«Θα σταθώ εκεί και θα στο βάλω στα μούτρα»: Το πιο επικό trash talk στην ιστορία του NBA

Από τον πιο σεσημασμένο trash talker...

Μπορεί να μην γέμιζε το μάτι για… τραμπούκος (όπως άλλωστε δεν το γέμιζε για σούπερσταρ), αλλά ο Λάρι Μπερντ δεν ήταν μόνο ένα από τους κορυφαίους που έπαιξαν ποτέ μπάσκετ. Ήταν και ένας από τους μεγαλύτερους trash talkers στην ιστορία του NBA.

Τα mind games ήταν η αγαπημένη του… συνήθεια, εκτός απ’ το να φορτώνει με πόντους το αντίπαλο καλάθι, να κατεβάζει ριμπάουντ και να «ταΐζει» με ασίστ τους συμπαίκτες του. Αν δεν ήταν τόσο σπουδαίος μπασκετικά, θα είχε καταχωρηθεί στη συλλογική μνήμη των Αμερικανών ως «προβοκάτορας». Προφανώς όμως, διαθέτοντας αυτή την εκτυφλωτική ποιότητα, δεν θα μπορούσε να τον συνοδεύει κάποια «στάμπα» που θα αφορούσε κάτι άλλο πέραν αυτής.

Ο θρύλος των Boston Celtics, τρεις φορές MVP της λίγκας, έχει τελειώσει σεζόν με 30π., 6 ασίστ, 9,3 ριμπάουντ, πάνω από 41% στο τρίποντο και πάνω από 52% εντός πεδιάς. Νούμερα που οριακά έφτανε στα καλά του ο Μάικλ Τζόρνταν δηλαδή. Έκανε ως γνωστόν μαγικά πράγματα στο παρκέ και υπάρχει μία δική του εμφάνιση που δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου παίκτη που έπιασε ποτέ την πορτοκαλί μπάλα. Ήταν 18 Φεβρουαρίου του 1985 όταν σε έναν αγώνα απέναντι στους Utah Jazz είχε 30 πόντους, 12 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 9 κλεψίματα σε μόνο τρεις περιόδους! Αποσύρθηκε στο τρίτο 12λεπτο με το σκορ στο 90-66 και δεν έπαιξε καθόλου στο τελευταίο. Υπάρχει βέβαια κι εκείνο το παιχνίδι στο Πόρτλαντ, το 1986, στο οποίο ήθελε να… ξεκουράσει το δεξί του χέρι (ενόψει Lakers) και σούταρε με το αριστερό στις τρεις από τις τέσσερις περιόδους, σκοράροντας 27 πόντους με το αριστερό και άλλους 20 με το δεξί (+14 ριμπάουντ και 11 ασίστ).

Και για να έρθουμε και στο θέμα μας, είναι κι εκείνος ο αγώνας με τους Atlanta Ηawks το Μάρτη του ’85, στο οποίο καθ’ ομολογία του τότε παίκτη της Ατλάντα Ντοκ Ρίβερς προβόκαρε σε όλη τη διάρκεια τους αντιπάλους του, υποδεικνύοντας τους σε κάποιες περιπτώσεις και από πού θα σκοράρει σε επόμενες επιθέσεις. Εννιά ημέρες νωρίτερα, σε ένα ματς με το Ντιτρόιτ, ο Κέβιν ΜακΧέιλ είχε βάλει 56 πόντους, επίδοση – ρεκόρ τότε στην ιστορία των Celtics. Ο ΜακΧέιλ βελτίωσε κατά τρεις πόντους το ρεκόρ του Μπερντ (53 απ’ το Μάρτη του ’83), που η εμφάνιση του εκείνο το βράδυ πέρασε στο… ντούκου, παρότι είχε 30 πόντους, 15 ριμπάουντ και 10 ασίστ. Περίπου 4 λεπτά πριν τελειώσει ο αγώνας ο ΜακΧέιλ προθυμοποιήθηκε να γίνει αλλαγή και τότε ο Μπερντ του είπε: «Καλύτερα να πας για τους 60π., οι 56 δεν θα είναι αρκετοί…»

Ο ΜακΧέιλ όμως, που σε εκείνο το ματς είχε το ασύλληπτο 22/28 εντός πεδιάς, δεν τον άκουσε. Στις 12 Μαρτίου του ’85 κατάλαβε το… λάθος του. Η προφητεία του Μπερντ βγήκε σε χρόνο dt αληθινή. Ο ίδιος ο ΜακΧέιλ το περιέγραψε ως εξής: «Τον έβλεπες να σουτάρει και νόμιζες ότι παρακολουθούσες κάποιο video game. Έμοιαζε με ψέμα. Ήταν όμως αληθινό…»

Ο Μπερντ τελείωσε με 23π. το ημίχρονο και στο δεύτερο ξεδίπλωσε ένα ανεπανάληπτο ρεσιτάλ σκοραρίσματος από οποιοδήποτε σημείο του παρκέ και με οποιονδήποτε τρόπο. Υπήρχαν στιγμές που οι παίκτες των Hawks στον πάγκο έπεφταν από τις καρέκλες τους, αδυνατώντας να πιστέψουν αυτά που έβλεπαν. Η κάμερα μάλιστα τους έπιασε και να πανηγυρίζουν σε κάποιες περιπτώσεις! Ο Λάρι έβαλε 37 πόντους στο β’ ημίχρονο και έφτασε τους 60π., μιλώντας παράλληλα ασταμάτητα στους αντιπάλους του. Τον Ντοκ Ρίβερς τον ρώτησε κάποια στιγμή «από πού θέλεις να σου βάλω το επόμενο», ενώ ούτε ο Ντομινίκ Ουίλκινς πέρασε… καλά όταν κλήθηκε να τον μαρκάρει.

