Θα έμενε στο συρτάρι: Ο ύμνος του Ευρωμπάσκετ του 1987 λίγο έλειψε να μη συντροφεύσει ποτέ Γκάλη, Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά
Βρείτε μας στο

Πώς γίνεται όσοι έχουν έστω και μια υποψία αθλητικών γνώσεων, όπως επίσης οι αδαείς που είναι άνω των 35-40, να διαβάζουν «τιρινίνι» και να του δίνουν κατευθείαν μία συγκεκριμένη ηχητική υπόκρουση;

Δεν υπάρχει καμία παρέκκλιση. Όλοι, μα όλοι οι γνωρίζοντες, αν κληθούν να πουν τραγουδιστά αυτή τη λέξη, θα το κάνουν με τον ίδιο τρόπο. Κι αμέσως μετά θα πληκτρολογήσουν στην Google ή στο YouTube ανάλογες φράσεις.

«Τιρινίνι». Ένα τετρασύλλαβο που δεν βγάζει κανένα νόημα. Κι, όμως, στη φίλαθλη Ελλάδα σημαίνει τόσα πολλά. Δεκάδες «γαλανόλευκες» εικόνες, ελαφρώς θολές, διότι πρόκειται για πλάνα του 1987, έρχονται στο μυαλό όσων τα έζησαν ή τα παρακολούθησαν αργότερα σε βιντεοκασέτες, αφιερώματα κ.λπ.

Ευρωμπάσκετ 1987, Εθνική μπάσκετ 1987, ΕΣΣΔ-Ελλάδα 101-103, ΣΕΦ, κόουτς Πολίτης, Νίκος Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Παναγιώτης Φασούλας, Φάνης Χριστοδούλου, Αργύρης Καμπούρης βολές, Φίλιππος Συρίγος… Μερικές από τις προαναφερθείσες αναζητήσεις στην Google ή στο YouΤube, βγάζουν όλα τα παραπάνω αποτελέσματα.

Μαζί με τις πολύ κρίσιμες βολές του Λιβέρη Ανδρίτσου στην κανονική διάρκεια, την αγκωνιά του Βλαντίμιρ Τκατσένκο στον Γιαννάκη, το τρίποντο του Σεργκέγιους Γιοβάισα στην πλαϊνή πλευρά του ταμπλό και άλλα πολλά.

Θα έμενε στο συρτάρι: Ο ύμνος του Ευρωμπάσκετ του 1987 λίγο έλειψε να μη συντροφεύσει ποτέ Γκάλη, Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά

Όλα αυτά αναβιώνουν υπό τους ήχους του “The final countdown”. Το «τιρινίνι», ντε. Το επικό τραγούδι των Europe που βρισκόταν στη δεύτερη πλευρά του δίσκου “On Broken Wings”. Σουηδοί το έγραψαν, Έλληνες το ερωτεύθηκαν. Κι όχι επειδή κυκλοφόρησε ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου το 1986.

Είχε δίκιο ο Πετράκος: Τα ντοκουμέντα που αποκαλύπτουν τι πραγματικά ήταν η αφρικανική σκόνη (Pics)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Είχε δίκιο ο Πετράκος: Τα ντοκουμέντα που αποκαλύπτουν τι πραγματικά ήταν η αφρικανική σκόνη (Pics)

Συνδέθηκε με πολλές αθλητικές στιγμές, όπως το “We are the champions” ή το “Eye of the tiger”, όμως, στη χώρα μας είναι ένα και το αυτό με την πρώτη κατάκτηση Ευρωμπάσκετ από την Εθνική Ελλάδας.

Και να σκεφτεί κανείς πως το τραγούδι προοριζόταν για μία… ταπεινή εισαγωγή στις συναυλίες του συγκροτήματος. Μάλιστα, κάποια από τα μέλη του το είχαν απορρίψει. Ο κιθαρίστας Τζον Νόρουμ έχει αποκαλύψει πως αρχικά απογητεύθηκε, αλλά ότι ήταν χαρούμενος που η γνώμη του δεν εισακούστηκε από τους υπόλοιπους.

«Μερικά από τα παιδιά θεώρησαν ότι ήταν πολύ διαφορετικό για μια ροκ μπάντα. Αλλά στο τέλος, πάλεψα σκληρά για να βεβαιωθώ ότι θα εξοικειωθούν», είπε ο Τζόι Τέμπεστ, τραγουδιστής και δημιουργός του… τιρινίνι.

Παρεμπιπτόντως, το “The final countdown” προέρχεται από ένα riff για keybord που γράφτηκε το 1981 ή 1982. Ο μπασίστας Γιον Λεβέν πρότεινε στον Τέμπεστ να γράψει ένα τραγούδι βασισμένο σ’ αυτό. Ηχογραφήθηκε μια demo έκδοση, οι αρχικοί δισταγμοί ξεπεράστηκαν και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Επίσης, η έμπνευση για τους στίχους ήρθε από το “Space Oddity” του Ντέιβιντ Μπόουι.

Παγκόσμιο impact

Χωρίς να θέλουμε να σας σοκάρουμε, στιγμές πριν από το τζάμπολ του τελικού με την ΕΣΣΔ στις 14 Ιουνίου 1987, όπως επίσης και περίπου τρία λεπτά μετά το τέλος του αγώνα, εν μέσω πανζουρλισμού, το τραγούδι που ακούστηκε ήταν το “Eye of the tiger” των Survivor.

Βέβαια, αφότου η Εθνική… επιβίωσε, όχι με τίγρεις, αλλά με δράκους (Γιαννάκης), αράχνες (Φασούλας) και ξιφίες (Νίκος Λινάρδος), το “The final countdown” εκτοξεύθηκε στο Νο1 στις καρδιές και τα αυτιά των Ελλήνων φιλάθλων.

Θα έμενε στο συρτάρι: Ο ύμνος του Ευρωμπάσκετ του 1987 λίγο έλειψε να μη συντροφεύσει ποτέ Γκάλη, Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά

Παράλληλα, σύμφωνα με το BBC, το τραγούδι έπιασε κορυφή σε 25 χώρες το 1986, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου. Θεωρείται ευρέως ως το πιο δημοφιλές και αναγνωρίσιμο των Europe. Επίσης, έφτασε στο No8 του αμερικανικού chart Billboard Hot 100, ενώ είναι το πιο επιτυχημένο σε Αυστραλία και Καναδά, ανεβαίνοντας στο Νο2 και το Νο5 αντίστοιχα.

Πούλησε 15.000.000 αντίτυπα, παίχτηκε στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1988 στη Σεούλ και επιλέχθηκε σε πολλές χώρες για την υποδοχή της νέας χιλιετίας, με αποκορύφωμα τη συναυλία του συγκροτήματος στη Στοκχόλμη την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2000.

Αυτό το τραγούδι έγινε αθάνατο. Το αγάπησαν εκατομμύρια άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη. Στην Ελλάδα έμελλε να πιστοποιήσει την «τελευταία αντίστροφη μέτρηση» μέχρι την εδραίωση στις κορυφαίες μπασκετικές δυνάμεις της Ευρώπης. Εξάλλου Europe=Ευρώπη. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.