Ξέρετε τι είναι να μεγαλώνεις σε μια φωλιά Ολυμπιακών, Παναθηναϊκών και ΑΕΚτζήδων και να επιλέγεις να ακολουθήσεις την ομάδα της γειτονιάς σου; Μια ομάδα με λιγοστές επιτυχίες, χωρίς πολλά τμήματα σε άλλα σπορ, με δικό της βέβαια γήπεδο.
Ήταν και είναι αρκετά δύσκολο να γίνει φίλαθλος μιας ομάδας αν δεν έχεις συγγενείς σου να σε μυήσουν στην ιστορίας της. Ακόμα πιο δύσκολο αν δεν έχεις μεγαλύτερους φίλους που να μπορείτε να πάτε μαζί στο γήπεδο, να κάτσετε παρέα στην τηλεόραση όταν παίζει και να την υποστηρίζετε και οι δύο. Μεγαλώνοντας να μην μπορείς να βρεις σε ολόκληρο το σχολείο δεύτερο συνοπαδό παρότι το σχολείο σου ήταν 10-15′ με τα πόδια από το γήπεδο της ομάδας. Όχι όμως μιας τυχαίας ομάδας που βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες, ούτε μια ομάδα που ιδρύθηκε λίγα χρόνια πριν, ούτε καν μια ομάδα που άλλαξε όνομα παίρνοντας ΑΦΜ μιας άλλης, υγειούς οικονομικά ΠΑΕ.
Αλλά μιας ομάδας που από τα παιδικά σου χρόνια, ως τα φοιτητικά σου χρόνια ήταν μονίμως στης Α εθνική, με αρκετά καλά πλασαρίσματα κατά καιρούς, με παίκτες που έφταναν να στελεχώνουν την Εθνική και κάποιους από αυτούς να πουλιούνται και να γίνονται σημαίες στους μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας.
Το να είσαι φίλαθλος του Απόλλωνα Αθηνών, όπως τον γνωρίσαμε εμείς, πριν ξαναπάρει το ιστορικό του όνομα Απόλλωνας Σμύρνης, δεν είναι δύσκολο με την έννοια της σωματικής ή της ψυχικής κούρασης αλλά του να διατηρήσεις την αρχική σου επιλογή μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον που καμία σχέση δεν έχει με την επιλογή σου αυτή.
Αργότερα έρχονται τα φοιτητικά σου χρόνια, φεύγεις από την πόλη σου και σπουδάζεις κάπου πολύ μακριά, ο Απόλλωνας μένει ακόμα στην καρδιά σου ενώ ταυτόχρονα ξεκινούν τα χρόνια της ποδοσφαιρικής πτώσης του συλλόγου, τα χρόνια της οικονομικής απαξίωσης του από επενδυτές, τα χρόνια που από την Ευρώπη και τον τελικό κυπέλλου έφτασε να παίζει στα ερασιτεχνικά γήπεδα με συλλόγους του περιφερειακού πρωταθλήματος σε νησιά των Κυκλάδων.
Είναι εκείνα τα χρόνια που έλεγες ότι θα φύγουν γρήγορα αλλά αντί να βελτιώνεται η κατάσταση τα πράγματα χειροτέρευαν. Τα ίδια χρόνια στην ερώτηση τι ομάδα είσαι η απάντησή σου ήταν πάντα η ίδια. Και η «χιουμοριστική» δεύτερη ερώτησή τους μετά την απάντησή σου ήταν επίσης ίδια «και από τις μεγάλες;».
Σαν φίλαθλος του Απόλλωνα έμαθες να μαζεύεις στιγμές χαράς και περιόδους καλού ποδοσφαίρου που ήξερες μέσα σου ότι δε θα κρατήσουν για πολύ γιατί τα σπουδαία ταλέντα ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα καταλήξουν σε σπουδαιότερος από άποψης οικονομικής δύναμης και τίτλων συλλόγους. Ήξερες ότι ο σύλλογός που έτυχε να υποστηρίζεις, γιατί όταν δεν διαλέγεις μικρός ομάδα λόγω τίτλων, ποδοσφαιρικών ινδαλμάτων ή πατρικής επιρροής, τότε είναι η τύχη που καθόρισε την επιλογή σου, δε θα γέμιζε ποτέ το γήπεδο.
Ήξερες ότι οι διοικούντες του δεν θα έκαναν σημαία τις χαμένες πατρίδες, την προσφυγιά, ούτε τις φτωχογειτονιές που προέρχονταν οι λίγοι φίλαθλοι του συλλόγου. Παρότι είχαν κάθε δικαίωμα και το έβλεπες στους υπόλοιπους συλλόγους που προέρχονταν από τα ίδια μέρη, από τις ίδιας λαϊκής υπόστασης γειτονιές.
Ήξερες ότι δε θα είχες μιντιακά στρατούς να σου πιπιλούν τα μυαλά για το πόσο πιο ξεχωριστά αγαπούν αυτή την ομάδα τους, για το πόσο υπερτερούν αριθμητικά, για το πόσο υπερτερούν σε τίτλους, σε μαγκιά, σε στρατούς, σε πορείες, σε ταξίδια, σε συνθήματα, σε ξένους παίκτες, σε γήπεδα, σε εξωγηπεδικές δυνάμεις, σε σελέμπριτι οπαδούς, σε χορηγούς, σε προβολή. Χίλια πράγματα έβρισκαν ή ανακάλυπταν ή έβγαζαν από την κοιλιά τους για να αποδείξουν μια κατασκευασμένη υπερηφάνεια, μια χτισμένη ανωτερότητα. Ήξερες ότι η ανωτερότητα σε τίτλος ενός συλλόγου δε συνεπάγεται τίποτα για το ποιόν των οπαδών του. Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει και καμία ευθεία σύνδεση στην υπερηφάνεια που νιώθουν κάποιοι με τα επιτεύγματα της ομάδας που υποστηρίζουν. Το ήξερες αυτό γιατί δε μεγάλωσες με δηλώσεις παικτών να σε αναφέρουν ως 12ο παίκτη και να βαυκαλίζεσαι μπροστά στον καθρέφτη σου ότι κερδίζεις εσύ όταν κερδίζει η ομάδα που διάλεξες να υποστηρίξεις.
Όλα τα ήξερες. Συνειδητά όμως ήξερες ότι υπάρχει και κάτι άλλο που δεν μπορούσες να αλλάξεις. Η απάντηση στην ερώτηση που άκουγες από μικρός. Τι ομάδα είσαι; Απόλλωνας.