στην Ευρώπη), στα 29 του χρόνια έδειχνε να είναι η τέλεια προσθήκη στο ρόστερ της ομάδας της Θεσσαλονίκης.
Οι ικανότητές του δεδομένες και γνωστές στην ποδοσφαιρική πιάτσα, με μοναδικό «ψεγάδι» στο βιογραφικό του το γεγονός ότι άλλαζε συλλόγους πιο συχνά και από… εσώρουχα. Από το 1990 και μετά, δηλαδή μέσα σε 7 χρόνια είχε περάσει από Σπόρτινγκ Κριστάλ (από όπου ξεκίνησε την καριέρα του), Ντεπορτίβο Κάλι, Νυρεμβέργη, Τενερίφη, Ροσάριο Σεντράλ, Φλουμινένσε, Κρους Αζούλ. Ο ΠΑΟΚ, δηλαδή ήταν η 8η κατά σειρά ομάδα και η Ελλάδα η 7η χώρα που… έφτανε η χάρη του μετά το Περού, την Κολομβία, την Γερμανία, την Αργεντινή, την Βραζιλία και το Μεξικό! Και μετά τον δικέφαλο του βορρά, ακολούθησε ο Παναθηναϊκός, το Ντάλας στις ΗΠΑ, 2-3 ομάδες της πατρίδας του όταν επέστρεψε, πριν παίξει και στην Ελβετία με την Τουν, για να ολοκληρώσει το απίθανο ταξίδι του σε ηλικία 37 ετών!
Απολύτως ενδεικτικό, πάντως, του τι μπορεί να περίμενε κάθε προπονητής από τον Ολιβάρες είναι ένα γκολ που σημείωσε σε ματς του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ. Ο δικέφαλος του βορρά βγάζει την τέλεια αντεπίθεση η οποία όμως κινδυνεύει να πάει στράφι επειδή τελικά τετ α τετ με τον τερματοφύλακα βγαίνει ο αριστερός μπακ, με την μπάλα κιόλας να του έρχεται στο θεωρητικά «κακό», δεξί πόδι.
Ταχύτητα, αντοχή, μαχητικότητα, πάθος, καλή τεχνική, επαφή με τα δίχτυα, και τα δύο πόδια. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από έναν ακραίο αμυντικό; Αυτά ήταν τα στοιχεία που είχε ο Πέρσι Ολιβάρες και τον έκαναν αυτό που ήταν, με μία υποσημείωση. Τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του. Προσοχή! Όχι δύστροπο, αλλά μια προσωπικότητα που χρειαζόταν μια ξεχωριστή διαχείριση. Το… γλυκό ήρθε κι έδεσε στον ΠΑΟΚ όταν ΑΥΤΟΣ ο τύπος συναντήθηκε με έναν άλλον ιδιότροπο, για διαφορετικούς λόγους, άνθρωπο. Τον Άγγελο Αναστασιάδη…
Οι ιστορίες που κυκλοφορούν ως φήμες στην Θεσσαλονίκη για το διάστημα της συνεργασίας τους είναι απίστευτες. Παρά το παρουσιαστικό του που δεν σε προδιέθετε για κάτι τέτοιο, λένε ότι ο Περουβιανός ήταν… έξω καρδιά, γλεντζές και κιμπάρης. Τα ξενύχτια και τα πάρτι έδιναν και έπαιρναν, και μπορούσαν να συμβούν οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδας. Ορισμένες φορές πριν από κάποιο ματς (ακόμη κι αν ήταν κρίσιμο) ενώ άλλοι ορκίζονται ότι συχνά πήγαινε στην προπόνηση αλλάζοντας τα ρούχα με τις φόρμες καθ’ οδόν στο αυτοκίνητο. Αν στα παραπάνω προσθέσεις και στυλιστικές επιλογές που ποτέ δεν άρεσαν στον Άγγελο Αναστασιάδη, όπως τα σκουλαρίκια ή το έξτρα μαλλί με το οποίο εμφανίστηκε μια περίοδο, καταλαβαίνεις το… εκρηκτικό μίγμα στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ.
«Ρε σεις, αυτός παίζει με τρελόχατρο και χάπια, αλλιώς δεν τον κουμαντάρεις» είχε πει για αυτόν κάποτε ο Έλληνας προπονητής, μεταφέροντας σε λίγες λέξεις την ιδιαίτερη σχέση τους. Ποδοσφαιρικά ο Περουβιανός ήταν καψούρα, αλλά ανά πάσα στιγμή όλοι γνώριζαν ότι δεν το είχε σε τίποτα να… εξαφανιστεί και στη συνέχεια να… σκάσει μύτη, χωρίς να νιώθει την ανάγκη ή την υποχρέωση να απολογηθεί για κάτι. Κάποιες φορές χωρίς καν να θυμάται πού βρισκόταν ή γιατί είχε φύγει!
