Η φετινή πορεία για την Εθνική Ελλάδος στο μπάσκετ, στο τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων, ήταν μάλλον οκ. Όχι με βάση τα αποτελέσματα, μα με βάση την εικόνα. Οκ, μπορείς να την ψέξεις που έχασε από την Ισπανία.
Και να κέρδιζε όμως την Ισπανία, τι θα άλλαζε; Θα είχε βγει 2η και θα έπεφτε πάνω στη Σερβία. Πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να την αποκλείσει; Μάλλον όχι.
Για τα δεδομένα του ρόστερ της, η Εθνική Ελλάδος πήγε στο ταβάνι της. Δεν έκανε την υπέρβαση. Δεν γίνονται πάντα οι υπερβάσεις. Σπανιότερα, θα λέγαμε, γίνονται παρά συχνότερα.
Κι αφού έφυγε ακόμα ένα καλοκαίρι χωρίς την πολυπόθητη διάκριση, το μετάλλιο, μπαίνουμε ξανά στη διαδικασία να «τρέξουμε» νοερά και να δούμε το μέλλον.
Για αρκετούς φαντάζει ζοφερό, διότι από του χρόνου κιόλας θα είναι μεγάλο το ερωτηματικό πάνω από Καλάθη, Σλούκα, Παπανικολάου και, ενδεχομένως, Γουόκαπ.
Ειδικά οι 3, εκτός του Σλούκα, έχουν τραβήξει μεγάλο κουπί, παίζουν μπάσκετ από πέρσι τον Αύγουστο οι δύο του Ολυμπιακού κι από τον Σεπτέμβριο ο γκαρντ της Μονακό, πλέον. Κι ο Σλούκας καταπονήθηκε πολύ φέτος. Δεν είναι πια παιδαρέλια. Κι έχουν και το δικαίωμα μετά από τόσα καλοκαίρια, να πουν κι ένα «δε μπορώ φέτος, προτιμώ να κρατήσω δυνάμεις για του χρόνου στο Παγκόσμιο», και να μην τους δούμε στο Ευρωμπάσκετ 2025.
Αν μας ρωτάτε, θα ήταν ιδανικό να υπάρξουν παραπάνω από μία απουσίες, αν δε μπορούν να είναι όλοι. Κι ας μην βρει κίνητρο κι ο Γιάννης να έρθει. Ο λόγος; Δείτε όλες τις Εθνικές που διακρίνονται, πόσα καλοκαίρια είναι μαζί. Η δική μας δεν το έχει ζήσει αυτό.
Του χρόνου λοιπόν, ίσως και να ήταν αναγκαίο να φτιαχτεί μια 12άδα που θα πάει για τη χαρά της συμμετοχής και θα πάρει εμπειρίες παιχνιδιών, ώστε να είναι έτοιμη για το 2026. Κι εκεί να δούμε μια ομάδα με όραμα, που να έχει μπροστάρηδες τους Παπαγιάννη-Μήτογλου-Παπαπέτρου-Τολιόπουλο-Καλαϊτζάκη-Μωραΐτη-Ρογκαβόπουλο-Χαραλαμπόπουλο που είναι νέοι, μα και με εμπειρία να μεταλαμπαδεύσουν.
Κι αυτή η ομάδα να είναι ακόμα πιο έμπειρη το 2027 και το 2028, ώστε σε εκείνα τα 2 χρόνια, που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα είναι 32 και 33 ετών, να έχει γύρω του ένα σύνολο νέων παικτών που θα μπορούν να τον υποστηρίξουν. Με την απαραίτητη προϋπόθεση πως θα βρουν χρόνο στους συλλόγους τους να παίξουν.
Ποιοι θα είναι αυτοί; Ίσως και να μην είναι τόσο ζοφερά τα πράγματα στο μπάσκετ για την Εθνική Ελλάδος, όχι τόσο όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Σερβία δε θα γίνουμε προφανώς, αλλά ίσως να είμαστε σε καλύτερη μοίρα από τους Ισπανούς, για παράδειγμα.
Πάμε να δούμε τα prospects της επόμενης δεκαετίας;
Οι γνωστοί
Σαμοντούροφ: Στα 19 του ο Σαμοντούροφ έχει πάρει αρκετές εμπειρίες, η χρονιά με τον Παναθηναϊκό του Αταμάν ήταν σίγουρα διδακτική και πήρε αρκετό χρόνο στο πρωτάθλημα. Την ερχόμενη σεζόν πρέπει να παίζει μίνιμουμ 12-13 λεπτά ανά ματς και αν βρει και μερικά λεπτά στην Ευρωλίγκα, έχει καλώς. Έχει το σουτ, έχει το μέγεθος, του λείπει το σώμα, που αυτό φτιάχνεται, αλλά του λείπει και το θράσος.
