Λίγοι είναι στις μέρες μας οι τυχεροί που τον πρόλαβαν ν’ αγωνίζεται.
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι ο Φέρεντς Πούσκας αποτέλεσε εμβληματική μορφή του ποδοσφαίρου μέσω των επιτευγμάτων του:
Περισσότερα από 500 καταγεγραμμένα γκολ, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 10 πρωταθλήματα, 8 φορές πρώτος σκόρερ…
Κι όλα αυτά ενώ ηγούταν και της θρυλικής εθνικής Ουγγαρίας (με την οποία κέρδισε το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1952 και έφτασε στον τελικό του Μουντιάλ το 1954).
Παρά την απαράμιλλη κλάση του ωστόσο, ο «καλπάζων συνταγματάρχης» δεν ήταν ακριβώς αθλητικός.
Όχι μόνο όταν αποσύρθηκε, αλλά ακόμα και τα χρόνια που μάγευε στα γήπεδα, η εικόνα του δεν παρέπεμπε σε ποδοσφαιρικό σταρ:
Κοντοπίθαρος, με μπούτια τροφαντά, μπάκα γενναία και μαλλί χωρίστρα:
Περισσότερο με ταβερνιάρη θα τον πέρναγες, παρά με παιχταρά που μπορεί να κάνει την μπάλα… κομπολόι!
Αυτή η υποτίμηση όμως ήταν ένα λάθος που πλήρωνε ακριβά όποιος αντίπαλος το έκανε!
Χαρακτηριστικός είναι ένας θρύλος που κυκλοφορεί για το ιστορικό φιλικό της Ουγγαρίας με την Αγγλία στο «Γουέμπλεϊ» το 1953.
Σύμφωνα με αυτόν, ένας από τους Άγγλους διεθνείς τον έδειξε πριν τη σέντρα και είπε:
«Κοιτάξτε αυτό το χοντρό παλικάρι. Θα τον περιποιηθούμε καλά»…
Περίπου 57 δευτερόλεπτα αργότερα η μπάλα ήταν στα δίχτυα της ομάδας του.
Μετά από 28 λεπτά το σκορ ήταν 1-4.
Και το ματς έληξε τελικά 3-6 με δυο γκολάρες του Πούσκας…
Η πρώτη μάλιστα έμεινε στην ιστορία ως το περίφημο «drag-back goal»:
Επειδή ο «συνταγματάρχης» πάτησε την μπάλα προς τα πίσω και άδειασε με μια ταπεινωτική ντρίμπλα τον αρχηγό της Αγγλίας, Μπίλι Ράιτ, πριν κεραυνοβολήσει τον τερματοφύλακα…
Ενδεικτική της κλάσης του Πούσκας (αλλά και της αυτοπεποίθησης από την οποία συνοδευόταν) είναι και μια συζήτηση που είχε μαζί του ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον.
Έχει διηγηθεί λοιπόν συγκεκριμένα:
«Θυμάμαι όταν ο Πελέ σκόραρε το 1000ο γκολ στην καριέρα του.
Για κάποιον λόγο βρισκόμουν στην Ουγγαρία και μαζί μου ήταν ο Πούσκας.
Είπα λοιπόν “δεν είναι φοβερό ότι ο Πελέ έφτασε τα 1000 γκολ; Φαντάσου, 1000 γκολ…”
Οπότε εκείνος μου απάντησε:
«Έφτασα τα 1000 γκολ πριν από έξι χρόνια…»
Ακόμα καλύτερα όμως περιγράφει το φαινόμενο «Πούσκας» μια ιστορία μετά τη λήξη της καριέρας του.
Τότε που μεγάλος πια (με λιγότερα μαλλιά και περισσότερα κιλά) βρέθηκε στην Αυστραλία.
Και για μια ακόμη φορά απάντησε αποστομωτικά σε αμφισβήτηση…
Έχει περιγράψει λοιπόν γλαφυρά ο Τζορτζ Μπεστ (ο οποίος τον έχει χαρακτηρίσει ίνδαλμά του):
«Μαζί με τον Μπόμπι Τσάρλτον, τον Ντένις Λόου και τον Φέρεντς Πούσκας ήμασταν προπονητές σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου στην Αυστραλία.
Οι νεαροί που προπονούσαμε δεν τον σέβονταν και έκαναν πλάκα με το βάρος και την ηλικία του.
Αποφασίσαμε λοιπόν ν’ αφήσουμε τα παιδιά να προκαλέσουν έναν από τους προπονητές να σημαδέψει το οριζόντιο δοκάρι 10 φορές στη σειρά.
Προφανώς επέλεξαν τον πιο χοντρό και γέρο…
Ο Λόου ρώτησε τα παιδιά πόσες από τις 10 φορές πίστευαν ότι ο παχύς ηλικιωμένος προπονητής θα τα κατάφερνε.
Οι περισσότεροι είπαν λιγότερες από 5…
Ο χοντρός γέρος προπονητής προχώρησε μπροστά και σημάδεψε το οριζόντιο δοκάρι 9 φορές συνεχόμενες!
Πριν το δέκατο σουτ, σήκωσε την μπάλα στον αέρα, την έστειλε ν’ αναπηδήσει στους ώμους και το κεφάλι του, μετά την έφερε μπροστά με το τακούνι και μ’ ένα βολέ τράνταξε το δοκάρι!
Έμειναν όλοι σιωπηλοί.
Μέχρι που ένα παιδί ρώτησε «ποιος είναι».
Και απάντησα:
«Για σένα, το όνομά του είναι κύριος Πούσκας…»
