Αστέρια του σήμερα διαλύουν ρεκόρ που κρατούσαν δεκαετίες. Επιδόσεις που υπήρχε η αίσθηση ότι θα μείνουν για πάντα απλησίαστες, γίνονται κομμάτια. Ονόματα του χθες που ήταν έως και ύβρις να συγκρίνεις με αυτά του σήμερα, παραδίδουν τα σκήπτρα. Η παρελθοντολαγνεία ποτέ δεν πεθαίνει, όμως η ίδια η ζωή δείχνει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. Προς το καλύτερο.
Συχνά ακούμε ότι ο ένας παίκτης στα 37 του, «περνάει δεύτερη νιότη». Λάθος, πολύ απλά γιατί ακόμα δεν έχει «γεράσει». Μόνο σύμπτωση δεν είναι ότι όσο τα χρόνια φεύγουν και οι εποχές περνούν, όλο και περισσότεροι ποδοσφαιριστές συνεχίζουν να παίζουν μετά τα 35 και μάλιστα στο top-level του αθλήματος. Στην La Liga έχει γίνει της μόδας αυτό το σκηνικό, αφού κοντά σε αυτή την ηλικία μέσα στο γήπεδο βρίσκονται ουκ ολίγοι άσοι.
Για να στηρίξουν το γεγονός ότι εν έτει 2022 δεν αποτελεί εξαίρεση κάποιος around 40 να βγάζει ακόμα το ψωμί του εντός των τεσσάρων γραμμών, οι Ισπανοί ζήτησαν τη γνώμη κάποιου ειδικού. Έτσι, ο Ρικάρντο Ντε Λα Βέγκα, καθηγητής της έδρας φυσικής αγωγής του αυτόνομου πανεπιστημίου της Μαδρίτης και μέλος της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας στον τομέα της ψυχολογίας, άναψε τη μεγάλη σκάλα για όλους μας.
«H ανάπτυξη των αθλητικών επιστημών βοηθά τους παίκτες να παρατείνουν την καριέρα τους. Τομείς όπως η διατροφή, η φυσιολογία και η ψυχολογία, έχουν γίνει πολύ πιο σημαντικοί απ’ ότι ήταν στο παρελθόν. Πλέον μπορούμε να ανιχνεύσουμε ακόμα και τον τύπο της κόπωσης. Αν είναι μεταβολική, μυϊκή ή ψυχολογική» λέει ο profesor.
«Το συμβόλαιό μου λήγει τον Ιούνιο αλλά νιώθω δυνατός, ποδοσφαιρικά και σε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Θέλω να παίξω τουλάχιστον έναν χρόνο ακόμα» είναι η επιθυμία του 40χρονου μύθου της Ρεάλ Μπέτις, Χοακίν Σάντσεθ.
Πέρα από την επιστήμη, to work-ethic των ίδιων των παικτών ήταν διαφορετικό τα προηγούμενα χρόνια. «Όταν ξεκινούσα την καριέρα μου, απ’ όλο το ρόστερ μόνο τρεις πηγαίναμε στο γυμναστήριο. Στα σημερινά αποδυτήρια τρεις είναι αυτοί που δεν πάνε» λέει στα ισπανικά Μέσα παίκτης που έβαλε τέλος στην καριέρα του στην La Liga λίγο πριν τα 39. «Πλέον γίνεται δουλειά στην πρόγνωση, έτσι αποφεύγονται τραυματισμοί μυών και αρθρώσεων. Είναι μεγάλο πλεονέκτημα, παλαιότερα το ιατρικό επιτελείο δούλευε πάνω στους τραυματισμούς μόνο αφού χτυπούσε ένας παίκτης, όχι πριν συμβεί αυτό».
«Τα τελευταία χρόνια, στο κορυφαίο επίπεδο έχουν προσλάβει έναν σωρό από αναλυτές. Αυτοί ενημερώνουν για τα φορτία, τις αποστάσεις που διανύουν οι παίκτες, την ένταση των προπονήσεων, τις θερμίδες» εξηγεί ο Ντε Λα Βέγκα.
«Η δουλειά των αναλυτών συνδέεται με εκείνη των physio. Συνεργάζονται για την πρόληψη των τραυματισμών, προσπαθούν να μειώσουν την πιθανότητα να υπάρξει τραυματισμός. Οι πληροφορίες μεταφέρονται στο ιατρικό επιτελείο, τον προπονητή και τους ίδιους τους παίκτες. Πληροφορίες εξαιρετικά χρήσιμες για το στάδιο της αποθεραπείας. Με αυτό τον τρόπο ο κάθε παίκτης γνωρίζει τις δυνατότητες του σώματός του. Ξέρει τι εφόδια διαθέτει έτσι ώστε να πιάσει το επιθυμητό αποτέλεσμα, σε μια κατάσταση που απαιτεί το μάξιμουμ της προσπάθειας».
Πέρα από την επιστήμη και την τεχνολογία, που δίνουν πολύτιμες προ-γνώσεις και βοηθούν τους παίκτες στην πρόληψη των τραυματισμών, μεγάλο ρόλο στο πόσο μεγάλη σε διάρκεια θα είναι η καριέρα ενός παίκτη παίζει η διαχείριση του πόνου. Ειδικά εκείνοι που κάνουν πρωταθλητισμό, είναι αναγκασμένοι να συμβιβαστούν με αυτόν. Έχουν μάθει να ζουν έτσι και για μεγάλα διαστήματα αγωνίζονται με πόνους.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πρωταθλητής ή καθηγητής για να καταλάβει πόσο σημαντικό εργαλείο είναι ο πόνος. Ένα πολύτιμο δώρο του κατασκευαστή που σε προειδοποιεί για το ότι κάτι δεν πάει καλά. Ένας κανονικός συναγερμός. Για να φτάσεις και να παραμείνεις στο κορυφαίο επίπεδο, απαιτείται ένας συνδυασμός πραγμάτων και αποφάσεων, όμως, όπως εξηγεί ο καθηγητής, οι καριέρες πλέον έχουν μεγαλύτερη διάρκεια.
«Το χρονικό σημείο που κάποιος αποφασίζει να βάλει τέλος έχει μετατοπιστεί, όμως δεν πρόκειται ένας sprinter να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ σε ηλικία 40 ετών. Όλοι μεγαλώνουμε και ειδικά στον αθλητισμό η ηλικία παίζει μεγάλο ρόλο».
Εκτός από τον Χοακίν, οι Ντάνι Αλβες, Ραδαμέλ Φαλκάο, Λούκα Μόντριτς είναι μερικά από τα τεράστια ονόματα που σε «προχωρημένη» ηλικία συνεχίζουν να κάνουν τη διαφορά στην Ισπανία. «Μπορεί να συνεχίσω να παίζω μέχρι τα 40, μπορεί ακόμα περισσότερο. Νιώθω καλά και αυτό είναι το σημαντικό» σχολίασε πρόσφατα για το μέλλον του ο τελευταίος.
Από μόνα τους η κράση και το ταλέντο, σίγουρα δεν αρκούν. «Κάθε αθλητής έχει τη δική του οπτική, παίρνει τις δικές του αποφάσεις για να πετύχει τους στόχους του. Όταν κάποιος έχει ισχυρό κίνητρο, είναι κάτι που παίζει τεράστιο ρόλο…».