Δείχνει πολύ ήρεμος και πράος κι αυτό πρέπει να το έχει μόνο εκτός γηπέδου. Στο ματς πρέπει να θέλει να καταπιεί τη μπάλα. Αν το αποκτήσει αυτό, σίγουρα θα μιλάμε για ένα πάρα πολύ καλό 4άρι, ίσως 4-5άρι, αν πάρει και μυϊκά κιλά.
Μαντζούκας: Η περσινή χρονιά ήταν πισωγύρισμα. Φαίνεται να επηρεάζεται εύκολα ψυχολογικά και αυτό τον οδηγεί στο να χάνεται μέσα στα ματς, ειδικά στην άμυνα. Αδικεί τον εαυτό του, διότι έχει ένα καλό σώμα και το μακρινό σουτ. Η χρονιά στον Άρη είναι η ευκαιρία του και πρέπει να την αρπάξει στο έπακρο. Και να αποφασίσει την θέση του. Θα ήταν ιδανικό να πάει προς το 3.
Αβδάλας: Δεν ξέρουμε γιατί, αλλά μας μοιάζει με μια πιθανή περίπτωση Παπαλουκά του μέλλοντος, με καλύτερο σουτ ενδεχομένως. Έχει χτιστό κορμί στα 18 του, πήρε καλά εφόδια τη χρονιά που πέρασε στην Καρδίτσα και του χρόνου θα είναι στο Περιστέρι. Ιδανικό περιβάλλον για να κάνει ακόμα ένα step up.
Με τα στοιχεία που έχει, ο Αβδάλας πρέπει σε 2 χρόνια να είναι σχεδόν έτοιμος παίκτης. σε 2 χρόνια πρέπει να είναι παίκτης 12-15 λεπτών στην Ευρωλίγκα για τον Παναθηναϊκό.
Λιωτόπουλος: Τον μάθαμε καλά φέτος το καλοκαίρι στις μικρές Εθνικές, φαίνεται να έχει την προοπτική να γίνει ο επόμενος καλός σουτέρ του ελληνικού μπάσκετ και του χρόνου θα έχει την ευκαιρία να πάρει τρομερές εμπειρίες στο NCAA. Κι αυτός σε μια τριετία από σήμερα, πρέπει να έχει γίνει έτοιμος παίκτης για, τουλάχιστον, μεσαίο προς υψηλό ευρωπαϊκό επίπεδο, αν όχι να είναι στο rotation ομάδας ΝΒΑ.
Τανούλης: Δεν τον βοήθησε πολύ η παρουσία του στον Ολυμπιακό πέρσι και θα πρέπει να ξαναβρεί τα πατήματά του, τον εαυτό του, γιατί σωματικά και με βάση όσα έδειξε στον Προμηθέα, έχει τα φόντα να γίνει ένα πολύ καλό 4-5άρι. Χρειάζεται λίγα παραπάνω μυϊκά κιλά και τα υπόλοιπα θα τα βρει.
Μπαζίνας: Από τους παίκτες που μας έχουν κάνει πολύ καλή εντύπωση στον Προμηθέα, στα 21 του ο Μπαζίνας έχει 3 σεζόν εμπειριών στο πρωτάθλημα και σε ευρωπαϊκά ματς, αν όχι την ερχόμενη σεζόν, τότε του παραχρόνου θα πρέπει να είναι σε επίπεδο να χτυπήσει την πόρτα ομάδων Ευρωλίγκας μεγέθους Μπασκόνια, Ζαλγκίρις, δηλαδή όχι από τοπ επίπεδο, αλλά σε περιβάλλοντα που μπορούν να αναδείξουν τις ικανότητες του.
Μιλάμε πάντα για το μίνιμουμ. Μακάρι σε 2 χρόνια να δούμε Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό να παλεύουν για την υπογραφή του.
Βαγγέλης Ζούγρης: Στα 20 του πήρε πολύτιμες εμπειρίες πέρσι με το Περιστέρι, έδειξε να μπορεί να κοιτάξει για κάποια λεπτά στα μάτια παίκτες κορυφαίου επιπέδου, προφανώς χρειάζεται δουλειά σε πολλά, κυρίως όμως να απαντήσει στο ερώτημα για το αν θα είναι σέντερ με τρομερό παιχνίδι πλάτης ή με καλό σουτ μέσης απόστασης, διότι το ύψος του δεν είναι ακριβώς για 5άρι.
