Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός των τελευταίων 28 ετών έχει κατακτήσει ελάχιστους τίτλους για τα δεδομένα της ιστορίας του. Δύο πρωταθλήματα (2004, 2010) και πέντε Κύπελλα (2004, 2010, 2014, 2022, 2024) είναι αριθμοί που δεν του αρμόζουν. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για τον κορυφαίο πολυαθλητικό οργανισμό της χώρας, αν συνυπολογιστούν οι διακρίσεις σε ομαδικά/ατομικά σπορ και η ανάπτυξη των ακαδημιών, σε συνάρτηση με τη λαοφιλία και την πρωτοπορία του σε όλα τα επίπεδα.
Παράλληλα, την τελευταία 20ετία, οι χαρές εκτός των συνόρων είναι ελάχιστες. Το διάστημα 2008-2010 καταγράφηκαν σημαντικές επιτυχίες και έκτοτε έπρεπε να έρθει το καλοκαίρι του 2023 με την πρόκριση επί της Μαρσέιγ για να φανεί ένα δείγμα κανονικότητας. Το κλαμπ πλησίασε πολύ στους ομίλους του Champions League, γεγονός που είχε θετικότατο πρόσημο. Τι ομάδα πήρε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και πόσο γρήγορα την ανέβασε στα πραγματικά της επίπεδα.
Επί των ημερών του, ο Παναθηναϊκός πήρε το Κύπελλο του 2022, άγγιξε το πρωτάθλημα του 2023 (μεγάλη η συζήτηση για τον τρόπο που χάθηκε), έχασε στις λεπτομέρειες την υπερπήδηση του εμποδίου της Μπράγκα στον δρόμο για τα «αστέρια» και το αχανές ΟΑΚΑ γέμισε δύο φορές σε διάστημα λίγων ημερών.
Η ευρωπαϊκή πορεία δεν εξελίχθηκε ομαλά. Σε αυτό έχει ευθύνη και ο Γιοβάνοβιτς, ωστόσο η απόλυσή του μέσα στα Χριστούγεννα δεν χτύπησε καθόλου καλά στην πλειοψηφία των οπαδών της ομάδας. Μην διαβάζετε σχόλια στα social media. Αυτοί που πάνε γήπεδο Κυριακή παρά Κυριακή έχουν την καλύτερη κρίση. Και το 90-95% εξ αυτών ήθελε την παραμονή του μέχρι το τέλος της σεζόν για να κριθεί συνολικά.
Ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να τον διώξει και να φέρει έναν προπονητή εγνωσμένης αξίας, αλλά σε προχωρημένη προπονητικά ηλικία. Κάποιοι μπορεί να παρατηρήσουν ότι κι ο Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι, στα 66, του σάρωσε τα πάντα με την Αταλάντα στο Europa League. Ok, οι εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν. Ο Φατίχ Τερίμ, πάντως, κουβαλά +4 χρόνια στην πλάτη του, δεν ήταν ενεργός για μια διετία παρά λίγες μέρες και η αποχώρησή του από τη Γαλατάσαραϊ είχε προκληθεί από τα πολλά αρνητικά αποτελέσματα.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, το στοίχημα με τον Τούρκο στον πάγκο δεν έπιασε. Αλλοπρόσαλλες επιλογές σε αρχικά σχήματα και κοουτσάρισμα, «εξαφανίσεις» παικτών και 1/4 με Λαμία, Κηφισιά, Άρη, ΟΦΗ στο φινάλε της κανονικής περιόδου, ποσοστό καταλυτικό για τη συνέχεια. Στα πλέι οφ θα μπορούσε να πετύχει την ανατροπή τίτλου, ωστόσο γνώρισε τρεις σερί ήττες από ΑΕΚ, Άρη, ΠΑΟΚ με συντελεστή τερμάτων 1-8!
