Στην κατάταξη με τους πιο ευέξαπτους παίκτες όλων των εποχών τα ονόματα του Ρόι Κιν και του Ερίκ Καντονά κάνουν… πρωταθλητισμό.
Υπερίσχυε μεν η ποδοσφαιρική τους κλάση (έκαστος στο είδος και τη θέση του) αλλά είναι αναμφίβολο ότι η ψυχραιμία δεν ήταν το δυνατό τους σημείο.
Μπορούν να το επιβεβαιώσει, ανάμεσα σε πολλούς άλλους, ο πατέρας Χάαλαντ (τον οποίο έκοψε στη μέση ο Ιρλανδός χαφ με το μνημειώδες τάκλιν εκδίκησης)…
Και φυσικά ο ρατσιστής οπαδός της Κρίσταλ Πάλας (που έφαγε το ιστορικό χτύπημα kung fu από τον Γάλλο μπαλαδόρο)…
Αν και σεσημασμένοι καυγατζήδες ωστόσο, υπήρξε ένα βράδυ που τόσο ο Κιν, όσο και ο Καντονά έκαναν τα… κορόιδα.
Ενστερνίστηκαν το διαχρονικό απόφθεγμα της πιάτσας «του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ».
Γιατί βρήκαν απέναντί τους κάποιον που ήταν… πιο τρελός από ‘κείνους:
Τον θεόμουρλο Βίνι Τζόουνς!
Εκνευρισμένος από τη μέρα που γεννήθηκε και ικανός να τσακωθεί και με τον ίσκιο του, ο Βρετανός «νταής» δεν χρειάζεται συστάσεις…
Υπήρξε από τους σκληρότερους (αν όχι ο σκληρότερος) παίκτες στην ιστορία της Premier League.
Τρομοκρατούσε τους αντιπάλους του στις εποχές που το κλωτσίδι στα λασπωμένα τερέν πήγαινε σύννεφο.
Αντίκρισε 12 κόκκινες κάρτες στην καριέρα του (που σήμερα θα ήταν τριπλάσιες) και έχει το ρεκόρ της γρηγορότερης κίτρινης στην ιστορία του αγγλικό ποδοσφαίρου (μόλις 3 δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα).
Και απλά μεταφέροντας τον πραγματικό του εαυτό στο πανί, έπαιξε ρόλους «κακού» σε χολιγουντιανές ταινίες!
Εκείνο το βράδυ ωστόσο απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (τον Φλεβάρη του 1994) δεν χτυπούσε στα… ψέματα.
Το μάτι του γυάλιζε πραγματικά.
Και στο ματς Κυπέλλου με τους πολυδιαφημισμένους αντιπάλους του έδειξε γιατί θεωρούταν ο ηγέτης στην περιβόητη «Crazy Gang» της Γουίμπλεντον.
Μόλις στο 11’ λοιπόν μονομάχησε σε μια φάση με τον Κιν.
Θεώρησε (μεταξύ μας ίσως και δικαιολογημένα) ότι ο Ιρλανδός πήγε να τον πατήσει.
Και πεσμένος στο έδαφος, παρήγαγε ένα από τα πιο καλτ στιγμιότυπα όλων των εποχών:
Ανάποδη «τυφλή» κεφαλιά στην κοιλιά του Ιρλανδού!
Σε διαφορετική περίπτωση (και αν δεν ήταν μόλις 22) ο Κιν θα επιχειρούσε να φάει το λαρύγγι του δράστη.
Εκεί έκανε το «κορόιδο» και το παιχνίδι συνεχίστηκε με… πλάγιο άουτ!
Δεν πέρασαν όμως ούτε δέκα λεπτά (κι ενώ ενδιάμεσα συνέχιζε το μπούλινγκ) και ο Τζόουνς πέρασε στον επόμενο… στόχο:
Τον πολύ (και ήδη καταξιωμένο) Καντονά!
Όταν του στρώθηκε λοιπόν, σε μια φάση που ο Γάλλος είχε το… θράσος να τον ντριμπλάρει, δεν το σκέφτηκε καν:
Τάκλιν για φυλακή με υψωμένο το πόδι, που σήκωσε τον «King Eric» στα δυο μέτρα!
Βέβαια εκείνος αντέδρασε σαν άρχοντας ακόμα και στην κλωτσιά:
Αντί να κουτρουβαλήσει μέχρι τον πάγκο (όπως θα έκαναν σήμερα σταρ τύπου Νεϊμάρ) σηκώθηκε αμέσως στα πόδια του.
Η αρχική σκέψη του όμως να βουτήξει τον θύτη… πήγε περίπατο όταν κατάλαβε ποιος είναι.
Κρίνοντας ότι οι περαιτέρω συνέπειες θα μπορούσαν να είναι ακόμα πιο οδυνηρές, έκανε επίσης το… παγώνι.
Και ως πραγματικός ποδοσφαιρικός καλλιτέχνης, προτίμησε ν’ απαντήσει με «ζωγραφιά»:
Το ανεπανάληπτο βολέ στην κίνηση, που άνοιξε τον δρόμο για το τελικό 0-3 και πέρασε στην ιστορία ως ένα από τα ωραιότερα γκολ της καριέρας του!
Κάπως έτσι, ο Βίνι Τζόουνς έφυγε άπρακτος.
Δεν κέρδισε τελικά τίποτα από ‘κείνο το ματς.
Έκανε όμως τον Ρόι Κιν να μοιάζει ο… καλός και τον Ερίκ Καντονά να μοιάζει δειλός.
Δεν το λες και λίγο…
