Αυτό που κάνει αυτός ο παικταράς στον Παναθηναϊκό το συναντάς μια στο τόσο

Όταν το «εμείς» μπαίνει πάνω από το «εγώ»

Είναι σπάνιο και αυτό το κάνει πιο πολύτιμο. Είναι αξιοθαύμαστο και γίνεται παράδειγμα για όλους. Είναι, σε τελική ανάλυση, ο ορισμός του επαγγελματισμού. Να σέβεσαι το ψωμί που κερδίζεις, τους συνεργάτες σου, αυτούς που απευθύνεσαι και δίνουν ως και από το υστέρημά τους για να σε βλέπουν. Ο Μπερνάρ δεν είναι απλώς ένας καλός παίκτης αυτού του Παναθηναϊκού. Είναι, στα μάτια μας, ο πιο σημαντικός. Και για αυτά που προσφέρει αυτή τη στιγμή αγωνιστικά, αλλά και για τη ψυχολογική ώθηση που δίνει στο σύνολο.

Θα φύγει το προσεχές καλοκαίρι από το «Τριφύλλι», είναι δεδομένο και γνωστό από τις αρχές του 2024. Όμως αυτό δεν έχει μειώσει κατ’ ελάχιστο το κίνητρό του. Ίσα ίσα το ενίσχυσε στον υπερθετικό βαθμό. Καλύτερος από ποτέ είναι όλο αυτό το διάστημα που ξέρουμε πως θα επιστρέψει στην Ατλέτικο Μινέιρο.

Είναι, ξεκάθαρα, αποφασισμένος. Θα φύγει αφού πρώτα δώσει και την τελευταία ικμάδα της δύναμης του, έχοντας ήσυχη τη συνείδησή του πως δεν κορόιδεψε στιγμή, πως τα έδωσε όλα και έκανε το χρέος του στο ακέραιο. Το πώς φιλάει το σήμα στη φάνελα, ένα γνήσιο πάθος που δεν κρύβεται.

Αυτό ή το έχεις ή δεν το έχεις ως άνθρωπος, ως επαγγελματίας. Και είναι κάτι που δεν συνηθίζεται σε έναν κόσμο όπως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο που κυριαρχούν τα διογκωμένα «εγώ». Ο Βραζιλιάνος βάζει μπροστά το εμείς. Και δεν είναι διόλου παράταιρο αυτό με την αγωνιστική του εικόνα όλα αυτά τα χρόνια, ήταν πάντα ένας team player όποια φανέλα και αν φόρεσε.

Στο 3-1 των «Πρασίνων» με τη Λαμία την Κυριακή (14/4), με 2 γκολ, συνέχισε τις υψηλές πτήσεις. Ένα καταπληκτικό φάουλ-ζωγραφιά, ένα άρτιο και πανέξυπνο τελείωμα. Από τα πόδια τα δικά του επίσης, από δική του ιδιοφυή έμπνευση, ξεκινάει και το 1ο γκολ. Το ματς στράβωσε αρχικά για τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν έγινε ποτέ «πολύ πρόβλημα» ακριβώς χάρη στην ποιότητά του, στο ότι είναι πολύ πάνω του μέσου όρου.

«Όσο είμαι εδώ θα τα δίνω όλα. Θέλω το πρωτάθλημα. Είτε σκοράρω είτε δίνω ασίστ αυτό που κοιτάω είναι να βοηθήσω», δήλωσε μετά ο Μπερνάρ. Έκανε και την αυτοκριτική του για τη μεγάλη ευκαιρία που έχασε στο 38’ (σούταρε άουτ από εξόχως πλεονεκτική θέση), ίσως πιο σκληρή από ό,τι θα έπρεπε, αλλά και πάλι, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, δεν έμαθε ποτέ κάτι άλλο για το πώς προσεγγίζει τα πράγματα: «Είναι η 3η φορά που έχασα ένα τέτοιο γκολ και αυτό σημαίνει πώς πρέπει να εντείνω την προετοιμασία μου και τη συγκέντρωσή μου».

Γινόταν πολύ συζήτηση για το βαρύ του συμβόλαιο (2,5 εκατ. ευρώ το χρόνο), υπήρχε μπόλικη γκρίνια από την εξέδρα για το «πόσα παίρνει – πόσα δίνει». Όμως ο Βραζιλιάνος, πόσο μάλλον καθώς η τελευταία εικόνα είναι αυτή που μένει, απάντησε στο γήπεδο, απάντησε με πράξεις. Όχι για να αποστομώσει τον οποιονδήποτε, περισσότερο για να «καθαρίσει» το όνομά του, γιατί δεν άντεχε στη σκέψη πως (θα) έλεγαν πως ήταν υπερεκτιμημένος.

Προφανώς και τον έχει βοηθήσει τα μέγιστα ο Φατίχ Τερίμ, ο Τούρκος κόουτς έχει δουλέψει με πληθώρα μεγάλων παικτών στην καριέρα του και ξέρει τα κουμπιά τους, πώς να τους απελευθερώνει. Πάνω από όλα όμως, ο ίδιος ο Μπερνάρ βοηθάει τον εαυτό του και την ομάδα του. Επειδή είναι υπόδειγμα, ως παίκτης και ως προσωπικότητα. Αυτό το συναντάς μια στο τόσο. Ακόμα σπανιότερα υπό συνθήκες τέτοιες, δηλαδή σε φάση «είμαι για να φεύγω».