Είναι 11 Φεβρουαρίου του 1989. Ένα δυνατό «χτύπημα» εμφανίζεται στις ιταλικές εφημερίδες. «Γιουβέντους – Προτάσοφ, τι μπαμ!». Κάτω από τον τίτλο στο πρωτοσέλιδο δίνονται οι πληροφορίες για το deal. «Το μόνο που απομένει είναι να δώσει το okay ο Υπουργός Άμυνας. Ο ‘Αβοκάτο’ [σ.σ. Τζάνι Ανιέλι] έπεισε την ΕΣΣΔ χάρη στη συμφωνία-Panda: Ένα εκατ. δολάρια».
Όπως συνέβαινε πολλές φορές τις παλαιότερες δεκαετίες, υπήρχε μια σύνδεση. Οι Bianconeri από το καλοκαίρι του 1988 είχαν ήδη τον Αλεκσάντρ Ζαβάροβ, έναν ακόμα «μαθητή» του Σοβιετικού legend προπονητή, Βαλερί Λομπανόβσκι. Είχαν αποκτήσει τον Ρώσο μέσο για αντικαταστάτη του Μισέλ Πλατινί- ενός ανθρώπου που είχε κατακτήσει τρεις σερί Χρυσές Μπάλες- και παρότι αυτό δεν πήγε πολύ καλά, το ότι η Σοβιετική Ένωση βρισκόταν στα πρόθυρα της διάλυσης και τα σύνορα άνοιγαν, δημιουργούνταν ευκαιρίες για «έξυπνες» μεταγραφές.
Ούτως ή άλλως ο Ανιέλι έκανε δουλειές με την Fiat και τους Ρώσους, με τους οποίους διατηρούσε εξαιρετική σχέση. Αυτοί που γνωρίζουν θυμούνται ότι μια μέρα είχε σκάσει μύτη στην προπόνηση της Γιουβέντους αγκαλιά με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόβ.
Μερικούς μήνες νωρίτερα, η Εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ βρισκόταν στην Ιταλία, φιλοξενούνταν στο προπονητικό κέντρο, Appiano Gentile, από την Ίντερ. Επιθετικός αυτής της ομάδας ήταν ο Προτάσοφ, κάτοχος ενός Ασημένιου Παπουτσιού, ένας παίκτης που εκείνη την εποχή είχε φτάσει σε σημείο να συγκρίνεται με τον Μάρκο Φαν Μπάστεν, έναν μύθο που παρότι κρέμασε τα παπούτσια του στα 29, πρόλαβε να κατακτήσει 3 Χρυσές Μπάλες. Βρισκόταν στη χώρα που είχε όνειρο να παίξει και όλα φαινόταν πως είναι κοντά.
Όμως στο Euro του 1988 σκόραρε «μόλις» δύο φορές και στον τελικό κόντρα στην Ολλανδία επισκιάστηκε από τον αργότερα επιθετικό της Μίλαν που πέτυχε ένα από τα καλύτερα γκολ όλων των εποχών και κατέκτησε τον τίτλο. Παρά το γεγονός αυτό, ο Προτάσοφ ήταν στο απόγειο, έτοιμος να κάνει το μεγάλο βήμα καθώς σκόραρε κατά ριπάς εκμεταλλευόμενος τα physical και τεχνικά χαρακτηριστικά του.
Πήρε μεταγραφή στην Ντιναμό Κιέβου, σε ηλικία 24 ετών, έχοντας πρώτα πραγματοποιήσει εκπληκτικές σεζόν με τη φανέλα της Ντνίπρο, με την οποία έκανε ντεμπούτο στα 18 του. Σε 6 σεζόν πέτυχε τον εντυπωσιακό αριθμό των 95 γκολ σε 145 αγώνες, ενώ το 1985, τη χρονιά που κατέκτησε το Ασημένιο Παπούτσι, σκόραρε 35 φορές σε 33 ματς. Μια επίδοση που αποτέλεσε εισιτήριο για την Ντιναμό Κιέβου και τον πέρασε σε star-mode στην πατρίδα του.