Αλλά ο μετέπειτα πρωταθλητής Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό ήταν ήδη… μαθημένος. Δύο χρόνια νωρίτερα, όταν ήταν rookie στο πρωτάθλημα, ο Μπερντ αρνήθηκε να του δώσει την καθιερωμένη χειραψία πριν από την έναρξη του ματς. «Δεν ανήκεις σε αυτή τη λίγκα», συνόδευσε την… αγένεια του! Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ο Ουίλκινς ήταν στις περισσότερες φάσεις ο προσωπικός αντίπαλος του εκείνο το βράδυ. Κάποια στιγμή ο Μπερντ του είπε «δεν μπορείς να με μαρκάρεις φίλε» και σηκώθηκε για εύστοχο σουτ τριών πόντων. Λίγο αργότερα ξανά το ίδιο, με την ατάκα «κάνουν λάθος που σε βάζουν πάνω μου!» Στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου ο Ουίλκινς έβαλε ένα δύσκολο καλάθι υπό την πίεση του Μπερντ, που σωριάστηκε στη βάση της μπασκέτας. «Μου αρέσεις rookie, έχεις αρχ…α, αλλά και πάλι θα σου βάλω 40 πόντους απόψε», του είπε. Τελικά του έβαλε 39…

Μια ανάλογη περίπτωση, με την ιδιότητα του rookie, έχει διηγηθεί και ο Ρέτζι Μίλερ. Στην πρώτη σεζόν του με τους Indiana Pacers, προσπάθησε ο ίδιος να επηρεάσει με mind games τον Μπερντ και θυμάται ότι… «ένιωσα τόσο ηλίθιος». Οι Celtics ήταν στο +3 με 20’’ να απομένουν για το τέλος και ο ηγέτης τους στήθηκε στη γραμμή για δύο ελεύθερος βολές. Ο Μίλερ του φώναξε «γεια σου», προσπαθώντας να του αποσπάσει την προσοχή λίγο προτού εκτελέσει. Ο Μπερντ κοντοστάθηκε. Γύρισε και τον κοίταξε με απορία. «Μικρέ πρέπει να μου κάνεις πλάκα». Σούταρε την πρώτη βολή – μέσα. Πήρε ξανά την μπάλα και πριν σουτάρει γύρισε ξανά προς το μέρος του Μίλερ. «Μικρέ, είμαι ο κορυφαίος σουτέρ στο πρωτάθλημα. Ο κορυφαίος, το πιάνεις;» Σούταρε ξανά και διαμόρφωσε το +5. «ΜακΧέιλ και Έιντζ, που έβλεπαν τη σκηνή, είχαν ξεσπάσει σε γέλια κι εγώ σκεφτόμουν πόσο ανόητος είμαι…».

Οι περιπτώσεις trash talking του μυθικού Λάρι είναι αμέτρητες, αλλά στην κορυφή αυτών δεν μπορεί να είναι άλλη από εκείνη με «κομπάρσο» τον Ξαβιέρ ΜακΝτάνιελ. Στις 30 Δεκεμβρίου του ’86, Celtics και Seattle ήταν ισόπαλοι στο «Μπόστον Γκάρντεν», στα 12’’ πριν τη λήξη. Μπερντ και ΜακΝτάνιελ ήταν οι κορυφαίοι των ομάδων τους, με 25π. έκαστος και προσωπικοί αντίπαλοι στο ματς. Οι Celtics είχαν time out και ο Μπερντ ζήτησε από τον προπονητή Κέι Σι Τζόουνς να πάρει την μπάλα και «να ξεκουμπιστούν όλοι από τη μέση». Πριν ακόμα τελειώσει το time out, έφυγε και πήγε προς τον πάγκο του Seattle. «Θα πάρω τη μπάλα με πλάτη, θα κάνω μία ντρίπλα και θα στο βάλω από εκεί στα μούτρα», είπε στον ΜακΝτάνιελ, δείχνοντας του το σημείο απ’ όπου θα εκτελέσει! «Οκ., θα περιμένω, είμαι έτοιμος», του απάντησε ο μετέπειτα άσος του Ηρακλή.

Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, όλα κύλησαν βάσει σχεδίου (του λευκού «μάγου»). Μολονότι έσπευσε βοήθεια στο μαρκάρισμα, ο Μπερντ με κρεμασμένα τα χέρια δύο παικτών πάνω του, βρήκε μόνο διχτάκι. Κι όμως δεν πανηγύρισε. Γύρισε στον ΜακΝτάνιελ και με μορφασμό δυσαρέσκειας του είπε το εξής επικό: «δεν σκόπευα να μείνουν 2 δευτερόλεπτα για τη λήξη»!