Τον Αύγουστο του 2021, η Μπαρτσελόνα έδειχνε να χτυπάει πάτο. Το χρέος της ήταν στο 1.5 δισ. ευρώ, ο Λιονέλ Μέσι δε μπορούσε να συνεχίσει στη Βαρκελώνη λόγω ενός νέου κανονισμού της La Liga και φαινόταν πως ένα τόσο μεγάλο κλαμπ είχε μικρύνει.
Την ημέρα που ο Μέσι έκλαιγε στη συνέντευξη Τύπου της αποχώρησης του από το Καμπ Νοου, η Μπαρτσελόνα έμοιαζε με τον Τιτανικό. Πήγαινε ντουγρού σε σύγκρουση με παγόβουνο, το έβλεπαν όλοι, αλλά κανείς δε μπορούσε να το αποτρέψει.
8 μήνες μετά, ο Τζοάν Λαπόρτα έδειξε αντανακλαστικά και χαρακτηριστικά τρομερού καπετάνιου, γύρισε όσο μπορούσε το πηδάλιο και έχει φέρει ξανά την αισιοδοξία στη Βαρκελώνη. Μια αισιοδοξία που φέτος μπορεί να μη μετατραπεί σε κανέναν τίτλο, αλλά μετατρέπεται σε μια παρακαταθήκη, σε μια κληρονομιά για τα επόμενα χρόνια.
Μπαρτσελόνα: Από τον Κούμαν στον Τσάβι και στη Γη της Ελπίδας
Η Μπαρτσελόνα του Ρόναλντ Κούμαν έχει γίνει μια επώδυνη ανάμνηση, αλλά ανάμνηση. Και μοιάζει και πολύ μακρινή, παρόλο που ήταν πραγματικότητα μέχρι τον Δεκέμβριο. Η πορεία της ομάδας ήταν ολοταχώς για να βγει εκτός τετράδας και να μην παίξει στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι που θα βάθαινε κατά πολύ την οικονομική κρίση της ομάδας.
Η επιλογή του Τσάβι για να πάρει πάνω του το καραβί σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, έφερνε ελπίδα, αλλά συγκρατημένη. Και οι πρώτες 6-7 εβδομάδες ήταν πολύ ζόρικες. Τόσο ώστε οι φίλαθλοι να έχουν απελπιστεί και να θεωρούν πως τελικά ούτε ο κάποτε θαυματουργός αρχηγός τους δεν είναι το θαύμα που αναζητούν.
Όμως, μόνο όσοι το ζουν από μέσα μπορούν να καταλάβουν τι χρόνος χρειάζεται για να μπουν τα πράγματα σε ένα μονοπάτι προοπτικής. Οι μεταγραφές του Ιανουαρίου θεωρητικά θα ήταν μια νεκρή περίοδος για τη Μπαρτσελόνα, δεδομένων των οικονομικών της δυσχερειών.
Και σίγουρα, για να είμαστε ηθικά σωστοί, δεν χρειάζεται καμία απόλυτη αποθέωση απέναντι σε ποδοσφαιρικούς οργανισμούς που μοιράζουν χρέη και τα αποπληρώνουν οι λαοί. Αλλά αυτή είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα που δυστυχώς δεν οδηγεί πουθενά. Ως φίλαθλοι, συνεχίζουμε όλοι να εθελοτυφλούμε πως είμαστε στην πλευρά με τις λιγότερες ενοχές.
https://www.youtube.com/watch?v=WaNpRYGi_MM
Τα πολλά μεταγραφικά κόλπο γκρόσο και η σύνδεση με τα παιδιά της Μασία
Η Μπαρτσελόνα λοιπόν έκανε μεταγραφές που με βάση το μέγεθος της και το παρελθόν της, δεν θα έπρεπε να γίνουν. Ποιος θα έβαζε τον σε κάθετη πτώη Ομπαμεγιάνγκ ή τον Αντάμα Τραόρε στη Μπαρτσελόνα με στόχο την αναγέννηση; Ελάχιστοι. Στους περισσότερους έμοιαζαν με κινήσεις απελπισίας.
Περισσότερο, έμοιαζαν με όλες αυτές τις κινήσεις που έγιναν από το 2018 και μετά σε μεταγραφικό επίπεδο και έφεραν τα οικονομικά της ομάδας σε αυτή την κατάσταση. Όμως αυτή τη φορά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Γιατί; Γιατί υπάρχει ο Τσάβι και γιατί ο Λαπόρτα φαίνεται να έκανε ξανά τη Μπαρτσελόνα έναν θωρακισμένο οργανισμό και να καθάρισε εντελώς τον οχετό του Μπαρτομέου.
Φεράν Τόρες, Αντάμα Τραορέ, Πιέρ Ομπαμεγιάνγκ ήρθαν να συνδεθούν με τον Μέμφις Ντεπάι και τον Ουσμάν Ντεμπελέ, για να φτιάξουν ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ ως προς το επιθετικό κομμάτι της ομάδας και αυτό έχει αρχίσει να αποδίδει εδώ και ενάμιση μήνα.
Η Μπαρτσελόνα έχει ξανά παραγωγικότητα άλλων ετών, όταν ο Μέσι ήταν στα καλά του, και περιμένει τον Φάτι να ξεπεράσει τους τραυματισμούς για να έχει και μια έξτρα σημαντική λύση, ενώ ελπίζει ο Ντεμπελέ να αποδεχτεί την πρόταση ανανέωσης. Ειδικά πάντως η κίνηση της να πάρει τον Φεράν Τόρες από τη Σίτι, ήταν ένα από τα μικρά κόλπο γκρόσο της.
