Το καλοκαίρι που μας πέρασε, υπήρξαν δύο μεγάλες μετακινήσεις από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό. Η μία, η γνωστή, είναι όταν ο Παναθηναϊκός υπέγραψε στις 7 Ιουλίου τον Σλούκα.
Η δεύτερη, η μη γνωστή, είναι όταν υπέγραψε τον «Βεζένκοφ». Προφανώς, δεν πήρε τον ορίτζιναλ Σάσα που είναι στους Σακραμέντο, αλλά ο Ντίνος Μήτογλου είναι μια εκδοχή Βεζένκοφ με περισσότερη δύναμη και αμυντική ικανότητα και λιγότερη αποτελεσματικότητα στο σουτ.
Όταν όμως σε ένα καλοκαίρι ο ένας χάνει τον Βεζένκοφ και ο άλλος βρίσκει τον δικό του, αυτό από μόνο του είναι μια συνθήκη που αναγκαστικά μειώνει την απόσταση που ήταν χαοτική ανάμεσα στις δύο ομάδες μέχρι τον περασμένο Ιούνιο.
Αυτό φυσικά θα πρέπει να φανεί on the long run, που λένε στην Αμερική, αλλά όταν κερδίζεις μια ομάδα που σου έριξε 30άρα πριν ένα μήνα και λίγο μετά σου πήρε μια νίκη μέσα από τα χέρια με σχετική άνεση στην παράταση, και την κερδίζεις στην έδρα της ακολουθώντας το δικό της physical game, τότε σίγουρα μιλάμε για ομάδες που εν ευθέτω χρόνω θα είναι ισοδύναμες.
Με απόντα Μήτογλου άλλωστε, ο Ολυμπιακός κέρδισε τα δύο ματς, με παρόντα βρήκε απέναντι του έναν «καθρέφτη», ήτοι ξύλο στο ξύλο, μπασκετικά πάντοτε.
Σίγουρα, δεν παρακολουθήσαμε όμορφο μπάσκετ στο ΣΕΦ. Αυτό δικαιολογείται για τον Παναθηναϊκό που είχε μεγαλύτερη πίεση και θα ήταν σε άσχημη ψυχολογία αν έχανε για 3η φορά από τον Ολυμπιακό, έχοντας και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα για κάποιους παίκτες. Για τον Ολυμπιακό δεν δικαιολογείται τόσο.
Για να φτάσει ο Παναθηναϊκός να κερδίσει στο ΣΕΦ, χρειάστηκε προφανώς ένα ματς NBA από τον Μήτογλου που είχε 20 πόντους, 10 ριμπάουντ και 4 κοψίματα, αποτελώντας τον παίκτη που έβγαινε στην πίσω ζώνη άμυνας για να υψώσει χέρια στους κοντούς.
Παράλληλα, έπρεπε να έχει και έναν Κάιλ Γκάι να δείχνει πως έχει τα προσόντα, πως μπορεί να βγάλει πάθος και πως στην πορεία του χρόνου θα δώσει πράγματα. Είναι σημαντικό για τον Παναθηναϊκό ο Γκάι να στηριχθεί, γιατί δείχνει πως το αξίζει. Ίσως περισσότερο από τον Βιλντόζα.
Στο ματς αυτό καθαυτό, δύο ήταν τα στοιχεία που έφεραν τον Παναθηναϊκό σε μια νίκη με 12 πόντους και με σχετική άνεση στο φινάλε. Το πρώτο, ότι μετά τα μισά του β΄δεκαλέπτου ο Αταμάν πήγε με 3αρι τον Χουάντσο, 4αρι τον Μήτογλου και στο 5 Λεσόρ ή Μπαλτσερόφσκι. Και στο 4ο δεκάλεπτο έβαλε Μήτογλου στο 5 και Χουάντσο στο 4 για λίγο.
Πήγε απέναντι στα δύο θηρία του Ολυμπιακού στο 5, παρατάσσοντας κι αυτός θηρία. Ο Φαλ ήταν εκτός αγώνα, ο Μιλουτίνοφ δέχτηκε αρκετό μπασκετικό ξύλο και έδωσε και το σώμα του έφτανε κουρασμένο στα σουτ και στις βολές και ο Παναθηναϊκός είχε εξασφαλίσει έτσι και τον έλεγχο των ριμπάουντ, αλλά και το σοκ στον αντίπαλο.
Οι κοντοί του Ολυμπιακού έπαψαν να κοιτάνε την πάσα και πήγαιναν σε προσωπικές ενέργειες. Μόνο ο κουρασμένος Γουόκαπ προσπαθούσε να τους «ταΐσει», αλλά έδειχνει εγκλωβισμένος στην κούραση και κατέληγε με σταματημένη ντρίμπλα στο τρίποντο αναζητώντας έναν ελεύθερο συμπαίκτη.
Το 2ο στοιχείο ήταν ότι ο Αταμάν επέλεξε από ένα σημείο και μετά να καλύψει τους πάντες και να δώσει χώρο στον Γκος. Ο Γκος ήταν εξαιρετικός, αλλά από αυτόν ήξερε πως δεν θα χάσει. Δίνοντας διαδρόμους μόνο σε αυτόν, είχε θέσει εκτός πνεύματος τους υπόλοιπους. Φάνηκε και στα σουτ τριών πόντων και στις βολές.
Αυτή η νίκη ήταν πολυτιμότατο καύσιμο για τον Παναθηναϊκό που έπαιξε χωρίς Βιλντόζα, χωρίς Παπαπέτρου, χωρίς Μαντζούκα και έχοντας στον πάγκο Μωραΐτη, Καλαϊτζάκη, Αντετοκούνμπο και Μπαλτσερόφσκι.
Αναμφίβολα, με τέτοιον Μήτογλου το προβάδισμα νίκης ήταν πράσινο, αλλά αυτό έπρεπε κάπως να σφραγιστεί. Και σφραγίστηκε με τον Σλούκα.
Μπορεί τα σουτ του να ήταν τραβηγμένα και κακά, αλλά τράβηξε πάνω του όλη τη γιούχα, όλη την κερκίδα και απελευθέρωσε τους συμπαίκτες του, όντας και ουσιαστικός στην δημιουργία, βάζοντας το κορμί του στην άμυνα, παίρνοντας ριμπάουντ, έδειξε μια αυταπάρνηση και δεν πήγε για το hero ball.
Η χρονιά είναι μεγάλη, ο Ολυμπιακός είναι μια πολύ έμπειρη ομάδα για να πάρει το μάθημα και να το διαχειριστεί, ο Παναθηναϊκός τώρα γίνεται ομάδα και η ψυχολογία αυτής της νίκης θα του δώσει σίγουρα ώθηση και θα δείξει στον Αταμάν την αποτελεσματικότητα συγκεκριμένων πεντάδων.