Το να σταθείς μετά από ένα φιλικό μπάσκετ με μια ελλιπή Ισπανία στο σκορ, είναι μάλλον αφελές. Το να σταθείς όμως στην εικόνα, στην πρόθεση της ομάδας, άρα στις προθέσεις του προπονητή, έχει αξία. Και η Εθνική του Ιτούδη έχει μια πρόθεση που φαίνεται και σε ένα φιλικό.
Να πούμε κάποιες αλήθειες; Ποια θα είναι η διαφορά της Εθνικής του τώρα απ΄αυτή του 2019; Ο προπονητής.
Σε σχέση με τότε η Ελλάδα δεν έχει καλύτερο ρόστερ. Αν εξαιρέσει κανείς την εμπειρία που έχει αποκτήσει ο Παπαγιάννης (εφόσον είναι παρών) και το ότι ο Γιάννης από τότε έχει βγει ακόμα μια φορά MVP και πρωταθλητής, οι υπόλοιποι έχουν μεν μια 3ετία μπάσκετ στις πλάτες τους, αλλά δεν είναι κι ότι ήταν άπειροι, ώστε αυτά τα 3 χρόνια να κάνουν μεγάλη διαφορά.
Με όλο τον σεβασμό στον κ. Σκουρτόπουλο, τη διαφορά την κάνει ο Ιτουδής. Κι ο Ιτούδης φροντίζει ώστε να γίνει η διαφορά μέσα στο παρκέ κι από τους παίκτες, από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο πρωτίστως.
Πρώτη φάση είναι η άμυνα. Όχι γιατί η Ελλάδα είναι μια αμυντικογενής σχολή. Αλλά γιατί εκεί μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια επίθεση πιο run and gun, πάντοτε με μυαλό και έλεγχο από τον Γιάννη, τους δύο γκαρντ ή τους δύο φόργουορντ.
Ο Γιάννης δε γίνεται να παίζει man to man. Πρέπει να καλύπτει το ζωγραφιστό και να απλώνει τα χέρια του για να χαλάει γωνίες πάσας ή να αλλοιώνει την καμπύλη ενός σουτ. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να έχει δίπλα του μια τετράδα συμπαικτών που να καλύπτουν στο τρίποντο και την κίνηση του παίκτη που μαρκάρει.
Γι΄αυτό ο Θανάσης Αντετοκούνμπο είναι χρήσιμος σε αυτή την Εθνική. Δεν έχει βελτιώσει κανένα στοιχείο του παιχνιδιού του σε αυτά τα 3 χρόνια στο NBA, το σουτ του μάλλον έχει χειροτερέψει, αλλά είναι απαραίτητος για να λειτουργήσει η άμυνα με τον Γιάννη.
Έτσι, σε μια πεντάδα με Καλάθη-Σλούκα ή Ντόρσι, Παπανικολάου ή Παπαπέτρου και Θανάση-Γιάννη, η Εθνική μπορεί να εφαρμόσει το τρικ που θέλει ο Ιτούδης στην επίθεση. Ένα τρικ που μπορεί να βγει και με μια πεντάδα με τους δύο Παπ μέσα, δίχως δηλαδή τον Θανάση.
4 παίκτες να παίζουν man to man, να καλύπτουν όμως και χώρο στην περιφέρεια και ο Γιάννης να κάνει το double team σε κάθε διείσδυση και να οδηγείται ο αντίπαλος στο τρίποντο ή στη σπατάλη δευτερολέπτων. Αν δε, είναι και ο Παπαγιάννης διαθέσιμος, τότε σε μια πεντάδα με Καλάθη-Ντόρσι-Παπανικολάου και Παπαγιάννη, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μπορεί να κάνει ζημιά παίζοντας ως 5άρι, με τον Παπαγιάννη να ακολουθεί ως τη ρακέτα τον αντίπαλό του.
Σε κάθε περίπτωση, η χρήση του Γιάννη για 10-15 λεπτά ως σέντερ, μπορεί να είναι αυτό το έξτρα στο παιχνίδι της Εθνικής, γιατί θα έχει στο 5 της έναν πολύ καλό χειριστή και όταν θα έχει βγει καλή άμυνα, θα έχει πάρει η Ελλάδα το ριμπάουντ, θα φεύγει ο Γιάννης σαν καλπάζον άτι και θα έχει δίπλα του τον Καλάθη για να βάλει το παραπάνω μυαλό.
Θα έχει έναν Ντόρσι κι έναν Παπανικολάου ακροβολισμένους για τρίποντο και τον Θανάση να έχει μπει στη ρακέτα για να προσφέρει κάλυψη και κίνηση αποπροσανατολισμού όταν θα διεισδύει ο Γιάννης.
Μπορεί σε ένα σχήμα με τον Γιάννη στο 5 να δημιουργηθούν αμυντικά μειονεκτήματα στις υπόλοιπες θέσεις, αλλά στη ζυγαριά το κέρδος θα είναι πολύ μεγαλύτερο.
Αυτό φυσικά δεν αντικατοπτρίζεται στο σκορ και δεν βγαίνει από ένα φιλικό απέναντι στην ελλιπή Ισπανία. Το ξανατονίζουμε. Κοιτάμε τις διαθέσεις. Σε ένα ματς θα βγουν, σε άλλο δε θα βγουν. Αλλά, όπως τονίζουν οι παίκτες, στόχος δεν είναι το μετάλλιο.
Καλώς να έρθει κι αυτό, αλλά στόχος είναι να αποκτήσει ξανά η Εθνική μια ταυτότητα. Και με τον Ιτούδη θα είναι απίθανο να μη συμβεί αυτό.