Οι «άγνωστοι»
Σπάρταλης Στέφανος: Παίζει 5άρι, αλλά ίσως τελικά να κλίνει προς το 4 περισσότερο, ίσως να αγγίζει και το 3. Πέρσι στη λίγκα των Rising Stars U18 έδειξε πολύ καλά στοιχεία.
Παναγιώτης Παγώνης: Τα πήγε περίφημα με τον Μίλωνα στην Elite League, φέτος θα τον δούμε στην Basket League, εντυπωσίασε και στο Youth League της Ευρωλίγκας. Τα στοιχεία του δείχνουν ότι αν δουλευτεί σωστά, μπορεί να γίνει ένα πολύ καλό 3άρι, με τρομερό σουτ.
Πατρίκης Ανδρέας: Είναι 18 ετών, 2 μέτρα ακριβώς, έχει επιλέξει να παίξει ως σέντερ. Αν πάρει 6-7 πόντους μπόι ακόμα, θα είναι ιδανικό. Για το ύψος του πάντως, ή θα πρέπει να δει τη θέση 4 ή να πάρει πολλά μυϊκά κιλά. Έχει πάντως τις κινήσεις, τα καλά τελειώματα, έχει βγει από την ακαδημία ΔΕΚΑ του Χατζηβρέττα, που είναι η πιο καλόφημη, ενώ του χρόνου θα τον δούμε στο Λαύριο.
Τάσος Ροζακέας: Τα στοιχεία του φανερώνουν έναν πολύ καλό combo guard του μέλλοντος. Παίζει στο 2 και στο 3, αλλά μας εξιτάρει η ιδέα να δουλευτεί ως άσος. Με μπόι 2.01 θα μπορούσε να κάνει θραύση, σε συνδυασμό με το σουτ που διαθέτει.
Οι «πήραμε μια πρώτη μυρωδιά»
Παναγιώτης Καλαϊτζάκης: Οδεύει στα 24 του, κέρδισε εμπιστοσύνη από Αταμάν-Σπανούλη φέτος, έχει στοιχεία που δεν έχουν πολλοί στην Ελλάδα, οπότε πρέπει απλώς να συνεχίσει να εξελίσσεται και να φτιάξει λίγο το σουτ του. Δεν μπορούν να γίνουν και θαύματα, διότι δεν είναι το δυνατό του στοιχείο, αλλά 6-7 ποσοστιαίες μονάδες μπορεί να το ανεβάσει στο δίποντο και άλλες 3-4 στο τρίποντο.
Δημήτρης Μωραΐτης: Θεωρούμε πως αδικήθηκε κάπως από τον Σπανούλη, όπως και στη διάρκεια της χρονιάς από τον Αταμάν. Δεν ξέρουμε βέβαια τι βλέπουν οι προπονητές στην καθημερινή συναναστροφή μαζί του, στον χαρακτήρα του. Θα τον θέλαμε πιο διεκδικητικό μέσα στο παρκέ. Έχει δείξει πάντως υψηλό δείκτη αντίληψης σε δημιουργικό επίπεδο, έχει αξιόπιστο σουτ, θα είναι έκπληξη για εμάς αν δεν πετύχει τουλάχιστον το χειρότερο δυνατό σενάριο για την καριέρα του, να είναι δηλαδή γκαρντ των 15 λεπτών σε καλή ομάδα Ευρωλίγκας.
Νίκος Χουγκάζ: Και στον Παναθηναϊκό την προπερασμένη σεζόν, και στο Περιστέρι πέρσι, πήρε ευκαιρίες, πήρε εμπειρίες και τώρα, στην Ανδόρρα, στο ισπανικό πρωτάθλημα, θα βρει ένα στυλ κι ένα περιβάλλον κατάλληλο για το μπασκετικό του στάτους. Πέρσι έδειξε μεγάλη βελτίωση στο σουτ, τώρα πρέπει να βάλει κινήσεις στο ρεπερτόριό του και, σαφώς, κάποια μυϊκά κιλά.
Από τα παραπάνω βλέπουμε πως υπάρχουν παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και προοπτική. Τι λείπει; Το σχέδιο αξιοποίησης και τα περιβάλλοντα που θα τους δώσουν πάτημα να εξελιχθούν. Αν τους δοθούν αυτά, μόνο οι μισοί από τους παραπάνω να ανταποκριθούν στις προσδοκίες, αρκετά υποσχόμενο θα είναι το μέλλον!