Κάποιοι ήρθανε αναγνωρισμένοι, κάποιοι παντελώς άγνωστοι.
Σε κάποιους αποκαταστάθηκε το «πρόβλημα» με το πέρασμα των χρόνων, σε κάποιους άλλους μείναμε αμετανόητοι.
Όλοι τους όμως έχουν ένα κοινό σημείο:
Είναι παίκτες που διέπρεψαν στη χώρα μας σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Και όπως συμβαίνει συχνά με τίτλους χολιγουντιανών ταινιών που έχουν προσαρμοστεί στα ελληνικά, αλλάξαμε τον… αδόξαστο στο όνομά τους!
Κάποτε λοιπόν ο Αντώνης Πανούτσος είχε πει ότι «ο κάθε ξένος παίκτης προφέρεται όπως τον είπε και τον έγραψε ο πρώτος δημοσιογράφος που τον συνάντησε νυσταγμένος και υπομένοντας στωικά την αγγαρεία της υποδοχής, άγρια μεσάνυχτα στο αεροδρόμιο».
Και οι πιο κραυγαλέες αποδείξεις γι’ αυτό είναι οι παρακάτω:
Κριστόφ Βαζέχα
Το πιο χαρακτηριστικό -και πιο αναγνωρισμένο- λάθος από όλα. Για κάθε ένα από τα δεκάδες γκολ που πέτυχε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού υπήρξαν εκατοντάδες κακοποιήσεις του επιθέτου που έγραφε από πίσω. Τι κι αν λέγεται λοιπόν ο Χριστιανός «Βαρτζίκα»; Του κολλήσαμε το «Βαζέχα» όταν ήρθε και το πήραμε σχοινί-κορδόνι στο πέρασμα των χρόνων.
Ντέιβιντ Ίνγκραμ
Αυτή κι αν ήταν στυγερή «δολοφονία» ονόματος! Διότι ναι, είναι εύκολο να παρασυρθείς, αφού το «Ίνγκραμ» είναι ένα αρκετά κοινό αμερικανικό επίθετο. Άντε πες ότι την πρώτη φορά δικαιολογείται. Πώς μπορεί να εξηγηθεί όμως ότι σχεδόν 40 χρόνια τώρα αποκαλούμε (και αποθεώνουμε) ως «Ίνγκραμ» κάποιον που ονομάζεται Άνκρουμ!
Νταμ Εντόι
Άλλο πανηγύρι εδώ! Στην περίπτωση του Σενεγαλέζου επιθετικού -όχι μόνο υπήρξαν νέα… βαφτίσια, αλλά δόθηκαν και αρκετές εκδοχές το διάστημα που βρισκόταν στην Ελλάδα. Διαβάζοντάς το λοιπόν ως greeklish, τον είπαμε αρχικά «Εντογιέ». Μετά τον κάναμε «Εντιαγέ», ακούστηκε και το «Ντόγιε», πριν αποδεχθούμε εντέλει ότι λέγεται Εντόι.
Ζάρκο Πάσπαλι
Όσο παιχτάρα ήταν, τόσο του πειράζαμε το όνομα! Και μάλιστα όχι με μια, αλλά με αρκετές διαφορετικές εκδοχές! Λες και κάποιος το… φορολογούσε, το επίθετο του Σέρβου έχανε σταδιακά γράμματα . Αρχικά λοιπόν ήταν «Πάσπαλιε», στη συνέχεια έγινε «Πάσπαλι» (που εντέλει έμεινε περισσότερο), ενώ υπήρξαν και μεταδόσεις όπου ακούστηκε ως «Πάσπαλ»!
Τιμούρ Κετσπάγια
Αν μας άκουγε συμπατριώτης του ν’ αναφερόμαστε σε αυτόν, μπορεί να του έμεναν ακόμα λιγότερες τρίχες στην κεφαλή. Γιατί σε αυτόν δεν «κακοποιήσαμε» μόνο το επίθετο, αλλά και το όνομά του! Με κάποιον περίεργο τρόπο λοιπόν (λες και είχε… χολέρα το κανονικό του ονοματεπώνυμο) μάθαμε ως «Τιμούρ Κετσπάγια» κάποιον που λέγεται «Τεμούρι Κετσμπάια».
Καρλ Χάιντς Φλίπσεν
Άλλη μια πανηγυρική επιβεβαίωση ότι σημασία δεν έχει πώς σε λένε, κύριε. Σημασία έχει πώς μας βολεύει εμάς να σε λένε. Διότι όντως στην προσπάθεια να πεις το (σωστό) «Πφλίπσεν» κινδυνεύεις να φτύσεις κάνα δόντι. Γι’ αυτό κι εμείς σταδιακά και με συνοπτικές διαδικασίες ξηλώσαμε το δύσκολο πρώτο «π» από το επίθετο του Γερμανού άσου του Παναθηναϊκού.
Ματ Ντάρμπισιρ
Δεν ήταν από τα μεγαλύτερα ονόματα που έφερε ο Ολυμπιακός, αλλά ήταν σίγουρα αυτό με τις περισσότερες… παραλλαγές! Γιατί όσο εύκολο ήταν να προφέρεις το «Ματ», άλλο τόσο εξαρτιόταν από την αγγλική προφορά καθενός η διατύπωση του επιθέτου. Έτσι, ξεκίνησε «Ντέρμπισαϊρ», συνέχισε «Ντέρμπισιρ», πέρασε και από το «Ντάρμπισαϊρ», πριν… δέσει τελικά στο «Ντάρμπισιρ»!
