Η φετινή χρονιά δεν έχει τελειώσει, αλλά κακά τα ψέματα:
Οι φίλοι της ΑΕΚ σκέφτονται ήδη την επόμενη.
Όχι μόνο επειδή η ομάδα θα επιστρέψει στη φυσική της έδρα και θα μπει στο νέο της γήπεδο, αλλά και για έναν ακόμη λόγο:
Για να δουν αν η ολική αναδόμηση που επιβεβαιώθηκε (για τέταρτη σεζόν μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος) ότι έχει ανάγκη το κλαμπ θα συμβεί.
Για το αν ο Δημήτρης Μελισσανίδης (ως εκείνος που έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι) θα προχωρήσει στις ριζικές αλλαγές που «φωνάζουν» πλέον ότι χρειάζονται για να επιστρέψει η «Ένωση» στους τίτλους.
Αναπόφευκτα λοιπόν (από τη στιγμή που το υπάρχον οργανόγραμμα δείχνει καταδικασμένο) έχει ξεκινήσει από τώρα η κουβέντα και η σεναριολογία.
Εκφράζονται ήδη απόψεις ή διακαείς πόθοι για τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να στελεχώσουν αυτή την (υποθετική ακόμα) αναδιάρθρωση.
Θεωρητικές dream team, στελεχωμένες με μορφές του συλλόγου, δικά του παιδιά και γνήσιους ποδοσφαιρανθρώπους, όπως οι εξής:
Προπονητής: Φερνάντο Σάντος
Δεν χρειάζεται ανάλυση γιατί είναι το όνειρο των οπαδών της ΑΕΚ: Ήξεραν πόσο σπουδαίος προπονητής είναι πριν το ανακαλύψουν οι υπόλοιποι Έλληνες (με την πορεία της Εθνικής στο Μουντιάλ) και η υπόλοιπη ποδοσφαιρική υφήλιος (με την κατάκτηση του Euro από την Πορτογαλία). Από τότε που έχασε πρωτάθλημα στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη και στη δεύτερη θητεία του κόντεψε να το σηκώσει με τους… Μπουρμπο-Κρασσάδες.
Καταξιωμένος λοιπόν στα 68 του, γεμάτος παραστάσεις στο υψηλότερο επίπεδο και ήδη εμβληματική φυσιογνωμία , θα γίνει αυτό που έχει ανάγκη έπειτα από πολλά χρόνια ο σύλλογος: Ένας προπονητής που θα ‘ναι εκείνος το μεγαλύτερο όνομα των αποδυτηρίων. Θα εμπνέει τον σεβασμό στην ομάδα. Θα προσφέρει ένα εγγυημένο ποδοσφαιρικό πλάνο. Και μαζί τη βεβαιότητα ότι κανείς και με κανένα τρόπο δεν θα μπορεί ν’ αναμειχθεί στο έργο του.
Εκτελεστικός διευθυντής: Ντέμης Νικολαΐδης
Σύμφωνοι, η θητεία του ως πρόεδρος έχει και θετικά και αρνητικά. Όπως πιστώνεται τη σωτηρία της ομάδας από την πτώχευση και τις αγωνιστικές επιτυχίες επί των ημερών του, χρεώνεται τη διαχείριση στο οικονομικό κομμάτι και το μερίδιο στην διοικητική αβεβαιότητα που ξεκίνησε μετά την παραίτησή του. Ό,τι και να πει όμως κανείς για τον Ντέμη και ό,τι κι αν έχει να του καταλογίσει, δυο πράγματα είναι αναμφισβήτητα:
Η καθαρότητα των προθέσεων του και η αγάπη του για την ΑΕΚ. Α! Κι ένα τρίτο: Ότι προφανώς ξέρει από μπάλα. Γιατί οργάνωσε τότε τον σύλλογο σε όλα τα επίπεδα. Έφτιαξε μια ομάδα που πανηγύρισε τις πρώτες νίκες στο Champions League (η μια μάλιστα επί της Μίλαν). Έχασε ένα πρωτάθλημα στα χαρτιά από αντίπαλο ισχυρότερο σε μπάτζετ και παρασκήνιο. Όλα τους εγγυήσεις -αν μη τι άλλο- ότι έχει το know how στο στήσιμο μιας ομάδας που θα πρωταγωνιστεί.
