«Πεινούσαμε και ρωτούσαμε αν έχουν ένα μπέργκερ»: Όταν ο νεαρός Κριστιάνο Ρονάλντο ζητιάνευε φαγητό από τα McDonald’s

Σήμερα δεν βάζει μπουκιά junk food στο στόμα του. Στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας του όμως ο Πορτογάλος σταρ έδινε αγώνα για να εξασφαλίσει έστω κι αυτό…

Η ζωή του Κριστιάνο Ρονάλντο έχει θεωρητικά όλα όσα θα μπορούσε να ευχηθεί άνθρωπος:

Δόξα.

Λεφτά.

Μια λαμπρή ποδοσφαιρική καριέρα για την οποία θα μνημονεύεται πάντα ως ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών.

Μια πανέμορφη σύζυγο και πέντε υπέροχα παιδιά.

Πολυτελή σπίτια, ακριβά αυτοκίνητα, λατρεία και θαυμασμό σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν πατήσει το πόδι του.

Αν μη τι άλλο, θα έλεγε κάποιος ότι είναι ευλογημένος.

Κι όμως…

Όπως συχνά συμβαίνει με ανθρώπους που έφτασαν στην καταξίωση ξεκινώντας από πολύ χαμηλά, η ζωή δεν ήταν πάντοτε τόσο γενναιόδωρη μαζί του…

Είναι γνωστό ότι τα παιδικά χρόνια του Πορτογάλου σταρ ήταν δύσκολα.

Γόνος του κηπουρού, Χοσέ Ντίνις Αβέιρο και της μαγείρισσας, Ντολόρες Ντος Σάντος, υπήρξε το μικρότερο από τα τέσσερα αδέρφια, που όλα μοιράζονταν το ίδιο δωμάτιο.

Η φτώχεια όμως δεν ήταν το μοναδικό (ούτε καν το μεγαλύτερο) πρόβλημα της οικογένειας.

Διότι τα ψυχολογικά προβλήματα του πατέρα του μετά την επιστροφή από τον πόλεμο της Ανγκόλας τον είχαν ρίξει στον αλκοολισμό.

Για να σβήσει τις άσχημες μνήμες και τα ψυχολογικά τραύματα από τον εφιάλτη που έζησε εκεί, κατέφυγε στο ποτό.

Όπως ο ίδιος ο Κριστιάνο έχει εξομολογηθεί, δεν τον θυμάται ποτέ να ΜΗΝ είναι μεθυσμένος.

Με αυτή την κατάρα λοιπόν συνδυασμένη με τις δυσκολίες του σπιτιού να τα φέρει βόλτα, ο νεαρός τότε Πορτογάλος χρειάστηκε πρόωρα να ωριμάσει.

Και να πεινάσει… κυριολεκτικά ώσπου να γίνει επαγγελματίας και έπειτα σούπερ σταρ!

Σήμερα λοιπόν βλέπουμε τον Ρονάλντο φανατικό υπέρμαχο της υγιεινής διατροφής.

Η σκληρή αφοσίωσή του ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα έχει εμφανή αποτελέσματα στο σώμα του.

Είναι, δε, από τους βασικούς λόγους που εξακολουθεί ως τα 38 του ν’ αγωνίζεται…

Κάποτε όμως δεν είχε ακριβώς την πολυτέλεια να διαλέγει τι θα τρώει.

Κι όχι μόνο κατέφευγε στο junk food, αλλά χρειαζόταν να «ζητιανέψει» για να το εξασφαλίσει.

Περιγράφει λοιπόν χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Sun» ο πρώην συμπαίκτης του στα «τσικό» της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Φάμπιο Πέιμ.

«Όταν παίζαμε στη Σπόρτινγκ και μέναμε στις ακαδημίες ουσιαστικά ζούσαμε στο στάδιο.

Τα βράδια πηγαίναμε στα McDonald’s και παίρναμε τα μπέργκερ που δεν ήθελε κανένας πλέον και δεν μπορούσαν να πωληθούν.

Ήμασταν εκεί κάθε βράδυ.

Η Σπόρτινγκ το ήξερε.

Δεν είναι όπως τώρα, μας επιτρεπόταν να βγαίνουμε έξω».

Μπορεί λοιπόν σήμερα ο Ρονάλντο να έχει γυρίσει για τα καλά σελίδα στη ζωή του.

Μπορεί ακόμα και ν’ αγνοεί την ύπαρξη του τότε συμπαίκτη του, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Πέιμ.

Έχει επιβεβαιώσει όμως τη μάχη που έδινε κάποτε μαζί του για ν’ αντιμετωπίσουν την πείνα.

Αναφερόμενος λοιπόν στα εφηβικά του χρόνια σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Πιρς Μόργκαν, έχει εξηγήσει ότι το φαγητό δεν θεωρούταν δεδομένο στην καθημερινότητά του.

Και έχει παραδεχθεί ότι όντως βασιζόταν στην ευγένεια και την καλοσύνη των εργαζόμενων στη γνωστή αλυσίδα fast food για να μην κοιμηθεί νηστικός.

«Πεινούσαμε.

Είχαμε ένα Mc Donald’s δίπλα στο γήπεδο.

Εκεί ήταν πάντα η Έντνα και άλλα δύο κορίτσια.

Χτυπούσαμε την πόρτα και ρωτούσαμε αν είχαν ένα burger», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά.

Ενδεικτική, δε, τη σημασίας που είχε για την επιβίωσή του εκείνη η ανθρωπιστική «συναλλαγή», αλλά και της ευγνωμοσύνης του για τις κοπέλες που τον βοηθούσαν είναι η απόπειρά του να του τις εντοπίσει.

Έκανε δημόσιο κάλεσμα λοιπόν τότε από την εκπομπή.

Και τονίζοντας ότι δεν κατάφερε ποτέ ως τότε να τις βρει για να τις ευχαριστήσει, εξήγησε πόσο χαρούμενος θα ήταν αν μπορούσε να τους ανταποδώσει κάποια στιγμή το δείπνο στο σπίτι του…