Αχνοφαίνεται η πόρτα- την παρατηρεί, διαπιστώνει ότι είναι ανοιχτή, μετά κάνει δύο διστακτικά βήματα και μπαίνει μέσα. Στο βάθος τον «κοιτάνε» οι εικόνες των Αγίων και υπάρχει ένας μεγάλος σταυρός, σιωπηλός, που τον επιτηρεί. Αίφνης, βλέπει το παγκάρι γεμάτο με κέρματα.
«Γι’ αυτό έχεις έρθει εδώ», λέει στον εαυτό του και αφού πάρει μια βαθιά ανάσα κάνει σπριντ προς τα κει. Κοιτάζει δεξιά-αριστερά με ταχύτητα που θυμίζει πρωταγωνιστή σε καρτούν, βάζει το χέρι μέσα, αρπάζει όσα περισσότερα κέρματα μπορεί και βγαίνει «κύριος» από τον Ναό του Κυρίου.
Το να προβλέψει κανείς ποιος είναι το φαβορί στη φετινή σειρά των τελικών της Basketleague είναι σα να κλέβει εκκλησία: πανεύκολο. Ο Ολυμπιακός είναι τουλάχιστον μία (ου μην και παραπάνω…) ταχύτητα πάνω από τον Παναθηναϊκό και όποιος δεν το βλέπει αυτό καλό θα ήταν να μη δοκιμάσει την τύχη του για πιλότος μαχητικού αεροσκάφους, καθώς τα ματάκια του σίγουρα έχουν κάποιο θέμα.
Η αρμάδα του Μπαρτζώκα είναι μια εξαιρετικά καλοδουλεμένη μηχανή, η οποία έφτασε στο final-4 της Euroleague κι έμεινε εκτός τελικού για ένα σουτ, έχει πάρει ήδη το κύπελλο Ελλάδος και μετά την ψυχρολουσία της ήττας από το Τριφύλλι στον πρώτο γύρο της Α1 μετράει τέσσερις σερί νίκες (δύο ευρωλίγκα, μία στο κύπελλο και μία στο πρωτάθλημα) επί του αιωνίου αντιπάλου του.
Το μομέντουμ είναι σαφώς υπέρ της ομάδας του Πειραιά, η οποία στους ημιτελικούς πραγματικά εξαϋλωσε τον Προμηθέα (3-0 νίκες), με διαφορές που σ’ έκαναν ν’ αναρωτιέσαι αν απέναντι στην αντρική ομάδα ο αντίπαλος έχει παρατάξει το παιδικό του τμήμα προκειμένου να πάρει (τραυματικές) εμπειρίες.
Στον αντίποδα, ο Παναθηναϊκός έφτυσε αγωνιστικό αίμα μέχρι να ρίξει στο καναβάτσο την αξιόμαχη Λάρισα και χρειάστηκε να πάει στα 5 παιχνίδια μια σειρά στην οποία η (όποια) λογική επέτασσε πως θα έχουμε ένα σχετικά εύκολο 3-0.
Τα αμιγώς μπασκετικά ζητήματα των πρωταθλητών Ελλάδος έχουν αναλυθεί περισσότερες φορές κι από τα κρυφά μηνύματα στους Μύθους του Αισώπου, με το βασικότερο εξ όλων να είναι, φυσικά, η συνεχιζόμενη προσπάθεια να διαγραφεί η θέση «1» από την πεντάδα και να γίνουν οι Πράσινοι το πρώτο σύνολο στην ιστορία του αθλήματος που κατεβάζει μόνο 2-3-4 και 5 στο παρκέ.
Επομένως, είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως στην σκακιέρα των τελικών ο Ολυμπιακός ξεκινάει με τα λευκά και ο Παναθηναϊκός με τα μαύρα. Και αν κληθεί οποιοσδήποτε εχέφρων άνθρωπος να ποντάρει τα λεφτά του στο ποιος θα πάρει στο τέλος τον τίτλο, κάτι μας λέει πως θα τα βάλει στο κόκκινο. Όμως…
Όμως, από την άλλη, εδώ μιλάμε για ντέρμπι αιωνίων. Οι ιδιαίτερες ψυχολογικές συνθήκες είναι πάντοτε «παρούσες» καθώς σε ό,τι κατάσταση και να βρίσκεται ο ένας ή ο άλλος δεν παύει να είναι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Και οι φιλοξενούμενοι σήμερα έχουν έναν- αλλά δυστυχώς για τους ίδιους, μόνο έναν- τρόπο για να κλέψουν το παιχνίδι.
Ποιος είναι αυτός; Η πλήρης… αναρχία.
Αν το ματς πάει στο σετ παιχνίδι, στο μυαλό και στον στείρο ορθολογισμό, το Τριφύλλι δεν έχει τύχη: ο Ολυμπιακός διαθέτει και πλέι-μέικερ και σαφές αγωνιστικό πλάνο, υπερτερεί σχεδόν σε όλες τις θέσεις, όπως, εννοείται, και στο βάθος του πάγκου.
Ο Μπαρτζώκας απλά διαθέτει πολύ περισσότερα «όπλα» στα χέρια του και ξέρει τι πρέπει να κάνει για να ξεχαρβαλώσει την (όχι ακριβώς και γρανιτένια) άμυνα του Παναθηναϊκού. Έχει τα miss match, έχει το σουτ, έχει το ποιοτικό παιχνίδι στην ρακέτα, ξέρει να τρέχει καλά στον αιφνιδιασμό- εν ολίγοις, και για να μην το κουράζουμε σε σημείο κακουργήματος, ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος.
Επομένως- και για να περάσουμε σε μία προηγμένη μπασκετική ανάλυση- ο ΠΑΟ πρέπει να ποντάρει στο αούα, στο (ελεγχόμενα ανεξέλεγκτο) run n’ gun, να πέσει στην αγκαλιά του ανορθολογισμού και, το σημαντικότερο, να βάλει τα τρίποντα. Για την ακρίβεια, να βάλει αρκετά τρίποντα (ας πούμε πάνω από 12, έτσι για το στοιχηματικό του πράγματος που είμαστε πανάσχετοι), βρίσκοντας σχετικά εύκολο σκορ απέξω, χωρίς να «ματώσει» πολύ για να σκοράρει στο ζωγραφιστό ή με σουτάκια από μέση απόσταση.
Αν βρουν ρυθμό έξω από τα 6.75 (και ιδίως αν μπουν τα πρώτα), τότε ο Ολυμπιακός θα προβληματιστεί και ίσως αρχίσει να βγαίνει από την υπέργεια κρυψώνα του το άγχος που πάντα συνοδεύει το ακλόνητο φαβορί αν του στραβώσει κάτι εν ώρα παιχνιδιού, πολλώ δε μάλλον όταν η «απέναντι» φανέλα ζυγίζει, ακόμα και τώρα, περίπου όσο και μια φαγωμένη φάλαινα όρκα.
Η προαναφερθείσα αναρχία πορτοκαλί αποχρώσεων αν γίνει με τον σωστό τρόπο μπορεί να καλύψει, εν μέρει, την σχεδόν χαώδη διαφορά δυναμικότητας και φόρμας ανάμεσα στους δύο και να δώσει ένα παράθυρο ευκαιρίας στο αουτσάιντερ.
Βέβαια, το κομβικό ερώτημα εδώ είναι ένα: θα επιτρέψει να συμβεί αυτό ο Ολυμπιακός;
Αντί απάντησης, μπορείτε να δείτε αν έχουν μείνει καθόλου ψιλά στο παγκάρι…