Τεχνικός διευθυντής: Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς
Αν σκεφτείς ποιοι και με ποια εμπειρία έχουν βρεθεί τα τελευταία χρόνια σε αυτό το πόστο στην ΑΕΚ, ο Σουηδός φαντάζει πολυτέλεια. Δεν είναι όμως μονάχα η έλλειψη… ανταγωνισμού από προκατόχους ή μεταγενέστερους που τον κάνει κατάλληλο για τη θέση: Έχει εμπειρία και διασυνδέσεις. Όνομα που μετράει στις μανατζερικές πιάτσες. Καλή γνώση του συλλόγου. Και κάτι παραπάνω από πετυχημένη θητεία, καθώς επί των ημερών του ήρθαν παίκτες όπως οι Τσιγκρίνσκι, Αλμέιδα, Αραούχο, Λιβάγια, Λόπες, Βράνιες και Πατίτο.
Αθλητικός διευθυντής: Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι
Ακόμα κι αν δεν υπήρχε πόστο για να το δώσει στον Ουκρανό, η ΑΕΚ θα έπρεπε να το… εφεύρει. Το χρωστάει στον εαυτό της ν’ αξιοποιεί και να κρατάει κοντά της προσωπικότητες σαν κι αυτόν: Πραγματικό «κόσμημα» των γηπέδων, έναν συνδυασμό ήθους και ποιότητας. Με την αναγνώριση και την απόλυτη εκτίμηση που απολαμβάνει στην ποδοσφαιρική Ελλάδα (και όχι μόνο), είναι ο πλέον κατάλληλος για να διδάσκει επαγγελματισμό. Και ταυτόχρονα ιδανική φυσιογνωμία για να εμπνέει σεβασμό εντός και εκτός του συλλόγου.
Υπεύθυνος ποδοσφαιρικού τμήματος: Κώστας Κατσουράνης
Στην καθημερινότητα της ομάδας, εκεί που χτυπάει η «καρδιά» της (και ο τρόπος λειτουργίας της παίζει καθοριστικό ρόλο και στο πώς εμφανίζεται στα παιχνίδια) χρειάζεται κάποιος «μπαρουτοκαπνισμένος». Κάποιος που να συνδυάζει ΚΑΙ παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο ΚΑΙ γνώση των ιδιαιτεροτήτων που έχει το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Μια «μπαλαδόφατσα» με έντονη προσωπικότητα. Σύνδεση με το κλαμπ. Ικανότητα να προετοιμάζει την ομάδα ακριβώς γι’ αυτό που σημαίνει κάθε παιχνίδι. Με δυο λέξεις το λες και «Κώστας Κατσουράνης»…
Γενικός αρχηγός: Ούγκο Αλμέιδα
Ως ποδοσφαιριστής (με το όνομα που τον συνόδευε όταν ήρθε) δεν δικαίωσε τις προσδοκίες. Παρόλα αυτά στον ένα μόλις χρόνο που φόρεσε τα κιτρινόμαυρα πρόλαβε να γίνει αγαπητός σε όλους. Ήταν πηγή θετικής ενέργειας, εξαιρετική επιρροή και σημείο αναφοράς στ’ αποδυτήρια. Αν συνδυάσεις λοιπόν αυτά με την εμπειρία σε 12 ομάδες 7 διαφορετικών χωρών και την… επιβλητική παρουσία (που πάντα παίζει ρόλο ειδικά εκτός έδρας) ποιος είναι ιδανικότερος για να ηγείται της αποστολής σε κάθε παιχνίδι;