Εν ολίγοις, σε συνδυασμό με το 2-2 της τελευταίας στροφής κόντρα στον Ολυμπιακό, ο σύλλογος βρέθηκε από διεκδικητής του τίτλου στην 4η θέση! Ευτυχώς που υπήρχε κι ο τελικός με τον Άρη. Αν είχε κάτι καλό ο Τερίμ, αυτό ήταν τύχη. Και, βέβαια, δύο τερματοφύλακες που διέπρεψαν την κρίσιμη ώρα. Ο λόγος για τους Γιούρι Λοντίγκιν και Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι, οι οποίοι, στη μετά-Μπρινιόλι εποχή (άλλο σοκ και τούτο), συνέβαλαν τα μέγιστα για να έρθουν οι προκρίσεις στο Κύπελλο απέναντι σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ αντίστοιχα. Ειδικά ο Πολωνός.
Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, χωρίς να είναι καλύτερος απέκλεισε δύο από τους ανταγωνιστές του. Ο Τούρκος δεν έβλεπε τη διαδικασία των πέναλτι. Βέβαια, σε πολλά παιχνίδια, με τις επιλογές του από τον πάγκο, εύλογα αναρωτιέται κανείς αν παρακολουθούσε και την κανονική διάρκεια ή αν είχε και τότε γυρισμένη την πλάτη.
Με τούτα και με ‘κείνα, πάντως, οι «πράσινοι» κατέκτησαν το τρίτο τους Κύπελλο κατά την τελευταία 10ετία και τέταρτο της 14ετίας. Δηλαδή σχεδόν ένα στα τέσσερα χρόνια. Το ποσοστό δεν είναι κακό, δεδομένου ότι ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη είναι πραγματικός διεκδικητής τίτλων και η ΑΕΚ του Δημήτρη Μελισσανίδη, πέραν όλων των υπολοίπων, έχει κατασκευάσει το νέο της γήπεδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ανάμεσα στα τόσα στραβά που έχει βιώσει το κλαμπ όλα αυτά τα χρόνια, έρχονται δύο στατιστικά με θετικό πρόσημο.
Από το 2007, όταν είχε χάσει από την ΑΕΛ, ο Παναθηναϊκός μετρά 4/4 νίκες σε τελικούς Κυπέλλου. Οι δύο επιτεύχθηκαν επί του Άρη (2010, 2024) και οι άλλες δύο επί του ΠΑΟΚ (2014, 2022). Οι τρεις στο ΟΑΚΑ με κόσμο, η μία στο Πανθεσσαλικό Στάδιο σε κεκλεισμένων.
Το άλλο ενδιαφέρον και θετικό στατιστικό για την ομάδα, αφορά την παράδοση απέναντι σε Θεσσαλονικείς. Σε συνάρτηση φυσικά με τα αποτελέσματα των άλλων δύο του πάλαι ποτέ ΠΟΚ. Το «τριφύλλι» κρατά ψηλά τη σημαία της πρωτεύουσας, θα μπορούσε να πει κανείς λίγο πιο ρομαντικά.
Ενώ σε αυτά τα 14 χρόνια ο Παναθηναϊκός έχει 4/4 απέναντι στους βόρειους, η ΑΕΚ έχει 1/4 (όλες τις φορές απέναντι στον ΠΑΟΚ) και ο Ολυμπιακός 0/1 (επίσης με αντίπαλο τον «δικέφαλο»). Μάλιστα, στους τρεις από τους πέντε τελικούς που διεξήχθησαν στο ΟΑΚΑ, οι φετινοί πρωταθλητές δεν λύγισαν ούτε μία φορά!
Προφανώς, το Κύπελλο δεν παύει να αποτελεί τον δεύτερο τη τάξει θεσμό, ασχέτως αν υπό προϋποθέσεις χαρίζει καλύτερο ευρωπαϊκό εισιτήριο εν συγκρίσει με τη θέση που θα καταλάβει κανείς στο πρωτάθλημα.
Κύλησαν 14 ολόκληρες σεζόν χωρίς πρωτιά στη Super League. Και άλλα τόσα χρόνια χωρίς αξιόλογη πορεία στην Ευρώπη. Οι «πράσινοι» έκαναν σημαντικά βήματα με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο και ένα γενναίο πισωγύρισμα με τον Τερίμ. Στο μπάσκετ ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έριξε έναν σκασμό χρήματα και επένδυσε σε όλους τους τομείς. Τα αποτελέσματα; Γνωστά. Μέσα σε λίγους μήνες γύρισε τελείως ο διακόπτης. Το ίδιο πρέπει να κάνει και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός.