Με την κατάκτηση (και) του Μουντιάλ ο Λιονέλ Μέσι πέρασε στο επόμενο επίπεδο… θεοποίησης.
Σβήνοντας και τον τελευταίο αστερίσκο για το μεγαλείο της καριέρας του (ότι δεν είχε καταφέρει κάτι σπουδαίο με την εθνική του), έγινε δικαιωματικά ο G.O.A.T.
Ανεξάρτητα όμως αν κάποιοι παραμένουν… άπιστοι ή έχουν μια άλλη άποψη στο πάντα ιντριγκαδόρικο (και υποκειμενικό) ερώτημα του ποιος είναι ο κορυφαίος, όλοι συμφωνούν στο εξής:
Ουδέποτε υπήρξε παίκτης που να έκανε τον Μέσι να νιώσει μειονεκτικά…
Ακόμα και στο αποκορύφωμα του ανταγωνισμού με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ποτέ δεν έβγαλε κόμπλεξ (όπως συνέβη ενίοτε με υπονοούμενα από την άλλη πλευρά).
Αντίθετα, συνυπήρξε αρμονικά με «βεντέτες» (Ροναλντίνιο), ηγήθηκε σπουδαίων συμπαικτών (Πουγιόλ, Τσάβι, Ινιέστα) και δεν υπήρξε προπονητής με τον οποίο να ήρθε σε ρήξη.
Παρόλα αυτά, υπήρξαν δυο αντίπαλοι που ήταν οι μοναδικοί που «ψάρωσαν» τον Αργεντινό:
Η… εφορία και ο Ζινεντίν Ζιντάν!
Σε όλη του την ποδοσφαιρική πορεία ο Μέσι ακολούθησε έναν άγραφο προσωπικό του κανόνα.
Λόγω χαμηλού προφίλ (και όχι αλαζονείας) αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει μονόπλευρα το… ενδυματολογικό τελετουργικό μετά τη λήξη των αγώνων.
Εκτός από μια και μόνη φορά…
«Δεν ζητάω ποτέ φανέλες. Αν υπάρχει κάποιος Αργεντινός την ανταλλάζω μαζί του, αλλά αν δεν μου το ζητήσει κάποιος άλλος, εγώ δεν το κάνω. Ο μόνος που ζήτησα μια φορά φανέλα του ήταν ο Ζιντάν», έχει αποκαλύψει.
Ήταν τον Νοέμβρη του 2005 στη Μαδρίτη.
Στο πρώτο clasico που έπαιξε στην έδρα της Ρεάλ.
Τότε ο Γάλλος θρύλος ήταν στο απόγειο της καριέρας του και ο 18χρονος Αργεντινός είχε ξεκινήσει να λάμπει στη Βαρκελώνη.
Λίγο νωρίτερα λοιπόν το «Μπερναμπέου» είχε δηλώσει τον σεβασμό του στον Ροναλντίνιο (με standing ovation για τις δυο γκολάρες στο ιστορικό 0-3).
Και στη λήξη του αγώνα ο Μέσι «αναγνώριζε» για πρώτη και τελευταία φορά αντίπαλο ως ανώτερό του…
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι κατάφερε πολλές φορές να… κρατήσει τη δική του φανέλα μετά από παιχνίδι.
Η κάψα και η τεράστια ζήτηση από αντιπάλους να την εξασφαλίσουν ήταν αρκετή για ν’ ανταλλάξει εκατοντάδες φορές.
Και να δημιουργήσει μια συλλογή που χρειάστηκε ειδικό δωμάτιο στο σπίτι του για να τη φιλοξενήσει…
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μπορεί, εξάλλου, να μην έκανε το πρώτο βήμα, αλλά ακόμα και σε περιπτώσεις υποδεέστερων ή άσημων αντιπάλων, φρόντιζε να δείξει τον σεβασμό του, ζητώντας και τη δική τους.
«Έχω τη φανέλα του Μέσι από τότε που αντιμετωπίσαμε την Μπαρτσελόνα στο Champions League.
Πίστευα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ενδιαφέρεται για τη δική μου, αλλά ο Φάμπρεγας βρισκόταν κοντά και μου είπε “δωσ’ του τη, θέλει κι εκείνος τη δική σου», έχει δηλώσει ο Αντόνιο Ρούντιγκερ.
.@toniruediger: ‘I have Messi’s shirt from when we played Barcelona in the Champions League a couple of years ago.
I thought for sure he doesn’t want mine but then @cesc4official was nearby and he said ‘give him your shirt, he wants your shirt too!’’ ? pic.twitter.com/wDBUnoRkxy
— Chelsea FC (@ChelseaFC) April 9, 2020
Κι ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η ιστορία του Αντρέ Γκόμες:
Ενός 20χρονου άσου της Λιλ, που τον συνάντησε σε παιχνίδι με την Παρί Σεν Ζερμέν και εξιστόρησε χαρακτηριστικά:
«Ήταν μια κατάσταση σαν να είμαι θαυμαστής, δεν μπορώ να πω ψέματα.
Έβγαλε τη φανέλα, μου την έδωσε κι εγώ ήμουν σε φάση “τέλεια, τι χαρούμενη μέρα”.
Τότε μου είπε: “Περίμενε, εσύ δεν θα μου δώσεις τη δική σου φανέλα;”.
Τον ρώτησα: “Τι; Θέλεις κι εσύ τη δική μου;”
Και μου είπε “ναι”»!
Ακόμα πιο ενδεικτική όμως (και περιγραφική της νοοτροπίας Μέσι και εκτός γηπέδου) είναι η ιστορία του Φαμπιάν Βάργκας:
Του Κολομβιανού που αγωνίστηκε και στην ΑΕΚ τη σεζόν 2011/12 και ως μέσος της Αλμερία είχε αντιμετωπίσει την προηγούμενη τον Αργεντινό.
Πριν το παιχνίδι λοιπόν του ζήτησε τη φανέλα του για μια δημοπρασία, ώστε να ενισχυθούν θύματα από πλημμύρες στη χώρα του.
Κι ενώ το ματς έληξε με το ευρύ 8-0 και ο ίδιος το είχε ξεχάσει απογοητευμένος από τη βαριά ήττα, το θυμήθηκε ο Μέσι:
«Βγήκα από τα αποδυτήρια και βρισκόταν εκεί με μια μικρή τσάντα. Μου είπε “κοίτα, αυτές είναι οι φανέλες που μπόρεσα να μαζέψω για σένα”.
Τον ευχαρίστησα και τον αγκάλιασα, πιστεύοντας ότι ήταν μόνο η δική του φανέλα, όπως του είχα ζητήσει.
Όταν γύρισα πίσω και άνοιξα την τσάντα, διαπίστωσα ότι εκτός του Μέσι, στη σακούλα υπήρχαν επίσης οι φανέλες των Τσάβι, Ινιέστα, Μασεράνο, Πικέ και Πουγιόλ.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη χειρονομία».
