Αν περιγράψεις σε έναν άσχετο τα στατιστικά του ματς και του ζητήσεις να μαντέψει το σκορ, δεν θα σου πει με τίποτα ότι το ματς ήρθε 1-1. Κι όμως, το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός ήταν ένα ντέρμπι που συνέβησαν όλα τα άκυρα μαζεμένα.
Ο Παναθηναϊκός μπήκε να παίξει το ποδόσφαιρο του και στο πρώτο 20λεπτο, αν εξαιρέσει κανείς τις δύο μπάλες που πούλησε και που έφεραν τις δύο ευκαιρίες του Ολυμπιακού, το έπαιξε σχετικά καλά. Δεν έκανε την μεγάλη ευκαιρία, αλλά κυκλοφορούσε σωστά.
Για κάποιο λόγο όμως το μυαλό του πάθαινε κολλήματα και στον χώρο του κέντρου και προς τα πίσω, ενώ ο Ολυμπιακός έκανε πρέσινγκ, αντί να γίνει μπαλιά μπροστά, ο Πέρεθ, ο Τσέριν, ο Σένκεφελντ και ο Μάγκνουσον, σκάλωναν και καθυστερούσαν σε τέτοιο βαθμό ώστε οι του Ολυμπιακού να κλέβουν και να βγάζουν φάσεις.
Μετά το 30 ο Ολυμπιακός πήρε την κατοχή, σταμάτησε να… ρίχνει ξύλο και έβγαλε την ποιότητα που έχει στο κέντρο με Μπίελ-Χάμες-Χουάνγκ, που δεν έχαναν με τίποτα τη μπάλα, ενώ ο Παναθηναϊκός δεν έκανε το πρέσινγκ που μας έχει συνηθίσει.
Ξεκινάει το Β΄Ημίχρονο και μέχρι το 65′ ο Ολυμπιακός έχει κάνει τις σημαντικές ευκαιρίες, ενώ ο Παναθηναϊκός παλεύει να βρει τρόπους, βλέποντας τον Παλάσιος να τραυματίζεται και ξέρει ότι χάνει κάτι σημαντικό. Ο Βέρμπιτς δεν μπορεί να δώσει πλάτος, ο Μπερνάρ δεν είναι για δεξί εξτρέμ, οπότε ο Ολυμπιακός έχει μια ηρεμία στην αριστερή πτέρυγα.
Κάπου εκεί, στο 65-70, το ματς μοιάζει να ηρεμεί, ο Παναθηναϊκός παίρνει την κατοχή, προσπαθεί να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα και τελικά βρίσκει την μεγάλη ευκαιρία με τον Σπόραρ από το πρώτο σωστό του πρέσινγκ που φέρνει λάθος.
Κι εκεί που λες ότι το ματς μάλλον πάει για το 0-0 και ο Ολυμπιακός θα κατεβάσει ταχύτητες, έρχεται μια… άκυρη σέντρα του Άβιλα που φεύγει σχετικά πλάγια, ο Αραμπί απλώνει το πόδι να κοντρολάρει, βγαίνει πάσα στον Μπίελ που σκοράρει και νικάει τον μέχρι εκείνη τη στιγμή ανίκητο Μπρινιόλι που έχει κάνει 5 σπουδαίες επεμβάσεις.
Γενικώς, σε αυτό το ντέρμπι βγήκαν στην επιφάνεια οι αρετές του Ολυμπιακού και έπεσαν κάτω αυτές του Παναθηναϊκού που δέχτηκε XGoals 5 φορές πάνω από τον μέσο όρο του στο πρωτάθλημα, είχε προβλήματα στις στημένες φάσεις και οι παίκτες του έμοιαζαν να έχουν μπει για να παίξουν ένα οποιοδήποτε ματς κι όχι ένα ντέρμπι όπου ο αντίπαλος θα παίξει για την επιβίωση του.
Το να δέχεσαι γκολ σε ένα σημείο που πιστεύεις ότι έχεις τον έλεγχο και βλέπεις ότι μπορεί εσύ να βρεις ευκαιρίες σημαντικές, είναι ένα ψυχολογικό σοκ που μια οποιαδήποτε ομάδα θα την σκότωνε και θα έλεγε ότι το ματς δεν έχει νόημα να το παλέψεις. Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν είναι μια οποιαδήποτε ομάδα.
Το Τριφύλλι πίεσε όσο μπορούσε, με ψηλές μπαλιές ναι, ασύντακτα ναι, με λίγες ποιοτικές επιλογές μεσοεπιθετικά, παίζοντας για πρώτη φορά με Ιωαννίδη-Σπόραρ μαζί και τελικά, σαν η τύχη να του χαμογέλασε, ο Άβιλα απλώνει χωρίς κανέναν λόγο τον αγκώνα του, πετυχαίνει τον Ιωαννίδη και το κάνει και μέσα στην περιοχή.
Ο κανονισμός είναι ξεκάθαρος πάνω σε αυτό και από τη στιγμή που ένα χέρι βρίσκει στο πρόσωπο αντίπαλο, είναι φάουλ. Κι αφού έγινε μέσα στην περιοχή, είναι πέναλτι. Ορθώς, επομένως, ο διαιτητής Κέλετ υπέδειξε, αφού συμβουλεύτηκε μάλιστα και το VAR, την εσχάτη των ποινών.
Με τρόπο ελαφρώς απροσδόκητο, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός δεν έχασε ούτε σε ένα ματς που ήταν πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό, όπως το παραδέχτηκε ο Γιοβάνοβιτς στις δηλώσεις του, και κράτησε το αήττητο και τη δυνατότητα να διατηρήσει την απόσταση από τον Ολυμπιακό στο +10, την στιγμή μάλιστα που η ΑΕΚ πέταξε τεράστια ευκαιρία στην Τρίπολη να μειώσει στους 4.
ΥΓ. Άβιλα τι σκεφτόσουν ρε αδερφέ εκεί;
ΥΓ1. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να κοιτάξει από τώρα τις τουλάχιστον 2 προσθήκες βασικών που θα κάνει τον Γενάρη, γιατί δημιουργικά υπάρχει πρόβλημα, δεν έχει βάθος. Κι έχει ανάγκη την ξεκούραση.
ΥΓ2. Οι δηλώσεις του Γιοβάνοβιτς δείχνουν ότι αυτό το ματς ξέρει πως θα το χρησιμοποιήσει ως μάθημα για την ομάδα, ώστε να μην πάρουν αέρα τα μυαλά κανενός και να μη θεωρήσει κανείς ότι τελειώνει η μάχη. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να σκέφτεται ότι αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό σε κάθε του αγώνα από δω και πέρα και να παίζει με αυξημένη ένταση.