Έτσι όπως τα έφερε φέτος η κλήρωση στο κύπελλο Ελλάδας, ένα ήταν το απόλυτο δεδομένο πριν καν την έναρξη των προημιτελικών αγώνων: οι δυο αναμετρήσεις ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό ήταν επί της ουσίας ένας πρόωρος ημιτελικός αφού δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στην Ελλάδα που να πιστεύει πως είτε η Λαμία είτε το Παραλίμνι (των πιο αισιόδοξων οπαδών των τελευταίων συμπεριλαμβανομένων) μπορεί να κόψει τον δρόμο μιας εκ των δυο ομάδων για τον τελικό.
Υπό αυτή την έννοια, το 2-0 του ΠΑΟΚ στην Τούμπα κόντρα στον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος δεν δίνει απλά ένα τρομακτικό προβάδισμα για μια μεγάλη πρόκριση αλλά και το δικαίωμα στον «Δικέφαλο του Βορρά» να ονειρεύεται πως βρίσκεται μόλις ένα 90λεπτο μακριά από την συμμετοχή του στον έκτο τελικό κυπέλλου τα τελευταία εφτά χρόνια και την διεκδίκηση του πέμπτου αντίστοιχου τροπαίου στο ίδιο διάστημα.
Αν μη τι άλλο ο ΠΑΟΚ μετατρέπει το κύπελλο Ελλάδας σε «διοργάνωσή του»: μοιάζει η ομάδα που κατέχει το απόλυτο know how για το πως θα πρωταγωνιστήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο τουρνουά. Σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται και όποια προβλήματα και αν αντιμετωπίζει στο πρωτάθλημα, η ομάδα του Λουτσέσκου «το έχει» σε μια διαδικασία νοκ άουτ παιχνιδιών και αυτό μοιάζει να γίνεται διαχρονικό της στοιχείο.
Εκτός όμως από αυτές τις διαπιστώσεις, το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό παράγει και ακόμα μία σημαντική για τον ΠΑΟΚ. Πως μπορεί η μεταγραφή του Τάισον να συνοδεύεται από ένα σωρό αστερίσκους όσον αφορά το αν θα αποβεί ικανή να δώσει επιπλέον ώθηση στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, αλλά είναι δεδομένο πως πρόκειται για απόκτηση ενός παίκτη που δυνητικά έχει να δώσει πράγματα.
Ο Τάισον ήταν 35 χρονών και μίας ημέρας τις προάλλες που αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ. Μεγαλύτερος από τον Μπερμπάτοφ που πριν κάμποσα χρόνια «βούλιαξε» το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, μεγαλύτερος από τον Καγκάβα που πριν δυο χρόνια ήρθε με παραστάσεις απο την Ντόρτμουντ και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για να φύγει χωρίς να τον καταλάβει κανείς, μεγαλύτερος και από τον Βέρμπλουμ που το καλοκαίρι του 2018 θεωρήθηκε κίνηση ματ για τον ασπρόμαυρο οργανισμό αλλά έπαιξε ελάχιστα ματς.
Σε όλους τους προαναφερθέντες, ο οργανισμός του ΠΑΟΚ «είδε» παίκτες παγκόσμιας κλάσεις αλλά περασμένης ηλικίας, που θα μπορούσαν με την εμπειρία τους και την ποιότητά τους να κάνουν την διαφορά στην Ελλάδα. Και στις τρεις περιπτώσεις η αποτυχία υπήρξε παταγώδης. Συνεπώς, οι επιφυλάξεις γύρω από την απόκτηση του 35χρονου Βραζιλιάνου έμοιαζαν εύλογες. Και χρειάστηκαν μόλις δυο αγγίγματα της μπάλας κόντρα στον Παναθηναϊκό για να εξανεμιστούν: μόλις η δεύτερη επαφή του παίκτη με τη μπάλα ήταν ένα ιδανικό τελείωμα που έγραψε το τελικό 2-0 και έβαλε στην τούρτα της μεγάλης νίκης το πιο γλυκό κερασάκι που θα μπορούσε κανείς να ονειρευτεί.
Το σημαντικότερο ωστόσο με αυτό το ιδανικό ξεκίνημα του παίκτη είναι πως ο Λουτσέσκου μπορεί να αισιοδοξεί πως η ομάδα του βρίσκει κάτι που το έχει πολύ, μα πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη. Ο ΠΑΟΚ είναι ένα κράμα νέων και ταλαντούχων παικτών και τίμιων «εργατών». Ανάμεσα στις δεδομένες αδυναμίες και προτερήματά του έμοιαζε αναγκαία η προσθήκη ενός παίκτη με εμπειρία και ποιότητα που σε αυτό το σύνολο μπορεί να γίνει ο συνδετικός κρίκος όλου του ρόστερ. Ας μην αμφιβάλει κανείς: αν το πρώτο αγωνιστικό δείγμα του Τάισον είναι αντιπροσωπευτικό, ο ΠΑΟΚ βρήκε έναν ηγέτη. Και με δεδομένο πως οι παραδοσιακές ηγετικές φιγούρες του ΠΑΟΚ μοιάζουν εδώ και καιρό περισσότερο να έχουν αυτόν τον ρόλο στα αποδυτήρια και λιγότερο στο γήπεδο, ίσως ο Τάισον να αποδειχθεί αυτό που τόσο λείπει από το σύνολο του Λουτσέσκου.