Το καλοκαίρι που διανύει ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ, ήταν, εξ αρχής, κομβικής σημασίας. Η επαναδραστηριοποίηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και η εκπεφρασμένη επιθυμία του για να φτιάξει, μετά από καιρό, ένα σύνολο που θα διεκδικεί επί ίσοις όροις την είσοδό του στο F4 της Euroleague ήταν κάτι παραπάνω από σαφής.
Οι δυσκολίες, φυσικά, μετά τις τελευταίες κάκιστες, κατά γενική ομολογία, σεζόν του Τριφυλλιού στην Ευρώπη ήταν όχι απλά υπαρκτές, αλλά αποτελούσαν τροχοπέδη στη δημιουργία ενός άκρως ελκυστικού ρόστερ.
Ωστόσο, η κίνηση-ματ, αυτή που κατέστησε σαφές πως οι Πράσινοι επιστρέφουν στο κορυφαίο επίπεδο, δεν ήταν άλλη από το έρθει σε συμφωνία με τον Αταμάν- τον κορυφαίο τεχνικό, δηλαδή, με βάση τ’ αποτελέσματα της Ευρώπης την τελευταία τριετία.
Παρά το ηχηρό «ναι» του Τούρκου προπονητή, όμως, τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς ρόδινα στο πράσινο στρατόπεδο: η «αφαίμαξη» του ευρωπαϊκού ταλέντου από το (ασυναγώνιστο στα πάντα, μα ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με το… πορτοφόλι) ΝΒΑ άφησε πολύ λίγους top tier παίκτες στην Γηραιά Ήπειρο, ενώ είναι δεδομένο πως καμία ομάδα δεν μπορεί να κλείσει όλους τους παίκτες που έχει βάλει στο μάτι.
Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, η μείωση της ποινής του Ντίνου Μήτογλου ήταν κάτι σαν θείο δώρο για τον Εξάστερο.
Ο Παναθηναϊκός πήρε την απόφαση να διώξει όλους τους ξένους πλην του Γκριγκόνις (που έχει συμβόλαιο, αλλά δύσκολα θα μείνει) και από τους Έλληνες ο μόνος σίγουρος είναι ο Μαντζούκας. Άρα, θα πρέπει να βρει 12-13 ακόμα παίκτες. Μωραΐτης, Βιλντόσα, Αντετοκούνμπο και Λεσόρ ήρθαν στους Πράσινους, οπότε υπάρχει μια πεντάδα και λείπουν τουλάχιστον 8 παίκτες ακόμα.
Σε περίπτωση που δεν μειωνόταν η ποινή Μήτογλου στους 16 μήνες, κάτι που του επιτρέπει να συμμετέχει και στην προετοιμασία και να παίξει από τον Σεπτέμβριο στην Εθνική, άρα και στον Παναθηναϊκό, οι Πράσινοι θα έπρεπε να βρουν έναν ξένο στη θέση 4.
Αυτό θα σήμαινε, σε συνδυασμό με την παρουσία δύο ξένων και του Γκριγκόνις (εφόσον δεν λυθεί το συμβόλαιό του), ότι θα είχε άλλες δύο θέσεις κενές για ξένους που θα μπορούσαν να παίξουν στο πρωτάθλημα. Για μια ομάδα που δεν έχει 3άρι και άλλα δύο γκαρντ, θα ήταν πολύ δεσμευτικό. Κι ο Παναθηναϊκός έχει καεί από την παρουσία 8 και πάνω ξένων στο παρελθόν, με κάποιους να μην προλαβαίνουν να βρουν ρυθμό και να κρίνονται, εν πολλοίς δικαίως, ως ανεπαρκείς.
Ο Μήτογλου λύνει πολλά από τα προβλήματα. Η παρουσία του στην θέση 4 μαζί με Μαντζούκα και Αγραβάνη, δημιουργεί μια πολύ αξιοπρεπή τριάδα. Ναι, δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση θα είναι ο Ντίνος, δεν είναι μια σύνθεση υψηλότατου επιπέδου, αλλά η θέση 4 δεν είναι και αυτή που θα σε πάει μπροστά.
Το ότι έτυχε στον Ολυμπιακό με τον Βεζένκοφ ή στη Μπαρτσελόνα με τον Μίροτιτς, δεν σημαίνει πως αποτελεί και κανένα θέσφατο.
Με τον Μήτογλου ο Παναθηναϊκός μπορεί να «χτυπήσει» έναν ξένο στη θέση 3 και να έχει εκεί έναν καλό ξένο μαζί με Παπαπέτρου, να έχει έναν ακόμα ξένο στη θέση 2 που να είναι υψηλού επιπέδου και έναν ξένο άσο.
Μπορεί επίσης να αισθάνεται λίγο πιο άνετος με την υπόθεση Παπαγιάννη- υπό την έννοια πως αν φύγει ο διεθνής σέντερ, με Μήτογλου παρόντα δεν υπάρχει η τεράστια πίεση να βρεθούν Έλληνες.
Μήτογλου, Μαντζούκας, Αγραβάνης, Μωραΐτης, Αντετοκούνμπο και, ενδεχομένως, Παπαπέτρου, είναι μια κομμπλέ 6άδα Ελλήνων για το πρωτάθλημα.
Παράλληλα, ο Μήτογλου, έστω και σε μια μέτρια κατάσταση να επιστρέψει μετά από 18 μήνες εκτός αγώνων που θα έχει συμπληρώσει τον Σεπτέμβριο, θα επιτρέψει στον Αταμάν να έχει έναν 3ο πεντάρι ικανοποιητικού επιπέδου.
Είναι πολλαπλά τα οφέλη όσο κι αν, ορθώς, όλοι κρατάνε μικρό καλάθι λόγω της πολύμηνης απουσίας του παίκτη. Δεν ξέρουμε αν ο Μήτογλου είναι για βασικό 4άρι σε ομάδα που λέει ότι θέλει να διεκδικεί παρουσία στο final-4 ή αν μπορεί να ξαναγίνει τέτοιο, αλλά αμελητέα ποσότητα δεν είναι ποτέ των αγωνιστικών ποτών. Και σίγουρα είναι απλά αδύνατο να προσφέρει λιγότερα από τον Οκάρο Ουάιτ ή τον Ντέρικ Ουίλιαμς.
Ναι, μπορεί να μην είναι άμεσα ο παίκτης που θυμόμαστε προ τιμωρίας, αλλά θα είναι εκείνος που θα επιτρέψει, κυρίως λόγω εθνικότητας, να κάνει ο Παναθηναϊκός τις κινήσεις που θα τον ανεβάσουν σίγουρα 2-3 επίπεδα σε σχέση με πέρσι.
Το Τριφύλλι βαδίζει, σαφέστατα, στον σωστό δρόμο…