Την ίδια στιγμή, είχε γίνει ακόμα πιο γνωστός στην Ιταλία, αφού με την Εθνική του απέκλεισε την Squadra Azzurra στα ημιτελικά του Euro. Ήταν μάλιστα ο ίδιος που στο δεύτερο μέρος έφυγε στην κόντρα στα αριστερά και έδωσε πάρε-βάλε στον Ζαβάροβ για να σφραγίσει η Σοβιετική Ένωση τη νίκη με 2-0 και την πρόκριση στον τελικό. Η μεταγραφή στην Γιουβέντους έβγαζε νόημα.
Αν και είχε καταφέρει σημαντικά πράγματα με club και Εθνική και είχε φτάσει στα 25, ο Προτάσοφ βρισκόταν ακόμα στο ξεκίνημα. Έχοντας αγωνιστεί για χρόνια σε ερασιτεχνικό επίπεδο, έχοντας μόλις τελειώσει τη γυμναστική ακαδημία, πλέον μπορούσε να πληρώνεται επίσημα αγωνιζόμενος ως επαγγελματίας. Όμως δυστυχώς, η εξέλιξη δεν ήταν αυτή που θα περίμενε, αφού η Γιουβέντους αποφάσισε να μην προχωρήσει στην απόκτησή του.
Έπαιξε μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 στην Ντιναμό Κιέβου προσθέτοντας στο παλμαρέ ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο και πήγε στην Ιταλία μόνο για το Mundial παρότι υπήρξε ενδιαφέρον από την Φιορεντίνα. Όμως, όπως και στο Euro του 1988, δεν μπόρεσε να εκτοξεύσει την αξία του καθώς δεν σκόραρε στα τρία ματς του ομίλου και επέστρεψε νωρίς στο σπίτι.
Και κάπου εκεί μπήκε στο πλάνο η Ελλάδα. Ο Προτάσοφ δέχθηκε μια πολύ ελκυστική πρόταση από τον Ολυμπιακό, ο οποίος είχε τότε στο πάγκο έναν άλλο μύθο του ουκρανικού ποδοσφαίρου, τον Όλεγκ Μπλαχίν. Στους Ερυθρόλευκους έπιασε καλά στάνταρ σκοραρίσματος με 57 γκολ σε 109 εμφανίσεις, όμως έμεινε στον «φτωχό» απολογισμό τίτλων με ένα Κύπελλο [1992] και ένα Super Cup [1992].
Στα τέλη του 1993, σε ένα σημείο που είχε 8 τέρματα σε 9 αγώνες, ήρθε το γνωστό σκάνδαλο με τις ακάλυπτες επιταγές και αποχώρησε από τον Ολυμπιακό. Η Gamba Osaka της Ιαπωνίας εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και τον έκανε δικό της μέχρι το 1995 αλλά ο Προτάσοφ ήταν κολλημένος με την Ελλάδα, τον ήλιο και τη θάλασσα. Έκανε επαφή για να επιστρέψει, όμως οι Ερυθρόλευκοι πλέον δεν ενδιαφέρονταν.
Μίλησε με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ αλλά δεν τα βρήκαν και έτσι δέχθηκε την πρόταση της Βέροιας, όπου αγωνίζονταν οι πρώην συμπαίκτες του, Τάσος Μητρόπουλος και Γιώτης Τσαλουχίδης. Στη συνέχεια φόρεσε για μια σεζόν τη φανέλα της Προοδευτικής και έριξε τους τίτλους τέλους στον Πανελευσινιακό. Το διάστημα 2002-2004 βρέθηκε και πάλι στον Ολυμπιακό ως προπονητής, ενώ έκανε και πέρασμα από τους πάγκους των Ηρακλή και Άρη.
Πέρασε στην ιστορία ως μια από τις κορυφαίες μεταγραφές όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έβαλε πολλά γκολ και έμεινε για πάντα στις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Όμως σίγουρα, η καριέρα του Όλεγκ Προτάσοφ θα μπορούσε να έχει πιάσει πολύ υψηλότερο peak αν ο Τζιάνι Ανιέλι είχε πάρει διαφορετική απόφαση εκείνο τον Φεβρουάριο του 1989…