Γράφει ο Νίκος Σάρρος
Με έκδηλη την αγωνία στο βλέμμα στην κερκίδα ο κυρ Λευτέρης από τα Σεπόλια γύρισε στον γιό του που καθόταν δίπλα του και τον κοίταξε. «Τι έγινε ρε πατέρα;» τον ρώτησε. «Παίζουν με την φωτιά, δεν το βλέπεις, πάσες είναι αυτές , θα την χάσουμε την μπάλα» του απάντησε ο κυρ Λευτέρης. «Ξέρει πατέρα ο Ισπανός τι κάνει, έχει υπολογίσει την δύναμη της μπάλας, την ολισθηρότητα του βρεγμένου τερέν, τις λακούβες και την απόσταση του αντιπάλου, τόσο όσο, όταν αυτή φτάσει στο (τσακ) στον Σένκεφλεντ αυτός να την στείλει πίσω στον Μπρινιόλι».
Ο πατέρας πιο ήρεμος πλέον, έστρεψε το βλέμμα του προς την φάση. Η μπάλα ακόμη ήταν στο δρόμο, αγέρωχη, κορδωτή, κοτσονάτη ταξίδευε. Και «ω του θαύματος» μόλις έφτασε στον Ολλανδό, λίγο πριν το πόδι του αντιπάλου – αυτός με ένα απλό άγγιγμα την έστειλε προς τα πίσω στον Ιταλό, ενώ ένα τεράστιο «ουφ» πλανήθηκε στις κερκίδες…
Τέτοιες είδους αγωνίες δεν θα έχουν πλέον οι φίλοι του Παναθηναϊκού με τον Τερίμ στον πάγκο – άλλες ναι, αυτές όχι. Χτες, στο ντεμπόυτο του Τούρκου στον πάγκο του Παναθηναϊκού, αποδείχτηκε ότι ο Πέρεζ μπορεί να παίξει την μπάλα γρήγορα, μπορεί να την παίξει κάθετα, μπορεί να παίξει διαγώνια. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν από τους κορυφαίους, ενώ θα περίμενε κανείς ότι το γρήγορο τέμπο δεν θα τον ευνοούσε…
Την ίδια στιγμή Γεντβάι και Αράο, δεν δίστασαν να περάσουν το κέντρο κουβαλώντας την μπάλα κάθετα, εντολή που επί εποχής Γιοβάνοβιτς είχε μόνο ο Μάγκνουσον και αυτό πάντα με την πρέπουσα ασφάλεια. Τα πρώτα δείγματα του νέου Παναθηναϊκου, δείχνουν ότι ο Τούρκος προπονητής θέλει την ένταση και την ταχύτητα σε πρώτο πλάνο. Παγίδες διπλές και τριπλές στο κέντρο για άμεση ανάκτηση της μπάλας και προσωπικές μονομαχίες, θα έχουν τον πρώτο λόγο. Τέλος το σεταρισμένο ασφαλές παιχνίδι με ελεγχόμενη ένταση του Γιοβάνοβιτς, πλέον τον πρώτο λόγο έχει η γρήγορη άμεση μετάβαση και η επιθετικότητα, ακόμα και με την μορφή του αιφνιδιασμού.
Δεν είναι τυχαίο ότι στο πρώτο ημίχρονο σε μία φάση transition με προυποθέσεις αντεπίθεσης, ο Μπερνάρ γύρισε την μπάλα προς τα πίσω για να σεταριστουν σε θέσεις οι συμπαίκτες του, αντι να την πρωωθήσει μπροστά, με συνέπεια ο Τερίμ να εκνευριστεί. «Έξις δευτέρα φύσις» έλεγε ο Αριστοτέλης, όχι άδικα.
Ο Τερίμ ξέρει τι τον περιμένει και αυτό θα φανεί στην πρώτη στραβή. Πλέον δεν υπάρχει η ασφάλεια του Γιοβάνοβιτς στον τρόπο παιχνιδιού, ούτε το τέμπο διαχείρισης δυνάμεων. Ο Τούρκος ποντάρει πλέον και στην διάθεση των παικτών και την επιθυμία τους για μικρές νίκες μέσα στο παιχνίδι, όπως τις προσωπικές μονομαχίες και τις δεύτερες μπάλες. Στοιχεία που διαμορφώνουν υπεροχή κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και ορίζουν την ψυχολογία του παίκτη. Χτες για πρώτη φορά είδα τον Μπερνάρ με ιδρώτα στο μέτωπο, να βάζει τα χέρια στη μέση.
Δεν ξέρω αν ο Παναθηναϊκός θα φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου φέτος, δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν. Όμως τα παιχνίδια του θα έχουν ενδιαφέρον να τα παρακολουθείς. Επίσης ενδοΠαναθηναϊκό ενδιαφέρον παρουσιάζει πως θα μπορέσει να ενσωματώσει παίκτες που δεν ταιριάζουν στα βασικά χαρακτηριστικά που θέλει (ένταση και ταχύτητα), όπως ο Σπόραρ και ο Τζούρισιτς. Ηδη χτες ο ένας βίωσε ένα ακόμα DNP και ο δεύτερος ένα DNA (did not appear) με ολίγον από IDC (I don’t care), μετά το παιχνίδι με την Βιγιαρεάλ και τον Άρη…