Κι ενώ έκανε αυτές τις προσθήκες, έχει καταφέρει να εξελίξει γρηγορότερα από το αναμενόμενο τους Νίκο και Γκάβι, έχει τον βιονικό Πέδρι, ο Φρένκι Ντε Γιονγκ δείχνει μια αρχηγική διάθεση και με τον Ρίκι Πουτζ έχει μια πολύ καλή μαγιά για το κέντρο της.
Η αμυντική της κατάσταση παραμένει προβληματική, αλλά όχι τόσο όσο φαινόταν σε μια Μπαρτσελόνα που η επίθεση της δεν φόβιζε ιδιαίτερα τον αντίπαλο. Ο Αραούχο και ο Μινγκέθα του Οκτωβρίου ήταν για τον Λεβαδειακό, αυτοί του Φεβρουαρίου και Μαρτίου έχουν την προοπτική να θεωρηθούν ισάξιοι για Μπαρτσελόνα.
Αυτό που μένει στη Μπαρτσελόνα είναι να βρει ένα αξιόλογο αριστερό μπακ γιατί ο Ζόρντι Άλμπα θα πρέπει από του χρόνου να θεωρείται μπακ-απ, έναν πολύ καλό αμυντικό και ενδεχομένως έναν βασικό τερματοφύλακα γιατί ο Τερ Στέγκεν δεν μπορεί να είναι ο τερματοφύλακας της επόμενης ένδοξης εποχής.
Πριν από 3 μήνες, η Ρεάλ έμοιαζει να είναι πολλά χιλιόμετρα μπροστά από τη Μπαρτσελόνα, γιατί η ίδια είχε περάσει ήδη τη δική της κρίση και το είχε κάνει σχετικά αναίμακτα, έχοντας θέσει βάσεις για το μέλλον.
Όμως, η Ρεάλ θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια υπαρξιακή κρίση σε 2 χρόνια που ο Μόντριτς, ο Μπενζεμά, ο Κρος και ο Καζεμίρο δεν θα έχουν αντοχές ή δεν θα είναι καν εκεί. Αν μάλιστα κινηθεί για Μπαπέ ή Χάαλαντ, ο Μπενζεμά ίσως και να μην είναι από το καλοκαίρι.
Σε κάθε περίπτωση, ίσως από την επόμενη σεζον να ζήσουμε την αυγή μιας νέας εποχής όπου τα δύο ισπανικά μεγαθήρια θα μονοπωλούν και πάλι το ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα σε επίπεδο κατακτήσεων, πάντοτε με την προϋπόθεση πως δε θα γίνει η European Super League.
Πάντως, το βράδυ της Κυριακής, στο Clasico η Μπαρτσελόνα βροντοφώναξε προς πάσα κατεύθυνση (και προς Παρίσι μεριά κυρ Λίο μας) ότι είναι και πάλι έτοιμη να χτίσει δυναστεία.
https://www.youtube.com/watch?v=Th4YNRnC9MU
Οι μεγάλες συμφωνίες της Μπαρτσελόνα
Κι επειδή ποδοσφαιρικός οργανισμός δίχως εταιρική ευημερία και σταθερότητα δε μπορεί να υπάρξει, η Μπαρτσελόνα έχει μπει σε μια πορεία διόρθωσης και έχει ανακοινώσει ή έχει στα σκαριά ντιλ εκατοντάδων εκατομμυρίων που θα διασφαλίσουν την πρόοδό της ως το 2030.
Η συμφωνία με το Spotify για την επόμενη τριετία και για την εμπορική εκμετάλλευση του Καμπ Νοου που πλέον θα λέγεται Spotify Camp Nou, φέρνει στα ταμεία της Μπαρτσελόνα 275 εκατομμύρια, αλλά υπάρχει κι ένα δυνητικό κέρδος ακόμα μεγαλύτερο.
Λέγεται πως είναι πιθανό η Μπαρτσελόνα με το Spotify να μπουν συνεργατικά στον κόσμο των NFTs που σαρώνουν τον τελευταίο χρόνο την παγκόσμια αγορά, με τον Λαπόρτα να εκφράζει το όραμα του να ενώσει τη μουσική με το ποδόσφαιρο και να ανοίγει την πόρτα σε νέα κοινά.
Παράλληλα, οι Μπλαουγκράνα ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν ένα χρυσό deal με το CVC που θα τους αποφέρει περί τα 270 εκατομμύρια ευρώ, καθώς και την πώληση του 49% των «Barca Studios» έναντι 300 εκατομμυρίων ευρώ!
Ναι, η Μπαρτσελόνα θα απομακρυνθεί από την ποδοσφαιρική λογική και τη βάση των φιλάθλων της. Το έχει κάνει ούτως ή άλλως στην εποχή του Μέσι που το Καμπ Νοου είχε μερικές δεκάδες χιλιάδες τουριστών που δεν ήταν Μπαρτσελόνα, αλλά Μέσι.
Τώρα μπορεί να μην έχει Μέσι, αλλά στην επόμενη μέρα μοιάζει να είναι πολύ πιο κερδισμένη σε σχέση με τον Αργεντινό. Κι από κει που τον Αύγουστο το δικό της μέγεθος έδειχνε μικρότερ, τώρα έχει επανέλθει στο υψηλό μπόι της και ατενίζει την επόμενη πενταετία με ενθουσιασμό. Πώς αλλάζουν τα πράγματα σε μερικές στιγμές, ε..;
* Φωτογραφία: Instagram/Barcelona FC