Αποκορύφωμα των αστικών μύθων και αυτόν είναι μια ιστορία κατά την διάρκεια μιας προπόνησης. Ο Αναστασιάδης και οι συνεργάτες του ζητούν από τους παίκτες να κάνουν χαλαρό τροχάδην. Κάποια στιγμή βλέπουν τον μέχρι εκείνη την ώρα ράθυμο Περουβιανό να ανεβάζει ταχύτητα και σταδιακά να προσπερνά τους υπόλοιπους. Συνέχισε έτσι ως την έξοδο του προπονητικού κέντρου, την οποία απλά άνοιξε και εξαφανίστηκε. Πολλοί πίστεψαν ότι ήταν απλά ακόμη μια πλάκα, μια φάρσα που σκάρωσε ο ποδοσφαιριστής, όμως καθώς η ώρα περνούσε αντιλήφθηκαν ότι δεν θα επέστρεφε πίσω. Τουλάχιστον όχι εκείνη τη μέρα!
Μετά από δύο σεζόν (διάστημα ρεκόρ για τα μέτρα του) στον ΠΑΟΚ με 58 συμμετοχές 6 γκολ στο πρωτάθλημα (75 ματς και 8 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις) ο Ολιβάρες κατηφορίζει στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Με τους πράσινους συνεχίζει στο ίδιο τέμπο και καταγράφει μέχρι το 2001 όταν και αποχώρησε 43 παιχνίδια στα οποία βρίσκει 2 φορές δίχτυα (73 και 3 αντίστοιχα σε όλες τις διοργανώσεις), με ένα από αυτά τα γκολ να είναι ιδιαίτερης σημασίας αφού είναι σε ματς με τον Ολυμπιακό, σφραγίζοντας την πρώτη επικράτηση του τριφυλλιού σε ντέρμπι αιωνίων μετά από 3 χρόνια.
Ήταν ΕΚΕΙΝΗ η «ομάδα του Κυράστα», όπως έμεινε στην ιστορία για τον λόγο ότι έπαιξε την κορυφαία μπάλα στην Ελλάδα, έκανε… παπάδες στην Ευρώπη, αλλά δεν πήρε τίτλο στην πάντα ιδιαίτερη περίπτωση της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας. Ένα χρόνο μετά και εξαιτίας της τρέλας που δημιουργούσε αυτή η ανομβρία, τα πράγματα αλλάζουν. Ο συγχωρεμένος ο Γιάννης Κυράστας αποτελεί παρελθόν για το τριφύλλι και στη θέση του έρχεται ο Άγγελος Αναστασιάδης ο οποίος συνεχίζει στον ίδιο δρόμο με σπουδαίες ευρωπαϊκές βραδιές και μεγαλειώδεις προκρίσεις, όπως αυτή επί της Γιουβέντους αργότερα, αλλά για τον Ολιβάρες δεν είναι και ό,τι καλύτερο η παρουσία του.
Έχοντας πατήσει πια τα 32-33, δεν είναι και στα καλύτερά του, ενώ τίτλοι τέλους ουσιαστικά μπαίνουν μετά από ντέρμπι αιωνίων. Εκεί που την μία χρονιά ήταν ήρωας με το γκολ που σημείωσε, μετατρέπεται σε μοιραίο όταν κάνει ανόητο χέρι-πέναλτι.
Αργότερα θα δικαιολογηθεί λέγοντας ότι τον τύφλωσε προβολέας και σε συνέντευξή του αποκαλύπτει ότι ο τότε πρόεδρος του Παναθηναϊκού, Άγγελος Φιλιππίδης τον κατηγόρησε ότι η ενέργειά του είχε γίνει επίτηδες και για αυτό το λόγο θα έπρεπε να αποχωρήσει από τους πράσινους, όπως και τελικά έγινε.
Ο τρελο-Πέρσι συνέχισε και αφότου κρέμασε τα παπούτσια του να κάνει… ζωάρα, συμμετέχοντας σε ριάλιτι στην πατρίδα του, όπως την περουβιανή εκδοχή του «Dancing with the stars», την αντίστοιχη «Στιγμή της αλήθειας» και σε ένα σωρό άλλα τηλεοπτικά και μουσικά project, video clip και πολλά-πολλά άλλα μέχρι τη στιγμή που πριν 15 χρόνια βγήκε η… βρόμα ότι αυτοκτόνησε… Χωρίς να γίνει ποτέ απολύτως ξεκάθαρο αν ήταν ακόμη μια (κακόγουστη) φάρσα που είχε σκαρώσει ο ίδιος πάντως, ευτυχώς την επόμενη ημέρα έγινε γνωστό ότι απλά είχε μπει στο νοσοκομείο για μια συνηθισμένη επέμβαση αφαίρεσης σκωληκοειδίτιδας!