Ο Ρούουντ Γκούλιτ είναι μια ιστορική μορφή του ποδοσφαίρου. Όχι μόνο λόγω της απαράμιλλης κλάσης του, αλλά και εξαιτίας της χαρακτηριστικής (τουλάχιστον για την εποχή του) εμφάνισης αποτελεί μια από τις πιο μνημειώδεις φυσιογνωμίες όλων των εποχών.
Όπως συμβαίνει συχνά όμως με τους μεγάλους παίκτες, έτσι και ο σπουδαίος Ολλανδός είχε τις ιδιοτροπίες του. Ήταν ελαφρώς ευέξαπτο παλικάρι. Όσο εύκολα ξεδίπλωνε τις αρετές του στο χορτάρι, τόσο εύκολα μανούριαζε όταν κάτι (εντός ή εκτός αγωνιστικού χώρου) του κακοφαινόταν.
Και αυτό το συνειδητοποίησε με ελαφρώς άκομψο (αλλά και σ’ ένα βαθμό δικαιολογημένο) τρόπο κάποτε ο Αρίγκο Σάκι…
Την εποχή που αγωνιζόταν στη Μίλαν ο Γκούλιτ έκανε θραύση. Ως μέλος της θρυλικής ολλανδικής τριάδας (μαζί με τους Ράικαρντ και Φαν Μπάστεν) υπήρξε κομβικό γρανάζι μιας από τις θεαματικότερες ομάδες που έχουν εμφανιστεί ποτέ. Και υπό τις οδηγίες του επίσης σπουδαίου Σάκι πανηγύρισε πλήθος τίτλων και προσωπικών διακρίσεων.
Στο διάστημα λοιπόν των επτά χρόνων που βρέθηκε στο «Σαν Σίρο» (ως μεταγραφή-ρεκόρ για την εποχή από την Αϊντχόφεν) η «μαύρη τουλίπα» τα σάρωσε όλα: 3 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα, 2 Champions League, 1 Κύπελλο UEFA και 1 Διηπειρωτικό.
Μια «Χρυσή Μπάλα», ανάδειξη δυο φορές σε καλύτερο παίκτη του κόσμου και όλα αυτά ενώ κατακτούσε (και μάλιστα ως αρχηγός) το Euro του 1988 με την Ολλανδία.
Ακόμα και πριν απ’ όλα αυτά όμως, υπήρξε ισχυρή προσωπικότητα. Δεν χρειάστηκε να πατήσει γερά στα πόδια του και να συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικός ήταν πριν δείξει ότι δεν… χαμπαριάζει. Ακόμα κι αν έπρεπε να στείλει αυτό το μήνυμα στον ίδιο τον προπονητή του.
Πριν καν μετατραπεί λοιπόν σε εμβληματική φυσιογνωμία, πριν καν αναδειχθεί σε έναν εκ των ηγετών της ομάδας, πριν καν μάθει… καλά ιταλικά έκανε τον Αρίγκο Σάκι να «καραφλιάσει» πρόωρα. Με το περιστατικό που έχει διηγηθεί γλαφυρά, όσο και ξεκαρδιστικά, ο ίδιος:
Ruud Gullit tells about a prank he played on Arrigo Sacchi
byu/teymon insoccer
«Ο Σάκι συνήθιζε να μπαίνει στα ντους μετά τους αγώνες. Γελούσε, μιλούσε, μας έλεγε “ωωω, κοιτάξτε αυτός πόσο… μεγάλος είναι” κλπ. Μ@λ@κίες που κάνουμε ή λέμε οι άντρες. Εμένα, όμως, με εκνεύριζε αυτό, μας μιλούσε συνεχώς, οπότε δεν ήθελα να μας τα σπάει και στα ντους. Μια μέρα λοιπόν, όταν μπήκε, την ώρα που αρχίζει να λέει τα δικά του, του λέω:
“Ήταν ένας άντρας που είχε π…α δύο μέτρα. Ήταν ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος του κόσμου, δεν ήξερε τι να κάνει. Μια μέρα του είπε ο γιατρός να το… ξετυλίξει για να ρίξει μια ματιά. Το βλέπει και του λέει ότι η λύση είναι να του κόψει ένα μέτρο και 75 εκατοστά. Το κόβει και όλα καλά.
Ευτυχισμένος εκείνος ο άνθρωπος, επισκέφθηκε ξανά τον γιατρό με ένα μπουκάλι σαμπάνια. Κερνάει τον γιατρό, πίνουν, είναι μέσα στα γέλια, οπότε ρωτάει τον γιατρό: “Γιατρέ, έκοψες 1,75 μέτρο, με το υπόλοιπο τι έκανες;” Και ο γιατρός του απαντάει: “Του έβαλα περούκα και είναι πλέον ο προπονητής της Μίλαν”.
Πανικός! Ο Μαλντίνι με κοιτούσε με ύφος “τι λες; Δεν μπορεί να το είπες αυτό”. Ο Σάκι με κοίταξε αγριεμένος, φώναξε “κανένας σεβασμός” και έφυγε. Στα ντους πάντως δεν ξαναμπήκε»…
